چهارشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۴
این آنتی‌اکسیدان یک «ویتامین طول عمر» است
بازدید:۲۱۵
صد آنلاین | آیا می‌دانید چرا امروزه با وجود دسترسی بیشتر به مواد غذایی، سلامت ما دچار فراموشی از برخی ترکیبات حیاتی شده است؟کد خبر : ۱۶۳۲۸۹
به گزارش صد آنلاین، یکی از این ترکیبات ارگوتیونین است — یک آنتی‌اکسیدان قدرتمند که نقش مهمی در سلامت مغز، پیشگیری از بیماری‌های نورولوژیک و حتی طول عمر انسان دارد. ولی متاسفانه، این ترکیب در نظام غذایی مدرن به مرور زمان کم‌کم از بین رفته است.
ارگوتیونین یک ترکیب منحصر به فرد است که تنها توسط برخی قارچ‌ها و میکروب‌های خاکی ساخته می‌شود. این ماده در مواد غذایی انسانی به صورت طبیعی یافت نمی‌شود، مگر اینکه از طریق خاک و قارچ‌های موجود در آن، به گیاهان منتقل شود. اما با تغییرات اساسی در شیوه‌های کشاورزی، خاک‌هایی که زمانی سرشار از میکروب‌های مفید بودند، امروزه فقیرتر شده‌اند و این منبع غذایی ارزشمند همراهی کمتری با ما دارد.
چرا ارگوتیونین مهم است؟
تحقیقات نشان می‌دهند که این آنتی‌اکسیدان برای عملکرد مغز ضروری است. حیواناتی که از این ترکیب محروم می‌شوند، دچار اختلال در رشد سلول‌های عصبی و عملکرد شناختی می‌شوند. همچنین، افرادی که با بیماری‌های عصبی مزمن مثل آلزایمر روبرو هستند، سطح پایین‌تری از ارگوتیونین در خون خود دارند.
بدن انسان قادر به ساخت این ترکیب نیست. بنابراین تنها راه دسترسی به آن، رژیم غذایی است. اما با کاهش کیفیت خاک و عدم وجود قارچ‌های لازم، این منبع غذایی در حال ناپدید شدن است.
«ویتامین طول عمر»
بروس ایمز، زیست‌شیمی‌دان معروف، در سال ۲۰۱۸ این پیشنهاد را داد که ارگوتیونین را باید در گروه ویتامین‌هایی قرار داد که «طول عمر» را تحت تأثیر قرار می‌دهند. وجود این مواد، برای فعالیت صحیح پروتئین‌هایی که از سالم ماندن سلول‌ها در طول سالخوردگی حمایت می‌کنند، ضروری است.
همچنین، بدن انسان دارای یک پروتئین حمل‌کننده اختصاصی برای ارگوتیونین است که نشان می‌دهد این ترکیب برای سلامت بدن اهمیت بالایی دارد. این پروتئین ارگوتیونین را از روده به گلبول‌های قرمز خون منتقل می‌کند و از آنجا به تمام بافت‌های بدن می‌رساند و در آنجا اثرات ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی قابل توجهی اعمال می‌کند.
تحقیقات دکتر رابرت بیلمن
دکتر رابرت بیلمن ، استاد علوم غذایی و متخصص تغذیه قارچی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، بیشترین تحقیقات را درباره ارگوتیونین انجام داده است. او اظهار کرده که:
«ارگوتیونین یک اسید آمینه است، اما در زمره اسیدهای آمینه‌ای که پروتئین را تشکیل نمی‌دهند قرار دارد. این ترکیب به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قدرتمند عمل می‌کند و نقش مهمی در سلامت شناختی و پیشگیری از بیماری‌های مرتبط با پیری دارد.»
بر اساس یافته‌های او، کشورهایی مانند ایتالیا با مصرف روزانه حدود ۴.۶ میلی‌گرم ارگوتیونین (معمولاً از طریق قارچ‌ها)، شاهد نرخ پایین‌تری از بیماری‌های عصبی و طول عمر بالاتری هستند. در مقابل، در آمریکا مصرف روزانه این ماده به ۱.۱ میلی‌گرم محدود می‌شود.
بیلمن توصیه می‌کند:
- مصرف روزانه حداقل ۵ میلی‌گرم ارگوتیونین .
- این مقدار در حدود ۱۰۰ گرم قارچ صدفی یافت می‌شود.
چرا سطح ارگوتیونین در مواد غذایی کاهش یافته است؟
علت اصلی، روش‌های کشاورزی صنعتی است. استفاده گسترده از آفت‌کش‌ها، کودهای شیمیایی و شخم‌های سنگین، باعث از بین رفتن میکروارگانیسم‌های خاکی می‌شود که نقش کلیدی در تولید ارگوتیونین دارند.
دکتر آلیسون استیبر ، متخصص تغذیه، می‌گوید:
«خاک سالم، گیاه سالم را پرورش می‌دهد.»
وقتی خاک دچار تخریب شود، گیاهان نمی‌توانند مواد مغذی لازم را از آن بگیرند. شخم‌های عمیق هم باعث از بین رفتن شبکه‌های قارچی در زیر خاک می‌شود که به گیاهان در جذب مواد کمک می‌کنند.
بیلمن توضیح می‌دهد:
«شخم‌زنی سنگین می‌تواند سطح ارگوتیونین در گندم، ذرت و سویا را تا ۳۰ درصد کاهش دهد.»
قارچ‌ها؛ منبع طلایی ارگوتیونین
اگر می‌خواهید سطح ارگوتیونین خود را افزایش دهید، قارچ‌ها بهترین راهکار هستند. انواعی مثل:
- قارچ شیتاکه
- قارچ صدفی سلطنتی
- قارچ مایتاکه
- قارچ پورچینی
سرشار از این آنتی‌اکسیدان هستند. قارچ‌ها به عنوان یکی از منابع اصلی این ماده، در زنجیره غذایی نقش برجسته‌ای دارند.
راهکارها برای بازیابی این آنتی‌اکسیدان در رژیم غذایی
- افزایش مصرف قارچ : قارچ‌ها منبع غنی و دسترس‌پذیر ارگوتیونین هستند.
- حمایت از کشاورزی پایدار : روش‌هایی مانند شخم کم، کشت گیاهان پوششی و کاهش کودهای شیمیایی، به بازیابی میکروب‌های خاکی کمک می‌کنند.
- تغییر در نظام غذایی ملی : باید به سلامت خاک و مواد مغذی در محصولات غذایی توجه بیشتری شود.
جمع‌بندی
ارگوتیونین یکی از ترکیبات کم‌نظیر در طبیعت است که نقش بیولوژیکی فراموش‌شده‌ای در سلامت بلندمدت انسان دارد. با این حال، نظام کشاورزی امروزی و نحوه تغذیه ما باعث شده تا این «ویتامین طول عمر» از رژیم غذایی مدرن خارج شود.
راه حل؟
- خوردن قارچ
- حمایت از کشاورزی پایدار
- توجه به سلامت خاک
منبع: عصر ایران
برچسب ها :