چگونه این بیماری باعث مرگ میشود؟

به گزارش صد آنلاین ،این نظریه می‌گوید سرطان با نفوذ به رگ‌های خونی و ایجاد لخته‌هایی که موجب آسیب اندام‌ها می‌شوند، به مرگ بیماران منجر می‌گردد. پژوهشگران در حال بررسی این موضوع هستند که آیا درمان‌هایی که بر رگ‌های خونی متمرکزند می‌توانند عمر بیماران را افزایش دهند یا خیر.

 پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که آنچه واقعاً بیماران سرطانی را می‌کشد، محل گسترش سرطان در بدن است، نه خود سرطان به‌تنهایی.

بر اساس این مطالعه، زمانی که تومورها به رگ‌های خونی اصلی گسترش پیدا می‌کنند، می‌توانند موجب تشکیل لخته‌های خون شوند؛ لخته‌هایی که جریان خون را مختل کرده و به نارسایی اندام‌ها منجر می‌شوند. این یافته در شماره‌ی اخیر مجله‌ی Nature Medicine منتشر شده است.

به گفته‌ی پژوهشگران، این یافته می‌تواند توضیح دهد که چرا برخی بیماران در مراحل پیشرفته‌ی سرطان به‌سرعت جان خود را از دست می‌دهند، در حالی که برخی دیگر حتی با وجود گسترش وسیع سرطان در بدن، مدت بیشتری زنده می‌مانند.

دکتر ماتئو لیگوریو، پژوهشگر ارشد این مطالعه و دانشیار جراحی در مرکز پزشکی دانشگاهی «یو.تی ساوت‌وسترن» در دالاس، در بیانیه‌ای گفت:
«پرسش بزرگی که می‌خواستیم پاسخ دهیم این بود که دقیقاً چه چیزی بیماران سرطانی را می‌کشد؟ چرا آنها در یک روز خاص می‌میرند و نه شش ماه زودتر یا دیرتر؟»

او افزود که سرطان هر سال حدود ۶۰۰ هزار آمریکایی را می‌کشد، اما تا امروز مشخص نبود چه سازوکاری واقعاً باعث مرگ آنان می‌شود.

برای پاسخ به این پرسش، تیم تحقیقاتی بیش از ۱۰۰ بیمار را که بر اثر سرطان روده‌ی بزرگ، ریه، تخمدان، کبد یا لوزالمعده درگذشته بودند، مورد بررسی قرار داد.
همچنین ۳۱ بیمار بستری در بخش مراقبت‌های پایانی (هاسپیس) نیز وارد مطالعه شدند؛ از این میان، ۲۱ نفر تومورهای جامد داشتند و ۱۰ نفر به بیماری‌های دیگر مبتلا بودند.

میانگین مدت حضور بیماران در مطالعه پیش از مرگ ۳۸ روز بود. پس از مرگ، دکتر لیگوریو کالبدشکافی‌هایی انجام داد تا رگ‌های خونی اصلی بدن آن‌ها را بررسی کند.

در حالی که بیماران غیرسرطانی چنین وضعیتی نداشتند، در بیشتر بیماران سرطانی، تومورها به درون رگ‌های خونی نفوذ کرده بودند. اسکن‌های سی‌تی (CT) نشان داد که این توده‌ها هفته‌ها یا ماه‌ها پیش از مرگ وجود داشته‌اند. نمونه‌های خون نیز نشان داد که درست پیش از مرگ، تعداد سلول‌های سرطانی در خون بیماران به‌طور ناگهانی افزایش یافته است.

دکتر لیگوریو این یافته‌ها را کنار هم قرار داد و نظریه‌ای تازه درباره‌ی علت نهایی مرگ در بیماران سرطانی ارائه کرد.

به گفته‌ی این پژوهش، زمانی که تومورها وارد رگ‌های خونی اصلی می‌شوند، ذرات میکروسکوپی از سلول‌های سرطانی ممکن است از آن‌ها جدا شده و وارد جریان خون شوند.
این ذرات می‌توانند موجب افزایش احتمال لخته‌شدن خون شوند.

لخته‌هایی که در این مرحله تشکیل می‌شوند، جریان خون به اندام‌های حیاتی را قطع کرده و در نهایت باعث نارسایی چند اندام و مرگ بیمار می‌گردند.

برای آزمودن این فرضیه، پژوهشگران داده‌های تصویربرداری (سی‌تی‌اسکن) ۱۲۵۰ بیمار سرطانی آلمانی را بررسی کردند.
نتایج نشان داد که بیشتر بیماران دارای تومورهایی بودند که به رگ‌های خونی بزرگ نفوذ کرده بودند.

اکنون این تیم در حال طراحی یک کارآزمایی بالینی است تا ببیند آیا می‌توان با درمان‌هایی که جلوی نفوذ تومور به رگ‌ها را می‌گیرند، طول عمر بیماران سرطانی را افزایش داد یا خیر.

به گفته‌ی دکتر کِلی نیوکامر، دانشیار پزشکی داخلی در دانشگاه «یو.تی ساوت‌وسترن» و نویسنده‌ی اصلی مقاله:
«اگر بتوانیم با جراحی یا پرتودرمانی، تومورهایی را که به رگ‌های بزرگ نزدیک می‌شوند هدف قرار دهیم، ممکن است روش تشخیص، مدیریت و درمان سرطان را به‌طور اساسی تغییر دهیم.»