به گزارش صد آنلاین، گیلاس و توتفرنگی بهعنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل میتوانند به بهبود کمخونی کمک کنند، اما مهم است بدانید که نقش اصلی آنها بهخاطر محتوای آهن نیست، بلکه به دلایل زیر مفید هستند:
هر دو میوه سرشار از ویتامین C هستند.
ویتامین C جذب آهن غیرهِم (نوع آهن موجود در منابع گیاهی مانند عدس، اسفناج و غلات) را در روده تا چندین برابر افزایش میدهد.
مصرف آنها همراه با منابع گیاهی آهن، به جذب بهتر آهن کمک میکند.
گیلاس و توتفرنگی مقداری آهن دارند، اما میزان آن نسبت به منابع اصلی آهن (مانند گوشت قرمز، جگر، حبوبات و سبزیهای برگدار تیره) کمتر است.
بهعنوان مثال: ۱۰۰ گرم توتفرنگی ≈ ۰.۴ میلیگرم آهن، ۱۰۰ گرم گیلاس ≈ ۰.۳ میلیگرم آهن دارد.
آنتیاکسیدانها (مانند آنتوسیانین) در این میوهها با کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو به سلامت کلی خون کمک میکنند.
فولات موجود در توتفرنگی برای ساخت گلبولهای قرمز ضروری است.
برای تأمین آهن مورد نیاز، این منابع را در اولویت قرار دهید:
گوشت قرمز بدون چربی، جگر، مرغ و ماهی (آهن هِم با جذب بالا).
حبوبات: عدس، لوبیا قرمز، نخود.
سبزیها: اسفناج، جعفری، کلم بروکلی.
مغزها و دانهها: کنجد، تخمه کدو، پسته.
غلات غنیشده با آهن.
کمخونی جدی نیاز به تشخیص پزشک و ممکن است نیاز به مکملهای آهن داشته باشد.
مصرف همزمان منابع آهن با ویتامین C (مثل مرکبات، گیلاس، توتفرنگی یا فلفل دلمهای) جذب را بهبود میبخشد.
از مصرف همزمان آهن با چای، قهوه یا لبنیات خودداری کنید (جذب آهن را کاهش میدهند).
بهطور خلاصه، گیلاس و توتفرنگی با تقویت جذب آهن و ترکیبات مفیدشان مکملهای خوبی برای رژیم ضد کمخونی هستند، اما جایگزین منابع اصلی آهن نیستند./ اختصاصی صد آنلاین