به گزارش صد آنلاین، این سفر که همزمان با آمادهسازی ترامپ برای سفر به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس (بدون حضور در فلسطین اشغالی) انجام شد، نشاندهنده تلاش آمریکا برای ایفای نقش میانجیگرانه در منطقه است، هرچند اختلافات استراتژیک میان دو متحد سنتی را نیز آشکار میکند.
نکات کلیدی این رویداد:
انتقادات ویتکاف از اسرائیل: ویتکاف پیش از سفر، دولت نتانیاهو را به طولانیکردن بیهدف جنگ در غزه متهم کرد و بر ضرورت توافق آتشبس و آزادی اسرا تأکید نمود. این موضعگیری نشان میدهد آمریکا در حال فشارآوردن به اسرائیل برای پایان دادن به درگیریهاست، اما مقاومت تلآویو در این زمینه ادامه دارد.
آزادی عیدان الکساندر: آزادی این شهروند آمریکایی-اسرائیلی با واسطهگری قطر و بدون مشارکت مستقیم اسرائیل، خشم برخی محافل سیاسی این رژیم را برانگیخته است. انتقاداتی مانند اظهارات یائیر گولان درباره «ننگ و تحقیر» بودن این رویداد، نشاندهنده حساسیت داخلی نسبت به نقش کمرنگ اسرائیل در مذاکرات است.
ابهام در هماهنگی استراتژیک: سفر ویتکاف و برنامه ترامپ برای عدم حضور در فلسطین اشغالی، گویای اختلاف نظر در اولویتهای دو طرف است. به نظر میرسد واشنگتن درصدد کاهش تنش با کشورهای عربی و تمرکز بر توافقهای احتمالی با حماس است، در حالی که اسرائیل بر ادامه رویکرد سختگیرانه خود پافشاری میکند.
نقش قطر به عنوان واسطه: انتقال الکساندر به قطر برای ملاقات با ترامپ، نقش دوحه را به عنوان بازیگری کلیدی در مذاکرات غیرمستقیم تقویت میکند. این موضوع ممکن است موجب نگرانی اسرائیل و متحدان سنتی آمریکا در منطقه شود.
پیامدهای احتمالی:
افزایش فشارهای دیپلماتیک آمریکا بر اسرائیل برای تعدیل مواضع در غزه.
تشدید اختلافات داخلی در اسرائیل بر سر مدیریت جنگ و مذاکرات با حماس.
تقویت جایگاه قطر و سایر بازیگران منطقهای به عنوان واسطهگران بینالمللی.
احتمال کاهش مشروعیت دولت نتانیاهو در صورت تداوم انتقادات از داخل و خارج./خبر فوری