جمعه ۱۹ ارديبهشت ۱۴۰۴
اولین زن شهید کربلا چه نام داشت؟
بازدید:۲۷۹
در آغاز جنگ عاشورا، وقتی عمر سعد با پرتاب تیر به سوی خیمه‌های امام حسین(ع) نبرد را آغاز کرد، دو جنگجوی دشمن به نام‌های «یسار» (غلام آزادشده زیاد بن ابی‌سفیان) و «سالم» (غلام عبیدالله بن زیاد) برای مبارزه طلبیدند.کد خبر : ۱۶۴۸۵۶
به گزارش صدآنلاین، امام حسین(ع) به یارانش مانند حبیب بن مظاهر و بریر بن خضیر اجازه نبرد نداد. در این لحظه، عبدالله بن عمیر با اجازه امام به میدان آمد. وقتی دشمنان او را نشناختند و خواستار مبارزه با بزرگان سپاه حسین شدند، عبدالله پاسخ داد:
«هیچ‌یک از اینان به جنگ تو نمی‌آیند مگر اینکه از تو برترند!»
سپس یسار را کشت و در نبردی سخت، سالم را نیز از پای درآورد؛ هرچند در این نبرد چند انگشتش قطع شد.
پایداری یک زن: ام وهب در صحنه جنگ
همسر عبدالله، ام وهب، با دیدن جراحات شوهرش، عمودی برداشت و به سوی میدان دوید. عبدالله سعی کرد او را بازگرداند، اما ام وهب با گریه گفت:
«تو را رها نمی‌کنم تا همراه تو شهید شوم!»
امام حسین(ع) او را صدا زد و فرمود:
«خداوند به پاداش این فداکاری، به تو و خانواده‌ات جزای خیر دهد. برگرد (خدا تو را رحمت کند)، زیرا جهاد بر زنان واجب نیست.»
ام وهب تسلیم فرمان امام شد و به خیمه‌ها بازگشت.
شهادت عبدالله و فداکاری ام وهب
پیش از ظهر عاشورا، شمر بن ذی‌الجوشن با یورش به سپاه امام حسین(ع)، عبدالله بن عمیر را به شهادت رساند. ام وهب خود را به پیکر خونین شوهرش رساند و در حالی که صورت او را پاک می‌کرد، رستم (غلام شمر) به دستور اربابش، این زن فداکار را نیز به شهادت رساند.
برخی مورخان او را تنها زن شهید کربلا دانسته‌اند. (الشیخ محمد السماوی، إبصار العین فی أنصار الحسین، ج۱، ص۲۲۷)
نکات برجسته این واقعه
۱. فداکاری بی‌نظیر: ام وهب نمونه‌ای از عشق و وفای زن مسلمان به حریم امامت بود.
۲. تأکید امام بر جایگاه زن: امام حسین(ع) با وجود شرایط سخت، به زنان اجازه نبرد نداد و حرمت آنان را حفظ کرد.
۳. وحشیگری دشمن: شمر و یارانش حتی به زنی بی‌سلاح نیز رحم نکردند