به گزارش صدآنلاین، این هفته بیش از ۱۴،۰۰۰ نمونه جدید از بذرهای محصولات کشاورزی در سوالبارد ذخیره شدند. این بذرها از ۲۱ بانک ژنتیکی از سراسر جهان به این انبار منتقل شدهاند. یکی از موارد مهم، بذرهای سودانی هستند که از اثرات جنگ در سودان آسیب دیده بودند. بانک ژنتیکی سودان در گذشته حدود ۱۷،۰۰۰ نمونه بذر داشت، اما در طول درگیریها بسیاری از این بذرها به غارت رفته یا پراکنده شدند. از جمله بذرهایی که به سوالبارد منتقل شدند، گونههایی از ارزن مرواریدی و ذرت خوشهای هستند که علاوه بر اهمیت غذایی، ارزش فرهنگی دارند.
علی بابیکر، مدیر مرکز ملی حفاظت از منابع ژنتیکی گیاهی سودان، درباره این بذرها گفت: «این بذرها نماد امید برای کشاورزی در سودان هستند و حفظ آنها امنیت غذایی آینده را تضمین خواهد کرد.»
حفظ اکوسیستمهای زراعی و پایداری کشاورزی
کشورهایی مانند مالاوی و فیلیپین نیز بذرهای مهم خود را به سوالبارد ارسال کردهاند. به عنوان مثال، بذر لوبیای مخملی از مالاوی که نقش مهمی در کشاورزی پایدار دارد، به این ذخیرهگاه منتقل شده است. این گیاه میتواند نیتروژن خاک را تثبیت کرده و عملکرد محصولات دیگر را افزایش دهد. نولیفر مپونیا، محقق کشاورزی مالاوی، اظهار داشت که ذخیرهسازی این بذرها نه تنها از بحرانهای غذایی جلوگیری میکند، بلکه به حفظ اکوسیستمهای زراعی و سلامت عمومی نیز کمک خواهد کرد.
در فیلیپین، کشوری که به دلیل بلایای طبیعی در معرض تهدیدات زیادی است، ذخیرهسازی بذرها برای حفظ تنوع زیستی و تضمین امنیت غذایی اهمیت ویژهای دارد.
همکاری جهانی برای حفظ تنوع زیستی
این پروژه بخشی از همکاری جهانی به نام طرح "تنوع زیستی برای فرصتها، معیشت و توسعه" (BOLD) است که توسط دولت نروژ تأمین مالی شده و تحت مدیریت Crop Trust، یک سازمان غیردولتی مستقر در آلمان، اجرا میشود.
استفان اشمیتز، مدیر اجرایی Crop Trust، بر اهمیت این اقدام تأکید کرده و گفت: «بذرهایی که این هفته در سوالبارد ذخیره شدند، تنها نمایانگر تنوع زیستی نیستند، بلکه نشاندهنده دانش، فرهنگ و مقاومت جوامعی هستند که از آنها نگهداری کردهاند.»
آیندهای امنتر برای کشاورزی و امنیت غذایی
با توجه به تغییرات اقلیمی، جنگها و بلایای طبیعی که تهدید جدی برای امنیت غذایی جهانی ایجاد کردهاند، پروژههایی مانند سوالبارد به عنوان "آخرین پناهگاه" برای بذرها شناخته میشوند. این ذخیرهگاه نه تنها برای نگهداری بذرهاست، بلکه هدف آن تضمین پایداری تولید مواد غذایی در آینده است.
حفظ این منابع ژنتیکی برای نسلهای آینده ضروری است و میتواند به حفظ امنیت غذایی و پایداری کشاورزی کمک کند. ذخیرهگاه سوالبارد پلی است میان گذشته، حال و آینده، جایی که دانش و تجربه نسلهای گذشته برای بقای نسلهای آینده حفظ میشود.