به گزارش صدآنلاین، شب بعد از نماز، قتاده متوجه شد که هوا بسیار تاریک است و برگشتن به خانهاش بسیار دشوار خواهد بود. رسول خدا (ص) که از وضعیت او آگاه بود، چوب خشکی از نخل خرما را برداشت و به قتاده داد. پیامبر (ص) فرمود: «این چوب برای تو نوری میافکند که تا ده ذراع جلو و پشت سر تو را روشن خواهد کرد.»
قتاده با این نور به خانهاش برگشت و حتی در خانهاش، توانست جانوری را که در گوشهای پنهان شده بود شناسایی کند و آن را از بین ببرد. در این روایت آمده است که «نور این چوب، نور نماز جماعت قتاده بود». این داستان نمادی است از اینکه هر کس، از نور ایمان و عمل خود بهره میبرد که در زندگیاش راهنمای او خواهد بود.
نماز شب: نوری که هرگز خاموش نمیشود
در روایت دیگری از حضرت علی (ع)، درباره نماز شب آمده است: «نماز شب نور است». حضرت علی (ع) میفرمایند که حتی در شبهای سخت و جنگها، نماز شب خود را ترک نکردند، زیرا این نماز نور و روشنایی بخش زندگی انسان است.
حل مشکلات علمی از طریق نماز
یکی دیگر از داستانهای الهامبخش، مربوط به شیخالرئیس بوعلی سینا است. هرگاه که در مسائل علمی به مشکل برخورد میکرد، وضو میگرفت، به مسجد میرفت و نماز میخواند. او از خداوند درخواست میکرد تا مشکل علمیاش را آسان کند و از آن پس، مشکلات علمیاش گشوده میشد.
در نهایت، این داستانها به ما یادآوری میکنند که نماز، نه تنها یک وظیفه دینی است، بلکه نوری است که در تاریکیهای زندگیمان راه را نشان میدهد و میتواند مشکلات ما را حل کند.