به گزارش صدآنلاین، مناطق قابل مشاهده این خورشیدگرفتگی شامل بخشهای وسیعی از اروپا، شمال آسیا، شمال و غرب آفریقا، قسمتهایی از شمال آمریکا، بخش کوچکی از شمال آمریکای جنوبی، قطب شمال و مناطق وسیعی از اقیانوس اطلس خواهد بود. در برخی نقاط مانند استان کبک کانادا، ماه تا ۹۴ درصد از سطح خورشید را خواهد پوشاند که بیشترین میزان پوشش در این خورشیدگرفتگی محسوب میشود.
بر اساس اعلام مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران، این پدیده نجومی متأسفانه در ایران قابل مشاهده نخواهد بود. علاقهمندان به نجوم در ایران میتوانند از طریق تصاویر ماهوارهای و گزارشهای علمی این رویداد را پیگیری کنند.
ماهوارههای مختلفی از جمله GOES-16، کوپرنیکوس سنتینل-۳ و هیماواری تصاویر این رویداد نجومی را ثبت خواهند کرد. همچنین امکان دارد فضانوردان حاضر در ایستگاه فضایی بینالمللی نیز تصاویر منحصر به فردی از این پدیده تهیه کنند.
حرکت سایه ماه بر سطح زمین با سرعت قابل توجه ۳۷۰۰ کیلومتر در ساعت انجام میشود که این سرعت به دلیل چرخش ماه به دور زمین و همجهت بودن این چرخش با چرخش زمین به دور خودش است. این سرعت باعث میشود سایه ماه همیشه از غرب به شرق حرکت کند، برخلاف حرکت ظاهری اجرام آسمانی در آسمان.
برای علاقهمندان به پدیدههای نجومی، این خورشیدگرفتگی اگرچه در ایران قابل مشاهده نیست، اما فرصت خوبی برای مطالعه درباره مکانیسم خورشیدگرفتگیها و مشاهده تصاویر ثبت شده توسط ماهوارهها و رصدخانههای فضایی خواهد بود