به گزارش صدآنلاین، به طور کلی، مراجع تقلید درباره حکم رقص در اسلام و در ماه رمضان، نظرات متفاوتی دارند. در اینجا به سه دسته کلی از احکام در این زمینه اشاره میکنیم:
آیتالله صافی گلپایگانی یکی از مراجع تقلید است که معتقد است رقص زنان در مجالس زنانه یا رقص مردان در مجالس عروسی به طور مطلق حرام است. طبق این نظر، رقص حتی در فضای محدود و خاص مانند مجالس زنانه نیز مجاز نخواهد بود.
آیات عظام بهجت، مکارم شیرازی، فاضل لنکرانی، نوری همدانی، وحید خراسانی و آیتالله سیستانی از جمله مراجع تقلیدی هستند که معتقدند رقص در مجالس زنانه یا عروسیها بنابر "احتیاط واجب" حرام است. در اینجا، "احتیاط واجب" به معنای عدم صدور فتوا قطعی در مورد موضوع است، اما با احتیاط باید از این کار پرهیز کرد.
آیات عظام خمینی، خامنهای و تبریزی نظر متفاوتی دارند و معتقدند که رقص زنان در مجالس زنانه یا رقص مردان در مجالس مردانه اگر موجب تحریک شهوت نشود و با اعمال حرام دیگر مانند موسیقی حرام همراه نباشد، اشکالی ندارد. در این حالت، رقص میتواند بدون ایجاد مفسده بهویژه در ماه رمضان، مجاز باشد.
در قرآن کریم به طور صریح و جزئی به حکم رقص اشاره نشده است. با این حال، آیات قرآن دستور به ترک کارهای لغو و بیفایده را میدهند و از آنجا که رقص در برخی موارد میتواند مصداقی از "لغو" باشد، برخی از فقها به این آیات استناد کرده و رقص را حرام دانستهاند. همچنین، بسیاری از احکام فقهی در خصوص مسائل جزئی از سوی پیامبر اسلام (ص) و ائمه معصومین (ع) بیان شده است.
حکم گوش دادن به موسیقی در ماه رمضان نیز مانند رقص فرقی با سایر ماهها ندارد. موسیقی بر دو نوع است:
موسیقی مطرب و متناسب با مجالس لهو و لعب: این نوع موسیقی حرام است، فارغ از اینکه کلاسیک باشد یا سنتی.
موسیقی غیر مطرب و معمولی: این نوع موسیقی حرام نیست و اگر موسیقی مشکوک به حرام بودن باشد، گوش دادن به آن نیز اشکالی ندارد، گرچه بهتر است احتیاط شود.
حکم رقصیدن در ماه رمضان از نظر مراجع تقلید با حکم آن در سایر ماهها تفاوتی ندارد. در بیشتر موارد، رقص زن در حضور مرد نامحرم حرام است و در شرایط خاص نیز ممکن است با احتیاط واجب یا در برخی موارد مجاز باشد، به شرط آنکه مفسدهای به دنبال نداشته باشد. همچنین، حکم موسیقی نیز مشابه حکم رقص است و در صورت متناسب بودن با مجالس لهو و لعب، حرام محسوب میشود.