تراکتور بدون این چهار نفر غیر ممکن بود قهرمان شود

تراکتورسازی در فصل جاری لیگ برتر فوتبال ایران با عملکرد درخشان خود به صدرنشینی رسیده و موفقیتهایش را مدیون ترکیبی هوشمندانه از بازیکنان داخلی و خارجی است. چهار بازیکن خارجی این تیم - ایگور پوستونسکی، ریکاردو آلوز، تومیسلاو اشترکالی، و دوماگوی دروژدک - نقشی کلیدی در این موفقیت ایفا کردهاند که به شرح زیر است:

۱. ایگور پوستونسکی (هافبک دفاعی)

نقش تاکتیکی: به عنوان هافبک پست ۶، مسئولیت کنترل میانه میدان، قطع حملات حریف و شروع بازی سازی از عمق را بر عهده دارد.

آمار و تاثیر: حضور در ۳۳ بازی، ۶ پاس گل، و عملکرد فیزیکی و هوشمندانه که فقدان او در برخی بازیها مشکلات جدی برای تیم ایجاد کرد.

کلیدی بودن: ثبات دفاعی تراکتور و تبدیل توپهای دفاعی به حمله، بدون حضور او مختل میشد.

۲. ریکاردو آلوز (هافبک سازنده)

خلاقیت و تجربه: با ۳۲ سال سن و سه سال حضور در تراکتور، نقش اصلی در طراحی حملهها و ارسال پاسهای کلیدی دارد.

آمار: ۳ گل و ۵ پاس گل در ۳۴ بازی این فصل. هرچند آمار پاسگلهایش نسبت به فصل گذشته (۱۱ پاس گل در لیگ ۲۳) کاهش یافته، اما این به دلیل تغییر تاکتیک اسکوچیچ برای استفاده از سایر بازیکنان است.

تاثیر: تنظیم ضرباهنگ بازی و ایجاد فرصتهای گلزنی برای خط حمله.

۳. تومیسلاو اشترکالی (مهاجم کروات)

سلطان گلزنی: با ۸ گل در لیگ برتر، ۳ گل در لیگ قهرمانان آسیا و ۲ پاس گل، بهترین مهاجم فصل لقب گرفته است.

مهارتهای ویژه: جایگیری عالی در محوطه جریمه، دقت در ضربات پایانی و هماهنگی با بازیکنان کناری.

تفاوت سازنده: بدون گلهای او، تراکتور نمیتوانست بهترین خط حمله لیگ را داشته باشد.

۴. دوماگوی دروژدک (مهاجم کروات)

اثرگذاری سریع: پس از پیوستن در نیمفصل دوم، در ۱۴ بازی ۷ گل و ۱ پاس گل ثبت کرد.

احیای شغلی: پس از عملکرد ضعیف در لیگ قبرس، تحت هدایت اسکوچیچ به اوج بازگشت و تبدیل به یکی از مهاجمان مرگبار لیگ شد.

انعطاف تاکتیکی: همکاری او با اشترکالی، خط حمله تراکتور را غیرقابل پیشبینی کرد.

ترکیب طلایی اسکوچیچ

دراگان اسکوچیچ با استفاده از نقاط قوت این چهار خارجی و ترکیب آنها با ستارگان داخلی (مانند امیرحسین حسینزاده، آقای گل لیگ، و علیرضا بیرانوند، صاحب بیشترین کلینشیت)، تیمی متعادل ساخته است:

دفاع مقتدر با بازیکنان داخلی (بدون حضور خارجیها) که کمترین گلخورده را دارد.

خط میانی و حمله با هدایت خارجیها که بیشترین گلزنی و خلاقیت را به نمایش گذاشتهاند.

تاکتیکهای انعطافپذیر: اسکوچیچ با تغییر نقشههای بازی، از پتانسیل کامل بازیکنان استفاده کرده است (مثلاً کاهش بار پاسگلهای آلوز برای تقویت دیگران).

جمع بندی

قهرمانی تراکتور بدون این چهار بازیکن غیرممکن بود، زیرا:
۱. پوستونسکی امنیت دفاعی و انتقال توپ را فراهم کرد.
۲. آلوز قلب تپنده خلاقیت در میانه میدان بود.
۳. اشترکالی و دروژدک با گلزنی پیوسته، پیروزیهای متوالی را تضمین کردند.
۴. هماهنگی بینالمللی: ترکیب بازیکنان کروات با استعدادهای داخلی، توازن بیسابقهای ایجاد کرد.

اسکوچیچ نه تنها بازیکنان را در موقعیتهای درست قرار داد، بلکه با ایجاد روحیه تیمی و اعتماد به نفس، تراکتور را به ماشین قهرمانی تبدیل کرد. این موفقیت تصادفی نبود، بلکه حاصل برنامهریزی دقیق و استفاده حرفهای از منابع داخلی و خارجی است./ روزنو