به گزارش صد آنلاین، این موضوع بهانه اولیه تنش و تهدید تلفنی مقتول قبل از درگیری را ایجاد کرد.
ادعای دفاع مشروع توسط متهم:
متهم ادعا میکند مقتول و خانوادهاش با چوب و چاقو به او حمله کردند و او برای دفاع از خود اقدام به استفاده از چاقو کرده است.
جراحات روی صورت متهم (پر شدن صورت از خون) ممکن است نشاندهنده حمله اولیه از سوی مقتول باشد.
شرط تناسب دفاع با حمله (§ قانون مجازات اسلامی) باید بررسی شود: آیا استفاده از چاقو در مقابل چوب/چاقوی مهاجمان ضروری بود؟
شهادت شهود:
برادر مقتول: ادعا میکند متهم و همراهانش بدون تحریک، حمله را آغاز کردند و درگیری تنها ۵ ثانیه طول کشید.
پسر مقتول: تأکید دارد که او و پدرش هیچ اقدام خشونتآمیزی انجام ندادند.
این شهادتها با ادعای متهم در تضاد است و نیاز به بررسی مدارک فیزیکی (مانند آثار چوب بر بدن متهم) و شهادت سایر همسایگان دارد.
مدارک پزشکی و فیزیکی:
بررسی جراحات مقتول (محل و تعداد ضربات چاقو) برای تعیین قصد قتل یا دفاع.
اثبات وجود یا عدم وجود آثار دفاعی (مثل زخمهای روی دست مقتول) که نشان دهد او مهاجم بوده است.
سابقه رفتار طرفین:
اگر مقتول سابقه خشونت یا درگیریهای مشابه داشته باشد، ممکن است ادعای دفاع مشروع تقویت شود.
سابقه متهم (فرار از صحنه و سپس تسلیم شدن) نیز میتواند بر قضاوت تأثیر بگذارد.
نقش هیئت قضات:
ارزیابی تناقضات در شهادتها و تطبیق آنها با مدارک پزشکی.
تعیین اینکه آیا متهم فرصتی برای فرار یا کاهش خشونت داشته است یا خیر.
بررسی انگیزه متهم (انتقام یا ترس واقعی از جان).
محتملترین سناریوها:
اگر دفاع مشروع تأیید شود، متهم ممکن است به مجازات سبکتر (مانند دیه) محکوم شود.
اگر قصد قتل یا حمله غیرضروری ثابت شود، قصاص یا حبس طولانیمدت احتمال دارد.
احتمال میانجیگری برای توافق بر سر دیه و جلوگیری از قصاص در صورت عدم قطعیت شواهد./ سایت جنایی