به گزارش صد آنلاین، مصرف شیر همراه با خرما بر اساس اصول طب سنتی و مزاجشناسی، دلایل متعددی دارد که در ادامه به مهمترین جنبههای آن اشاره میشود:
مزاج شیر: در طب سنتی، شیر دارای مزاج سرد و تر شناخته میشود که ممکن است برای افراد با مزاج سرد یا معدههای ضعیف، باعث احساس سنگینی، نفخ یا سردی بدن شود.
تعدیل با خرما: خرما (با مزاج گرم و خشک) بهعنوان مصلح شیر عمل میکند و سردی آن را خنثی مینماید. این ترکیب، هضم شیر را بهبود بخشیده و از عوارض ناشی از سردی آن میکاهد.
کلسیم و اگزالات: شیر سرشار از کلسیم است که میتواند با اگزالاتهای موجود در غذاها (مثل اسفناج یا چای) در روده ترکیب شود و از جذب آنها جلوگیری کند. این فرآیند ممکن است خطر تشکیل سنگهای اگزالات کلیوی را کاهش دهد.
نکته مهم: خرما خود حاوی اگزالات است، بنابراین مصرف زیاد آن (بهویژه در افراد مستعد سنگ کلیه) ممکن است اثر معکوس داشته باشد. این ادعا نیاز به پژوهشهای علمی بیشتری دارد.
تأمین انرژی: خرما با قندهای طبیعی (گلوکز و فروکتوز) و فیبر، انرژی پایدارتری نسبت به شکر معمولی ایجاد میکند. ترکیب آن با شیر، یک میانوعده مغذی برای تأمین انرژی و بهبود عضلهسازی فراهم میکند.
ریزمغذیها: خرما منبع خوبی از پتاسیم، منیزیم، آهن و ویتامینهای گروه B است که مکمل مواد مغذی شیر (کلسیم، پروتئین و ویتامین D) محسوب میشود.
جذب کلسیم: برخی مطالعات نشان میدهند جذب کلسیم در شب ممکن است به دلیل فعالیت کمتر سیستم گوارش و ترشح هورمونها کمی افزایش یابد، اما این تفاوت چندان چشمگیر نیست. مهمتر از زمان مصرف، مصرف منظم شیر در طول روز است.
خواب بهتر: شیر حاوی تریپتوفان (پیشساز ملاتونین) است که ممکن است به بهبود خواب کمک کند، اما اثر آن در افراد مختلف متفاوت است.
جایگزینهای خرما: اگر خرما در دسترس نیست، دارچین، زنجبیل، عسل یا کشمش نیز بهعنوان مصلح شیر استفاده میشوند.
حساسیت به لاکتوز: افرادی که به لاکتوز حساسیت دارند، میتوانند از شیرهای گیاهی (مانند شیر بادام) همراه خرما استفاده کنند.
ترکیب شیر و خرما از دیدگاه طب سنتی یک تدبیر هوشمندانه برای تعدیل مزاج و بهبود هضم است. از نظر علم نوین نیز این ترکیب، یک منبع مغذی و انرژیبخش محسوب میشود، اما ادعای "پیشگیری قطعی از سنگ کلیه" نیاز به شواهد قویتری دارد. در مصرف هر دو ماده، اعتدال و توجه به شرایط فردی (مانند دیابت یا مشکلات کلیوی) ضروری است./ اختصاصی صد آنلاین