سه‌شنبه ۰۶ آذر ۱۴۰۳
مسعود نجفی در یادداشت آخرین شماره نشریه این دوره جشنواره نوشت: «پایان جشنواره چهل و یکم، جشنواره‌ای خاص با شرایط متفاوت نسبت به دوره‌های گذشته. جشنواره‌ای که برپایی‌اش با اگرهای زیادی همراه بود و سرانجام به آیین پایانی رسید. در چند ماه گذشته جو سنگینی علیه جشنواره به راه افتاد و عده‌ای با هم هم‌نوا شدند و بر طبل تحریم جشنواره کوبیدند. غافل از اینکه هنر تحریم ناپذیر است و در نهایت شاهد برپایی جشنواره‌ای بودیم که تعداد آثارش بیشتر از حد معقول بود، جوان‌ها حضور چشمگیری داشتند، با تنوع موضوعی و اقلیمی مواجه بودیم، بخش بین‌الملل در کنار بخش ملی قرار گرفت و زیر بار بیشترین فشارها به مسیرش ادامه داد، همه ۲۴ فیلم با وجود طولانی شدن مراحل تولید به جشنواره رسیدند و صد در صد نشست‌ها برگزار شد، همه سراسر کشور درگیر جشنواره شدند، پردیس‌های جدید آغاز به کار کردند و از همه مهم‌تر سینما به سرخط خبرها آمد.»
در این یادداشت آمده است: «همه اینها از برکات برپایی جشنواره‌ای است که چهار دهه قدمت دارد و حتی دوران جنگ تحمیلی و اوج کرونا هم مانع حرکتش نشده است. بخش زیادی از حافظه تاریخی و خاطرات علاقمندان سینما، سینماگران و اهالی رسانه در جشنواره فیلم فجر نقش بسته و پاک شدنی نیست. این جشنواره همچنان مهم ترین رویداد هنری کشورمان است که باعث ارتقاء سینما می‌شود و وظیفه داریم در برپایی هر چه با شکوه تر آن تلاش کنیم و به این تلاش ببالیم. کاری که تیم برپایی این دوره انجام دادند و با وجود همه ناملایمات بر عهد خود ایستادند و کار را به پیش بردند. و همه کسانی که آمدند و قدمی در جهت رونق دوره ۴۱ جشنواره برداشتند، چه سینماگرانی که با آثارشان در جشنواره حاضر بودند، سینمادارانی که چراغ سینمایشان را با جشنواره روشن کردند و میزبان مخاطبان بودند، پرسنل برج میلاد و پردیس ملت که مهمان نوازی کردند و چه همکاران رسانه‌ای که شبانه روز درگیر انجام رسالت خبری‌شان بودند. به همه خدا قوت می‌گویم. به امید روزهای بهتر برای سینمای ایران و جشنواره بین‌المللی فیلم فجر»