حکم صیغه خواهر و برادری با نامحرم

به گزارش صدآنلاین،  این که کسی به بهانه‌ی "صیغه خواهر و برادری" با فردی نامحرم ارتباط برقرار کند، از نظر شرعی صحیح نبوده و چنین روشی راهی است که شیطان آن را زینت داده است. قرآن می‌فرماید: «شیطان اعمال شما را زینت می‌دهد» (آل عمران، ۱۵۴).

راه‌های محرم شدن با نامحرم:

محرم شدن میان یک زن و مرد می‌تواند از طریق یکی از دو راه زیر صورت گیرد:

ازدواج (دائم یا موقت): که در آن عقد ازدواج میان طرفین جاری می‌شود.

رضاع (شیر خوردن): که طبق شرایط خاصی، محرمیت از طریق شیر خوردن به وجود می‌آید.

همچنین، برخی افراد تلاش می‌کنند با عنوان‌هایی مانند "خواهر و برادر بودن"، یا ارتباطات فامیلی غیرشرعی، رابطه‌ای خارج از چارچوب‌های شرعی برقرار کنند که این کاملاً حرام است و به شدت از آن نهی شده است.

نظر مراجع در مورد صیغه خواهر و برادری با نامحرم:

تمامی مراجع عظام فتوا داده‌اند که صیغه خواهر و برادری با نامحرم مشروع نیست. از جمله:

آیت‌الله مکارم شیرازی: چنین صیغه‌ای وجود ندارد.

آیت‌الله صافی: تنها راه محرمیت، عقد ازدواج به صورت دائم یا موقت است.

راه‌های مشروع برای برقراری ارتباط:

برای برقراری ارتباط با جنس مخالف و در صورت تمایل به ازدواج، تنها راه شرعی و مشروع عقد ازدواج است. در صورت نیاز به آشنایی بیشتر پیش از عقد دائم، می‌توان عقد موقت را با توافق طرفین و طبق شرایط شرعی برگزار کرد.

عقد اخوت و شرایط آن:

عقد اخوت که در مناسبت‌های خاصی مانند عید غدیر انجام می‌شود، بین دو فرد هم‌جنس صورت می‌گیرد و هیچ‌گاه میان دو جنس مخالف (زن و مرد) تحقق نمی‌یابد.

محارم از دیدگاه فقهی:

در اسلام، محارم به سه دسته تقسیم می‌شوند:

محارم نسبی (خونی): مانند مادر، خواهر، دختر و سایر نزدیکان خونی.

محارم سببی (به واسطه ازدواج): زن و مردی که از طریق عقد ازدواج به یکدیگر محرم می‌شوند، مانند مادر همسر، پدر همسر، و سایر محارم به واسطه ازدواج.

محارم رضاعی (به واسطه شیر خوردن): اگر فردی از زن دیگری شیر کامل خورده باشد، طبق شرایط خاص، به آن زن و خانواده‌اش محرم می‌شود.

در نهایت، هیچ‌گاه صیغه‌ای به نام "صیغه خواهر و برادری" برای ایجاد محرمیت با نامحرم در اسلام وجود ندارد. برای محرمیت با جنس مخالف، تنها ازدواج و رضاع شرایط شرعی و قانونی آن را فراهم می‌کنند. تمام روابط غیرشرعی در این زمینه حرام است و باید از آن اجتناب کرد.