به گزارش صد آنلاین،روزهداری برای بیماران کلیوی به دلیل نقش حیاتی کلیهها در تنظیم مایعات و الکترولیتها میتواند چالشبرانگیز باشد. محدودیت مصرف آب در طول روز، بهویژه برای افراد مبتلا به نارسایی کلیوی متوسط یا شدید، خطرناک است و به همین دلیل، روزهداری برای این دسته از بیماران توصیه نمیشود. با این حال، برخی از بیماران با نارسایی کلیوی خفیف یا سنگ کلیه ممکن است بتوانند تحت نظر پزشک متخصص و با رعایت دقیق نکات پزشکی و تغذیهای، روزه بگیرند.
روزهداری برای سنگ کلیه ضرر دارد؟
هر سنگ کلیهای مانع روزهداری نمیشود و با در نظر گرفتن معیارهای خاصی، میتوان درباره روزهگرفتن افراد با سنگ کلیه تصمیمگیری کرد. روزهداری به خودی خود برای افراد مبتلا به سنگ کلیه مضر نیست، اما کمآبی بدن در طول روز میتواند خطر تشکیل سنگهای جدید را افزایش دهد.
افرادی که سنگ کلیه فعال دارند یا سابقه سنگسازی مکرر دارند، باید قبل از روزهداری با پزشک خود مشورت کنند. در صورت اجازه پزشک، مصرف کافی مایعات در ساعات غیرروزهداری برای جلوگیری از کمآبی بدن، روزهگرفتن را بلامانع میکند.
حکم روزه برای بیماران کلیوی
در نارسایی کلیوی متوسط یا شدید: روزهگرفتن برای این دسته از بیماران بهطور کلی توصیه نمیشود، زیرا کمآبی میتواند عملکرد کلیهها را بدتر کند.
در نارسایی کلیوی خفیف: برخی از این بیماران ممکن است با رعایت دقیق نکات پزشکی و تغذیهای، تحت نظر پزشک، روزه بگیرند.
افراد مبتلا به سنگ کلیه: باید با احتیاط بیشتری روزه بگیرند، زیرا کمآبی میتواند خطر تشکیل سنگهای جدید را افزایش دهد.
افرادی که کلیه پیوندی دارند: با نظر پزشک معالج، میتوانند روزه بگیرند.
بیماران کلیوی با عفونت کلیه: روزهگرفتن بهطور کلی بلامانع است، اما باید تحت نظر پزشک متخصص قرار گیرند.
۱۲ عامل تأثیرگذار بر روزهداری با سنگ کلیه
سن فرد: میزان سنگسازی کلیه در افراد میانسال بیشتر است.
تعداد دفعات سنگسازی: تعداد سنگسازی در سال یا طول عمر مؤثر است.
وجود بیماریهای همراه: مانند دیابت یا کلیه پلیکیستیک.
جنس سنگ کلیه: نوع سنگ در هر فرد متفاوت است.
شغل بیمار: شغلهایی که باعث کمآبی بیشتر میشوند، تأثیر منفی دارند.
نوع داروهای مصرفی: برخی داروها ممکن است با روزهداری تداخل داشته باشند.
رژیم غذایی: رژیم غذایی نادرست میتواند خطر تشکیل سنگ را افزایش دهد.
سابقه عمل جراحی روی کلیه: عملهای قبلی کلیه میتوانند وضعیت را پیچیدهتر کنند.
اندازه و تعداد سنگ کلیه: اندازه و تعداد سنگها در تصمیمگیری مؤثرند.
محل سنگ کلیه: محل قرارگیری سنگ در کلیه میتواند تأثیرگذار باشد.
عملکرد کلیه: عملکرد کاهشیافته کلیه میتواند روزهداری را خطرناک کند.
میزان فعالیت فرد: فعالیت بدنی کم یا زیاد میتواند تأثیرگذار باشد.
روزه برای افراد تککلیه
اگر فرد کلیه خود را به دلیل سنگ کلیه از دست داده باشد، نباید روزه بگیرد.
اگر فرد کلیه خود را بهصورت مادرزادی نداشته باشد یا کلیه خود را برای پیوند اهدا کرده باشد، با مصرف فراوان مایعات در ساعات غیرروزهداری، میتواند روزه بگیرد.
اگر فرد بیش از ۵۰ درصد عملکرد کلیه خود را از دست داده باشد، باید از روزهگرفتن پرهیز کند.
روزه برای افراد با کلیه پیوندی
در شش ماه اول (و بهویژه یک سال اول) پس از پیوند کلیه، روزهگرفتن توصیه نمیشود. این دوره، دوره نقاهت حساسی است که سیستم ایمنی بدن بهشدت سرکوب میشود تا از رد پیوند جلوگیری شود. کمآبی بدن میتواند عملکرد کلیه پیوندی را تحت تأثیر قرار دهد و خطر عفونت و رد پیوند را افزایش دهد.
پس از دوره نقاهت، با نظر پزشک متخصص، میتوان زمان مصرف داروها را به گونهای تنظیم کرد که با ساعات افطار و سحر مطابقت داشته باشد. پایش منظم عملکرد کلیه و سطح داروهای خون در طول ماه رمضان ضروری است.
روزه برای افراد با نارسایی کلیه
نارسایی خفیف کلیه: با رعایت دقیق دستورات پزشک و مصرف فراوان مایعات در ساعات غیرروزهداری، میتوان روزه بگیرد.
نارسایی کلیوی متوسط و شدید: روزهگرفتن به دلیل خطر کمآبی و تشدید نارسایی کلیه توصیه نمیشود.
روزه برای افراد با عفونت کلیه و مثانه
روزهگرفتن برای این افراد بلامانع است، اما مصرف منظم و بهموقع آنتیبیوتیکها برای درمان عفونت ضروری است. مصرف فراوان مایعات در ساعات غیرروزهداری به دفع سموم و بهبود عفونت کمک میکند.
توصیههای لازم برای سلامت کلیهها در ماه رمضان
با خرما و مایعات گرم افطار کنید و از پرخوری بپرهیزید.
بین افطار تا سحر، آب، دوغ کمنمک، دمنوشهای گیاهی و آبمیوههای طبیعی بنوشید.
از میوهها، سبزیجات، سوپها و غذاهای کمنمک استفاده کنید.
از مصرف زیاد غذاهای سرخشده، فرآوریشده و پرنمک خودداری کنید./ ایسنا