به گزارش صدآنلاین، همانطور که از یک سازمان بهظاهر فرهنگی و رسانهای مثل صدا و سیما انتظار نمیرود، نتیجه هم همانی است که از یک کوزه میتوان انتظار داشت: همان که در آن است. برنامهسازان به قدری از واقعیتهای جامعه فاصله گرفتهاند که حتی یک لحظه به این فکر نکردهاند که این شوخی بیمزۀ پخش شده حداقل باید با موضوع برنامه و میهمان آن ارتباطی داشته باشد. سوال اینجاست که هادی عامل چه ویژگیای دارد که باید در قالب کفن و اعلامیه ترحیم به او یادآوری شود که با آخرتش ارتباط برقرار کند؟ آیا وی یک واعظ بیعمل است؟ آیا فردی بیتعهد یا دیکتاتور است؟ تا این جا هم مهم نیست، اما نکته دردناک این است که این برنامه حتی پس از اعتراض هادی عامل و وعده مسئولین مبنی بر عدم پخش، دوباره پخش شده است.
این رفتار و عدم توجه به خواستههای فرد مورد نظر، تا کجا میتواند ادامه پیدا کند؟ چطور یک مدیر به خود اجازه میدهد که در برابر اعتراضات، بیتوجهی کامل نشان دهد؟ مدیران فعلی صدا و سیما همان کسانی بودند که همیشه از بیپاسخ بودن عملکردهای پیشین گلایه داشتند، اما اکنون خود در مقام تصمیمگیری هستند و به هیچ وجه حاضر به پاسخگویی نیستند. با مدیریت فعلی، دیگر برنامههای تلویزیونی تنها در فضاهای مجازی مشاهده میشوند و برنامههایی که پخش میشوند، غالباً حتی در مکانهایی مثل بقالیها و املاک هم دیده نمیشوند.
جای خوشحالی شاید این باشد که مردم حداقل از فشارهای ذهنی تلویزیون رها شدهاند، اما هزینههای مالی و انباشت مشکلات سیاسی و اجتماعی، همچنان بر دوش مردم باقی میماند. در نهایت، شاید روزی این مسئولین هم مثل همه افراد دیگر به سرنوشت خود دچار شوند، روزی که نه به شوخی بلکه جدیتر از همیشه باید جوابگوی اعمالشان باشند. در آن زمان شاید برخی از آنها دعای خیر دریافت کنند و برخی دیگر نفرین و لعن مردم را. در نهایت تنها یک چیز باقی میماند: دعا برای خوب شدن حال و آینده تمام ما.