به گزارش صد آنلاین، در اینجا نگاهی دقیقتر به مواد طبیعی که شما ذکر کردید و چند مورد دیگر میاندازیم:
سیر:
ماده موثر: آلیسین (هنگام له شدن یا خرد کردن سیر خام تشکیل میشود).
خاصیت: ضد باکتری، ضد ویروس، ضد قارچ و ضد التهاب قوی.
نحوه مصرف: بهترین اثر در حالت خام است (مثلاً له شده در سالاد، ماست یا همراه با عسل). پختن بخشی از خواص آن را کاهش میدهد. مکملهای سیر نیز موجودند.
پیاز:
ماده موثر: ترکیبات گوگردی مشابه سیر (مانند آلیسین و کوئرستین).
خاصیت: ضد باکتری، ضد التهاب، خلطآور (کمک به دفع عفونتهای تنفسی).
نحوه مصرف: خام در سالاد، پخته در غذاها، شربت خانگی پیاز و عسل برای سرفه و گلودرد.
ترب کوهی (Wasabi/خردل ژاپنی):
ماده موثر: ایزوتیوسیاناتها (بهخصوص سینیگرین).
خاصیت: ضد باکتری قوی (بهویژه در مجاری تنفسی و ادراری)، ضد احتقان.
نحوه مصرف: تازه رنده شده (قویترین اثر). اغلب به عنوان چاشنی مصرف میشود. توجه: ترب کوهی واقعی کمیاب است، آنچه معمولاً به نام ترب کوهی فروخته میشود اغلب "هورش ردیش" (ترب معمولی رنگی) است که خواص مشابهی دارد.
ویتامین C:
ماده موثر: اسید اسکوربیک.
خاصیت: تقویت کننده قوی سیستم ایمنی، آنتیاکسیدان (محافظت سلولها)، کمک به تولید گلبولهای سفید.
نحوه مصرف: میوهها (مرکبات، کیوی، توت فرنگی، گواوا)، سبزیجات (فلفل دلمهای قرمز/زرد، کلم بروکلی، گوجه فرنگی). مکملها نیز در دسترس هستند.
دارچین:
ماده موثر: سینامالدهید.
خاصیت: ضد باکتری، ضد قارچ، ضد التهاب.
نحوه مصرف: افزودن پودر آن به چای، شیر، شیرینیجات، غذاها. عصاره دارچین نیز موجود است. توجه: مصرف مقادیر بسیار زیاد ممکن است مضر باشد، به خصوص کاسیا دارچین (نوع رایج) که حاوی کومارین است (ممکن است برای کبد مشکل ساز باشد).
آنتی بیوتیکهای طبیعی قوی دیگر:
عسل خام (به خصوص عسل مانوکا):
خاصیت: ضد باکتری قوی (بهدلیل پراکسید هیدروژن طبیعی، اسیدیته، غلظت بالا و ترکیبات منحصر به فرد مانند متیلگلیوکسال در مانوکا)، ضد التهاب، ترمیم کننده زخم.
نحوه مصرف: مصرف مستقیم (یک قاشق چایخوری)، افزودن به چای ولرم (نه داغ، چون حرارت بالا برخی خواص را از بین میبرد)، استفاده موضعی روی زخمهای کوچک و سوختگیهای سطحی (بعد از شستشو).
زنجبیل:
ماده موثر: جینجرول.
خاصیت: ضد باکتری، ضد ویروس، ضد التهاب قوی، ضد تهوع.
نحوه مصرف: چای زنجبیل تازه، رنده شده در غذاها، آب زنجبیل، مکمل.
روغن نارگیل (با کیفیت و بکر):
ماده موثر: اسید لوریک و اسید کاپریلیک (تبدیل شده در بدن به مونولورین).
خاصیت: ضد باکتری، ضد ویروس، ضد قارچ (بهخصوص علیه کاندیدا).
نحوه مصرف: مصرف خوراکی (در پخت و پز یا قاشقچایخوری)، استفاده موضعی برای عفونتهای قارچی پوست.
پروبیوتیکها:
خاصیت: تقویت فلور روده سالم (که بخش عمده سیستم ایمنی بدن را تشکیل میدهد)، جلوگیری از رشد باکتریهای مضر، کمک به بهبودی پس از مصرف آنتیبیوتیکهای شیمیایی.
منابع: ماست پروبیوتیک، کفیر، کلمترش، کیمچی، خیارشور تخمیر شده، مکملهای پروبیوتیک.
نکات بسیار مهم:
جایگزین دارو نیستند: عفونتهای جدی (مثل ذاتالریه، عفونتهای کلیوی شدید، عفونتهای خون، گلودرد استرپتوکوکی تایید شده) حتماً نیاز به آنتیبیوتیکهای تجویزی پزشک دارند. تاخیر در درمان صحیح عفونتهای باکتریایی جدی میتواند خطرناک یا حتی کشنده باشد.
تشخیص مهم است: عفونت ویروسی (مانند اکثر سرماخوردگیها و آنفولانزاها) به آنتیبیوتیک پاسخ نمیدهد، چه طبیعی چه شیمیایی. استفاده نابجا از آنتیبیوتیکها (حتی طبیعی) میتواند مضر باشد.
تداخلات دارویی: برخی از این مواد ممکن است با داروهای شما تداخل داشته باشند (مثلاً سیر و زنجبیل با داروهای رقیقکننده خون، دارچین با داروهای دیابت). حتماً با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
دوز و کیفیت: اثر بخشی به دوز، کیفیت ماده و نحوه مصرف بستگی دارد.
عوارض جانبی: ممکن است برای برخی افراد ایجاد حساسیت یا ناراحتی گوارشی کنند.
عفونت مداوم: اگر علائم عفونت بیش از چند روز طول کشید، بدتر شد یا با تب بالا همراه بود، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
جمعبندی:
این مواد طبیعی میتوانند به عنوان بخشی از یک سبک زندگی سالم برای پیشگیری، تقویت سیستم ایمنی و کمک به مقابله با عفونتهای خفیف و اولیه مفید باشند. مصرف متنوع آنها در رژیم غذایی توصیه میشود. اما هیچگاه نباید به عنوان جایگزین درمان پزشکی و آنتیبیوتیکهای تجویزی برای عفونتهای جدی و تأیید شده باکتریایی استفاده شوند. همیشه در صورت شک به عفونت جدی، با پزشک مشورت نمایید./اختصاصی صد آنلاین