به گزارش صد آنلاین، نزدیکی غیررسمی اسرائیل به آمریکا را طبیعی جلوه میدهد.
این در حالی است که اسرائیل بدون پشتیبانی سیاسی، نظامی و دیپلماتیک آمریکا، قادر به ادامه چنین مواضعی نیست.
ایران باید:
هرگونه اظهارنظر یا تهدید اسرائیل را به عنوان بخشی از استراتژی مشترک آمریکا-اسرائیل تفسیر کند.
در مذاکرات، آمریکا را به عنوان «تنها طرف حساب» معرفی کرده و هرگونه فشار یا توقع غیرمستقیم (از جمله از سوی اسرائیل) را به پای این کشور بنویسد.
با این کار، بازی دوگانه آمریکا-اسرائیل خنثی میشود و واشنگتن نمیتواند از نقش اسرائیل به عنوان ابزار فشار جانبی استفاده کند.
۵. تاریخچه همکاری آمریکا و اسرائیل
در ۷۰ سال گذشته، هیچ موردی وجود ندارد که آمریکا در یک «بزنگاه راهبردی» به ضرر اسرائیل عمل کرده باشد. حتی در اختلافات ظاهری (مانند موضوع الحاق سرزمینهای فلسطینی)، واشنگتن در نهایت از منافع تل آویو حمایت کرده است. بنابراین، تفکیک این دو در تحلیلهای سیاسی، واقعبینانه نیست.
نتیجهگیری
واکنش به اسرائیل بدون پیونددادن آن به آمریکا، نه تنها بازی دوگانه این دو را مختل نمیکند، بلکه به آنان اجازه میدهد با حفظ نقشهای جداگانه، فشار بر ایران را افزایش دهند. راهکار هوشمندانه، یکساندانستن مواضع این دو و الزام آمریکا به پاسخگویی در قبال هرگونه اقدام یا ادعای اسرائیل است. این استراتژی، چارچوب مذاکرات را شفافتر کرده و مانع از اتلاف وقت با بازیگران حاشیهای میشود./ همشهری آنلاین