به گزارش صدآنلاین، طبق نظر اکثر مراجع تقلید، از جمله امام خمینی (ره) و آیتالله خامنهای، اگر تلفظ اشتباه در نماز سهوی باشد، نماز باطل نمیشود و فرد باید نگران قضا یا تکرار نماز نباشد. البته برخی از مراجع همچون آیتالله شبیری زنجانی و آیتالله مکارم شیرازی توصیه کردهاند که نماز دوباره خوانده شود، اما این مسأله بنابر احتیاط است.
در صورتی که اشتباه تلفظی عمدی باشد یا فرد با علم به اشتباه خود آن را ادا کند، نماز مورد قبول نخواهد بود. همچنین افراد معذور، مانند کسانی که دچار مشکلات تکلمی هستند، باید به میزان توانایی خود در تلفظ صحیح اذکار نماز دقت کنند.
قرائت صحیح اذکار نماز به خصوص در سورهها و دیگر ارکان نماز، نه تنها از نظر فقهی توصیه شده، بلکه از نظر معنایی نیز اهمیت زیادی دارد. حتی تغییر کوچک در تلفظ کلمات میتواند معنای عبارت را تغییر دهد. برای مثال:
«الرحمن الرحیم» یعنی بخشنده و مهربان، اما «الرهمن الرهیم» به معنای مرهمگذار است.
«صالحین» یعنی شایستگان، اما «سالِحین» به معنای کسانی است که به گندیدگی افتادهاند.
«الحمد» یعنی ستایش، اما «الهمد» به معنای هلاکت است.
این موارد نشاندهنده اهمیت دقیق تلفظ الفاظ است. البته کسانی که به دلایل پزشکی یا فیزیکی قادر به تلفظ صحیح نیستند، از این قاعده مستثنی هستند.
تکرار الفاظ
اگر فرد پس از ادا کردن یکی از ارکان نماز متوجه اشتباه خود در تلفظ شود، دو حالت پیش میآید:
اگر فرد وارد رکن بعدی شده باشد، نیازی به اصلاح اشتباه ندارد و نماز صحیح است.
اگر فرد هنوز وارد رکن بعدی نشده باشد، باید اشتباه را اصلاح کند و آن کلمه یا عبارت را دوباره بخواند.
اگر فرد شک داشته باشد که آیا به درستی کلمهای را تلفظ کرده است یا نه، سه حالت وجود دارد:
اگر فرد وارد رکن بعدی شده باشد، شک تاثیری ندارد.
اگر هنوز در همان رکن باشد، باید کلمه یا عبارت را دوباره به درستی تلفظ کند.
اگر فرد بعد از تمام کردن نماز شک کند، نیازی به توجه به شک نیست.
اگر فرد در تلفظ تشهد اشتباهی سهوی داشته باشد یا آن را بیش از حد بخواند، بر اساس نظر امام خمینی (ره) و آیتالله خامنهای نماز باطل نمیشود. اما فرد باید در نمازهای بعدی مراقب باشد تا اذکار را صحیح ادا کند. در صورت فراموشی تشهد نیز طبق نظر برخی از مراجع مانند آیتالله سیستانی، باید سجده سهو انجام شود.