مرگ در خواب، آسان ترین نوع مرگ؟ اسرار تاریک و راز مرگ در سکوت شب!

حمله قلبی، آریتمی قلبی، نارسایی احتقانی قلب و سکته مغزی همگی می توانند منجر به ایست قلبی ناگهانی شوند.

مرگ ناشی از نارسایی قلبی چقدر سریع است؟

نارسایی قلبی به این معنی است که قلب کمتر قادر به پمپاژ موثر خون است و مرگ ممکن است سال ها پس از تشخیص این شرایط رخ دهد. با مرگ ناگهانی قلبی، تپش قلب به طور کامل متوقف می شود و مرگ ناشی از ایست قلبی می تواند در عرض چند دقیقه رخ دهد.

حمله قلبی

حملات قلبی، که به عنوان انفارکتوس میوکارد نیز شناخته می شوند، زمانی رخ می دهند که یک رگ خونی که عضله قلب را تغذیه می کند، مسدود شده و بافت تغذیه شده آسیب دیده یا می میرد. علائم هشدار دهنده عبارتند از:

درد قفسه سینه

ناراحتی که به نواحی مجاور مانند فک، شانه، گردن گسترش می یابد

تعریق

تنگی نفس

تهوع

انفارکتوس میوکارد می تواند از رویدادهای جزئی تا انسدادهای فاجعه بار که منجر به ایست قلبی و مرگ می شوند، متغیر باشد. یک حمله قلبی شدید می تواند جریان خون به بخشی از مغز که تنفس را کنترل می کند را کاهش دهد و به ایست تنفسی، یعنی قطع تنفس منجر شود.

آریتمی ها

شارژ مورد نیاز برای تحریک هماهنگ عضله قلب ممکن است مختل شود. انقباضات ممکن است نامنظم، خیلی سریع یا خیلی آهسته شوند و کارایی پمپاژ قلب ممکن است به خطر بیفتد.

آریتمی ها ممکن است علت شایع مرگ در طول خواب باشند. آسیستول یک ریتم ایست قلبی است که در آن فعالیت الکتریکی قلب قابل تشخیص نیست. فیبریلاسیون دهلیزی یا فلاتر ممکن است عملکرد قلبی را تضعیف کند.

ریتم های بطنی، از جمله تاکی کاردی بطنی، ممکن است کشنده باشند. بلوک های قلبی که الگوی الکتریکی را تحت تأثیر قرار می دهند نیز ممکن است منجر به اختلال عملکرد قلب و مرگ شوند.

سندرم کیو تی طولانی و  سندرم مرگ ناگهانی شبانه بدون دلیل

برخی از آریتمی های قلبی، از جمله سندرم کیو تی طولانی، با مواردی از سندرم مرگ ناگهانی شبانه بدون دلیل مرتبط بوده اند. محققان یک جهش ژنتیکی SCN5A را شناسایی کرده اند که در این موارد شایع است. آنها به مطالعه دلایل ژنتیکی احتمالی این مرگ ها، که اغلب در مردان جوان رخ می دهند، ادامه می دهند.

نارسایی احتقانی قلب

نارسایی احتقانی قلب نیز ممکن است به تدریج منجر به نارسایی قلب و در موارد شدید، ایست قلبی شود.

نارسایی قلب سمت چپ به سرعت بر سمت راست قلب تأثیر می گذارد و منجر به تجمع مایع در ریه ها و تورم در پاها و ساق پا به نام اِدم محیطی می شود. این می تواند به ایست تنفسی منجر شود. اگر قلب دچار اضافه بار حجمی شود، توانایی آن در گردش خون ممکن است متوقف شود.

علائم و نشانه های نزدیک شدن نارسایی احتقانی قلب به مرحله پایانی عبارتند از:

مشکلات تنفسی

تجمع مایع و تورم (اِدم) در پاها، ساق پا و تنه

ضربان قلب نامنظم یا تپش قلب

غش کردن

خستگی

تهوع

از دست دادن اشتها

کاهش یا افزایش وزن غیر منتظره

سرفه

گیجی ذهنی

سکته مغزی

قلب ممکن است بر دیگر سیستم هایی که به توانایی آن در گردش خون متکی هستند، تأثیر بگذارد. به ویژه، یک ریتم نامنظم قلب ممکن است منجر به تشکیل لخته ای شود که به مغز رفته و باعث سکته مغزی شود. فشار خون بالا یا هایپرتانسیون ممکن است خطر را افزایش دهد.

اگر سکته مغزی به ساقه مغز آسیب برساند، تنفس، باز کردن چشم، کنترل عضلات و هوشیاری ممکن است به خطر بیفتد. این سکته ها ممکن است کشنده باشند و می توانند در خواب رخ دهند.

