به گزارش صدآنلاین، مستحب است هنگامی که اذان گفته میشود، شنونده همزمان با موذن جمله به جمله اذان را زمزمه کند. این عمل برای افزایش رزق و روزی سفارش شده است.
امام صادق (ع) میفرمایند: هر کس این دعا را در هنگام اذان صبح یا مغرب بخواند و در همان روز فوت کند، قطعا در روز جزا، جزو توبهکنندگان قرار خواهد گرفت:
«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِإِقْبَالِ لَیْلَتِکَ وَ إِدْبَارِ نَهَارِکَ وَ حُضُورِ صَلَوَاتِکَ وَ أَصْوَاتِ دُعَائِکَ وَ تَسْبِیحِ مَلَائِکَتِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد وَ أَنْ تَتُوبَ عَلَیَّ إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیم»
«خدایا! به روی آوردن شب و تمام شدن روز و رسیدن وقت نمازها و دعاها و تسبیح فرشتگان، از تو درخواست میکنم که بر محمد و آل محمد درود بفرستی، و توبه مرا بپذیری، که تو بسیار توبهپذیر و مهربانی.»
شیخ کلینی در کتاب «الکافی» خود میفرماید که هر کس در هنگام اذان بگوید: «أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ» باید از اعماق دل و برای شادی پروردگارش بگوید: «أَنَا أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ وَ أَکْتَفِی بِهِمَا عَمَّنْ أَبَى وَ جَحَدَ وَ أُعِینُ بِهِمَا مَنْ أَقَرَّ وَ شَهِدَ»
«من نیز به یگانگی خدا و رسالت محمد (صلی الله علیه و آله) گواهی میدهم، و به وسیله این دو شهادت از منکران بینیازی میجویم، و اقرارکنندگان و گواهان به این دو شهادت را یاری میکنم.»
خداوند گناهانش را خواهد بخشید.
طبرسی در کتاب «مکارم الاخلاق» میگوید: زمانی که موذن میگوید: «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ»، شنونده باید بگوید: «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ اللَّهُمَّ اجْعَلْ عَمَلِی بِرّاً وَ مَوَدَّةَ آلِ مُحَمَّدٍ فِی قَلْبِی مُستَقَرّاً وَ أَدِرَّ عَلَیَّ الرِّزْقَ دَارّاً»
«درود خدا بر محمد و آل پاکش. خدایا! کردارم را نیکو گردان و دوستی آل محمد (صلی الله علیه و آله) را در دلم ریشهدار کن، و روزی مرا فراوان کن.»
و زمانی که موذن میگوید: «حیّ علی الصلاة» و «حیّ علی الفلاح» باید بگوییم: «لا حَولَ و لا قُوّة إلا بالله العلى العظیم.»
در این قسمت به معرفی دعاهایی میپردازیم که مستحب است پس از پایان اذان خوانده شوند:
توصیه اول: سید ابن طاووس نقل کرده است که یکی از اصحاب امام صادق (ع) دعای خاصی از ایشان شنیدند که حضرت پس از اذان آن را زمزمه میکردند. امام درباره دعا فرمودند که این دعایی است که امام علی (ع) در شبی که بجای رسول اکرم (ص) در رختخواب ایشان خوابیدند، زیر لب زمزمه کردند:
«یَا مَنْ لَیْسَ مَعَهُ رَبٌّ یُدْعَى یَا مَنْ لَیْسَ فَوْقَهُ خَالِقٌ یُخْشَى یَا مَنْ لَیْسَ دُونَهُ إِلَهٌ یُتَّقَى»
«ای آنکه پروردگاری همراهش وجود ندارد تا خوانده شود! ای آنکه آفرینندهای برتر از او نیست که از او ترسیده شود! ای آنکه غیر او خدایی نیست که از او پرهیز شود!»
«یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ وَزِیرٌ یُغْشَى یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ بَوَّابٌ یُنَادَى یَا مَنْ لَا یَزْدَادُ عَلَى کَثْرَةِ السُّوَالِ إِلَّا کَرَماً وَ جُوداً»
«ای آنکه وزیر ندارد تا خود در پرده قرار گیرد! ای آنکه دربان ندارد که او طرف حساب باشد! ای آنکه درخواستهای فراوان جز بر بزرگواری و بخشش او نمیافزاید.»
«یَا مَنْ لَا یَزْدَادُ عَلَى عِظَمِ الْجُرْمِ إِلَّا رَحْمَةً وَ عَفْواً صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ»
«ای آنکه بزرگی گناه جز بر دلسوزی و گذشت او افزون نمیکند! بر محمد و آل محمد درود بفرست.»
«و افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ فَإِنَّکَ أَهْلُ التَّقْوى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ وَ أَنْتَ أَهْلُ الْجُودِ وَ الْخَیْرِ وَ الْکَرَم»
«و با آنچه خود سزاوار آن هستی با من رفتار کن، که تو سزاوار تقوا و گذشت و بخشش و خیر و بزرگوارى میباشی.»
توصیه دوم: امام صادق (ع) میفرمایند: امام علی (ع) به اصحاب خود میگفتند: هر کسی که بین اذان و اقامه نماز سجده کند و در حال سجده، زیر لب بگوید: «رَبِ لَکَ سَجَدْتُ خَاضِعاً خَاشِعاً ذَلِیلا»
«پروردگارا! با خضوع و خشوع و ذلت برایت سجده کردم.»
خداوند مهربان میفرماید: ای فرشتگان! به بزرگواری و جلالم سوگند میخورم که محبت این بندهام را در دل دیگر بندگانم و هیبت و ترس از او را در دل منافقان قرار دهم.
شیخ طوسی میفرماید: زمانی که موذن اذانش را گفت و در جایی آرام گرفت، این دعا را بخوانید: «اللَّهُمَّ اجْعَلْ قَلْبِی بَارّاً وَ عَیْشِی قَارّاً وَ رِزْقِی دَارّاً وَ اجْعَلْ لِی عِنْدَ قَبْرِ نَبِیِّکَ قَرَاراً وَ مُسْتَقَرّاً»
«خدایا! به من قلب سالم و زندگی خوشایند و روزی فراوان عنایت کن، و برایم در کنار قبر پیامبرت جایگاهی در نظر بگیر.»
امام سجاد (ع) میفرمایند هرگاه اقامه نماز تمام شد، زمزمه کنید: «اللَّهُمَّ رَبَّ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ وَ الصَّلَاةِ الْقَائِمَةِ أَعْطِ مُحَمَّداً سُؤْلَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ بَلِّغْهُ الدَّرَجَةَ الْوَسِیلَةَ مِنَ الْجَنَّةِ وَ تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ فِی أُمَّتِهِ»
«خدایا! ای پروردگار این دعای کامل و نمازی که در حال برپاشدن است، خواهشهای محمد (ص) را در روز قیامت برآورده کن، و او را به «درجه وسیله» در بهشت برسان، و شفاعت او را درباره امتش بپذیر.»