به گزارش صد آنلاین، مارتین گریفیث، معاون دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه، در دیدار با مقامات طالبان در قندهار تأکید کرد که قطع این کمکها «حکم مرگ» برای جمعیت آسیبپذیر افغانستان است. این هشدار در شرایطی مطرح میشود که افغانستان با بحرانهای متعددی از جمله فقر شدید، بازگشت پناهندگان از پاکستان و محدودیتهای اعمالشده بر زنان و کودکان روبهروست.
وضعیت فاجعهبار انسانی: بیش از نیمی از جمعیت افغانستان (۲۴ میلیون نفر) به کمکهای فوری غذایی و بهداشتی وابسته هستند. کاهش ۵۰ درصدی بودجه کمکهای بینالمللی در سال ۲۰۲۳، زندگی میلیونها نفر را به خطر انداخته است.
تأثیر تحریمها و داراییهای بلوکهشده: تحریمهای جهانی علیه طالبان و مسدود شدن حدود ۹ میلیارد دلار از داراییهای افغانستان، دسترسی به منابع مالی برای ارائه خدمات اولیه را محدود کرده است.
چالش زنان و کودکان: محدودیتهای طالبان بر فعالیت زنان (از جمله ممنوعیت کار امدادگران زن) و افزایش کودکان جدا شده از خانوادهها، رسیدگی به نیازهای بشردوستانه را پیچیدهتر کرده است.
طرح موزاییک سازمان ملل: این طرح با تمرکز بر شش محور کلیدی از جمله حقوق بشر، مبارزه با تروریسم و آزادسازی داراییها، تلاش دارد راهکاری جامع برای حل بحران افغانستان ارائه دهد. اما همکاری طالبان با جامعه جهانی در این زمینه نامشخص است.
جامعه بینالمللی باید با ایجاد مکانیسمهای نظارتی شفاف، کمکها را مستقیماً به دست نیازمندان برساند تا از سوءاستفاده طالبان جلوگیری شود.
آزادسازی بخشی از داراییهای بلوکهشده افغانستان با تضمین استفاده انحصاری برای حمایت از مردم.
فشار دیپلماتیک بر طالبان برای لغو محدودیتها علیه زنان و امدادگران زن تا امکان توزیع عادلانه کمکها فراهم شود.
افزایش مشارکت کشورهای منطقه و سازمانهای اسلامی برای جلب همکاری طالبان در پذیرش استانداردهای بینالمللی.
افغانستان در آستانه یک فاجعه انسانی بیسابقه قرار دارد که تنها با همکاری فوری و فراتر از اختلافات سیاسی قابل پیشگیری است. سازمان ملل و کشورهای تأثیرگذار باید میان فشار بر طالبان و نجات جان میلیونها غیرنظامی تعادل ایجاد کند./ تسنیم