آیا مرگ در خواب دردناک است؟

مرگ در هنگام خواب به دلیل آن بستگی دارد و برخی افراد بدون احساس درد یا آگاهی به آرامی می میرند. برخی دیگر به طور مختصر بیدار می شوند و دارو قبل از مرگ به تسکین درد یا ناراحتی کمک می کند. حمله قلبی و نارسایی تنفسی ممکن است قبل از مرگ باعث درد شوند.

نارسایی تنفسی

هنگامی که ریه ها به درستی کار نمی کنند، سطح اکسیژن کاهش می یابد، سطح دی اکسید کربن افزایش می یابد و تغییرات خطرناکی در تعادل اسید-باز بدن رخ می دهد. هنگامی که این عدم تعادل به اندازه کافی بحرانی شود، ممکن است ایست تنفسی رخ دهد. این وضعیت همچنین می تواند فشار زیادی به قلب وارد کند و باعث نارسایی پیشرونده آن شود.

نارسایی تنفسی ممکن است به دلیل بیماری های مزمنی که بر ریه ها، مجاری تنفسی، عضلات یا سیستم عصبی تأثیر می گذارند، مانند موارد زیر رخ دهد:

بیماری مزمن انسدادی ریه  

فیبروز کیستیک

بیماری های بینابینی ریه

دیستروفی عضلانی

اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا بیماری لو گریگ

میاستنی گراویس

اختلالات مادرزادی نیز می توانند بر توانایی تنفس تأثیر بگذارند. سندرم مرگ ناگهانی نوزاد نشان دهنده ناتوانی در تنفس طبیعی در طول خواب بدون علت شناخته شده است.

هنگامی که مرگ نزدیک می شود، اغلب الگویی به نام تنفس شین-استوکس رخ می دهد که با دوره های تنفس عمیق و سریع و به دنبال آن دوره های تنفس سطحی یا توقف کامل تنفس مشخص می شود. تنفس آگونال نامنظم نیز ممکن است رخ دهد. این الگو به طور معمول در نارسایی قلبی، مصرف داروهای مخدر و آسیب های ساقه مغز دیده می شود.

دیابت نوع 1

پدیده ای به نام «سندرم مرگ در رختخواب» به شرایط غیر قابل توضیحی اشاره دارد که در آن حدود 5 درصد از مرگ های مرتبط با دیابت ناشی از عوامل ناشناخته ای است که منجر به مرگ فرد در خواب می شوند.

این مرگ ها ممکن است ناشی از هیپوگلیسمی (قند خون پایین) باشد، اما شواهد کافی برای دانستن دقیق دلیل مرگ این افراد در خواب وجود ندارد. افراد جوان مبتلا به دیابت نوع 1، افراد زیر 50 سال، بیشتر در معرض ابتلا به سندرم مرگ در رختخواب هستند.

حتی زمانی که افراد مبتلا به دیابت نوع 1 در طول روز مراقب مدیریت سطح قند خون خود هستند، قادر به نظارت بر گلوکز خون در طول خواب نیستند و ممکن است تشنج یا مرگ رخ دهد. دیابت همچنین می تواند با دیگر بیماری هایی که منجر به مرگ شبانه می شوند، مانند بیماری قلبی، مرتبط باشد.

مسمومیت با مونوکسید کربن

مسمومیت با مونوکسید کربن ناشی از تهویه نامناسب ممکن است باعث مرگ ناشی از خفگی شود. قرار گرفتن در معرض سطوح بالای مونوکسید کربن می تواند علائم پیشرونده ای ایجاد کند که شامل سرگیجه، تنگی نفس، تهوع و ضربان قلب نامنظم است.

مونوکسید کربن می تواند در عرض چند دقیقه کشنده باشد. اگر در خواب باشید، هیچ یک از این اثرات را احساس نخواهید کرد زیرا مونوکسید کربن وارد جریان خون می شود و از گردش اکسیژن کافی در اندام های بدن جلوگیری می کند.

داروها

برخی داروها می توانند با سرکوب بخش هایی از مغز که تنفس را تنظیم می کنند، خطر مرگ را افزایش دهند. این امر زمانی شایع است که دارو بیش از حد مصرف شود یا با دیگر مواد تضعیف کننده، از جمله الکل، ترکیب شود. داروهایی که در صورت مصرف بیش از حد می توانند منجر به ایست تنفسی شوند عبارتند از:

آمفتامین هایی مانند مت آمفتامین و ریتالین (متیل فنیدات)

بنزودیازپین هایی مانند والیوم (دیازپام) و زاناکس (آلپرازولام)

کوکائین

مواد افیونی مانند فنتانیل، مورفین، اکسی کنتین (اکسی کدون)

داروهای آرامبخش مانند آمبین (زولپیدم) و اولترام (ترامادول)

تروما

ترومای شدید مغزی نیز می تواند باعث مرگ ناگهانی شود، اغلب در حالی که فرد خواب است. گاهی اوقات علائمی مانند تهوع، سردردهای مداوم و مردمک های گشاد شده ممکن است پس از ضربه مغزی یا دیگر آسیب های سر تشخیص داده نشوند یا نادیده گرفته شوند.

