به گزارش صدآنلاین، برخی جوانان درباره عدالت الهی و تفاوتهای ظاهری زندگی انسانها پرسشهایی دارند. مثلاً میگویند:
چرا در کشورهایی که دین ندارند، مردم زندگی راحت و باران مناسب دارند؟
چرا افرادی که بیشتر خلاف میکنند، با وجود گناهانشان زندگی مرفهی دارند؟
استاد قرائتی برای توضیح این موضوع، مثالی ساده ارائه کردند:
«فرض کنید یک قطره چای روی عینک بریزد. فوراً آن را با دستمال پاک میکنیم. همان قطره اگر روی لباس بریزد، پاک کردنش سختتر است و ممکن است دیرتر متوجه شویم. اگر روی فرش بریزد، شاید دیگر کاری از دستمان برنیاید.»
ایشان ادامه دادند:
«خداوند نیز به همین صورت عمل میکند. اگر انسانی نیکوکار و خوب مرتکب خطا شود، خدا فوراً او را متوجه و اصلاح میسازد تا بازگردد و هدایت شود. اما اگر شخصی ریشهداراً بد و گناهکار باشد، خدا مهلت میدهد و حسابرسی او را به روز قیامت واگذار میکند.»
بنابراین، استاد قرائتی تأکید کردند که رفاه یا سختی ظاهری زندگی انسانها معیار عدالت الهی نیست و نباید از مشاهدات دنیوی به نتیجهگیری درباره قرب یا بعد انسان از خدا رسید.
به عبارت دیگر، عدالت الهی در دنیا همیشه بهصورت آشکار قابل مشاهده نیست، بلکه گاهی اصلاح فوری و گاهی مهلت برای حسابرسی نهایی در قیامت، شیوه اجرای عدالت خداوند است.