برای ارزیابی به پزشک مراجعه کنید. در صورت ضربه مغزی، پزشک ممکن است از شما بخواهد که هر چند ساعت یک بار در هنگام خواب کسی شما را بیدار کند تا یک پرسش ساده، مانند نامتان را بپرسد و سپس تغییرات ظاهری یا رفتاری شما را ارزیابی کند.

بر اساس اعلام بنیاد تروما مغزی، آسیب مغزی تروماتیک حدود 30 درصد از کل مرگ های ناشی از آسیب در آمریکا را تشکیل می دهد.

خفگی

امکان خفه شدن در هنگام خواب وجود دارد. این می تواند در صورتی رخ دهد که فرد در طول تشنج شبانه یا پس از مصرف بیش از حد الکل استفراغ کند.

همچنین اگر با غذا یا قرص مکیدنی در دهان به خواب بروید و به طور تصادفی وارد نای شود، امکان خفگی وجود دارد. برخی از شرایط سلامتی، مانند آپنه انسدادی خواب، ممکن است خطر خفگی در خواب را افزایش دهند.

آپنه انسدادی خواب

آپنه انسدادی خواب می تواند دیگر شرایط پزشکی را که در نهایت ممکن است کشنده باشند، تشدید کند. این موارد شامل سکته مغزی، حملات قلبی، نارسایی قلبی و آریتمی هایی است که همگی می توانند منجر به مرگ ناگهانی شوند. اگرچه بعید است، اما آپنه انسدادی خواب ممکن است باعث خفگی کشنده شود.

خر و پف یک علامت شایع مرتبط با آپنه خواب است، همانطور که مکث های مکرر در تنفس هنگام خوابیدن فرد وجود دارد. تشخیص و درمان، اغلب با دستگاه های تنفسی شبانه مانند دستگاه فشار مثبت مداوم راه هوایی، می تواند کمک کند.

صرع

افراد مبتلا به اختلال تشنج، بیش از 20 برابر بیشتر از جمعیت عادی در معرض خطر مرگ ناگهانی هستند. مرگ ناگهانی در صرع به طور کامل درک نشده است، اما مرگ ممکن است در طول تشنج، پس از آن یا بدون بروز تشنج رخ دهد.

از آنجایی که مرگ ناگهانی در صرع اغلب در طول شب رخ می دهد، برخی از محققان معتقدند که با چرخه خواب و بیداری فرد مرتبط است. کابوس ها نیز می توانند با تشنج مرتبط باشند. مرگ ممکن است ناشی از اختلال در عملکرد قلب یا ریه در اثر تشنج باشد، اما برای درک دلیل آن به تحقیقات بیشتری نیاز است.

پاراسومنیا

پاراسومنیا گروهی از اختلالات خواب مخرب است که باعث حرکات، رفتارها و احساسات غیر طبیعی در طول خواب می شود. اگرچه نادر است، اما این اختلالات می توانند در صورتی که فرد خوابیده ناآگاهانه در فعالیت های خطرناک مانند راه رفتن در ترافیک یا آسیب رساندن به خود درگیر شود، منجر به موقعیت های مرگبار شوند.

پاراسومنیاهایی که می توانند پیامدهای مرگباری داشته باشند عبارتند از:

راه رفتن در خواب یا خوابگردی (سومنامبولیسم) می تواند به رفتارهای خطرناکی مانند رانندگی، راه رفتن در ترافیک یا سقوط از بالکن منجر شود.

اختلال رفتار رِم (REM) که در آن فرد خوابیده به طور فیزیکی رویاهای خود را عملی می کند و منجر به رفتارهایی مانند لگد زدن و مشت زدن، احتمال آسیب به خود یا مرگ می شود.

اختلال تجزیه وضعیت (Status dissociatus) که شامل فعالیت حرکتی شدید مانند جیغ زدن، دویدن یا مشت زدن است، اغلب ناشی از ترک الکل یا اختلالات روانپزشکی است و می تواند به خودآزاری منجر شود.

پاراسومنیا هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد. خوشبختانه، چندین گزینه درمانی و اقدامات ایمنی مانند قفل کردن پنجره ها و برداشتن اشیاء تیز از محل خواب وجود دارد که می تواند به طور موثر از این قبیل پیامدهای خطرناک جلوگیری کند.