احکام شرعی درباره خواندن صیغه عقد به زبان فارسی

به گزارش صدآنلاین، صیغه عقد دائم به زبان فارسی، پس از تعیین مهریه، به این صورت جاری می‌شود:

1. دختر می‌گوید: «خود را همسر تو کردم به مهر تعیین‌شده.»
2. مرد پاسخ می‌دهد: «این ازدواج را قبول کردم.»

اما حکم این موضوع از دیدگاه مراجع چگونه است؟ در ادامه، نظر چند مرجع تقلید درباره خواندن عقد به زبان فارسی آمده است:

نظر مراجع تقلید درباره خواندن عقد به زبان فارسی

امام خمینی (ره):

طبق جلد ۲ کتاب تحریر الوسیله، خواندن صیغه عقد به زبان عربی به احتیاط واجب توصیه شده است. با این حال، اگر عروس و داماد توانایی خواندن آن به عربی را ندارند، می‌توانند به زبان فارسی و با عباراتی که معنای صیغه عربی را کاملاً منتقل می‌کند، عقد را جاری کنند. نیازی به وکالت دادن به فرد دیگری نیز وجود ندارد.

آیت‌الله خامنه‌ای:

اگر زوجین توانایی خواندن صیغه به عربی را ندارند، مجاز هستند آن را به فارسی یا هر زبان دیگری بخوانند. شرط اصلی این است که الفاظ به‌گونه‌ای بیان شوند که مفهوم «زوجت» و «قبلت» را منتقل کنند.

نظر سایر مراجع (آیت‌الله سیستانی، مکارم شیرازی، وحید خراسانی و...)

این مراجع نیز عقیده دارند در صورت ناتوانی در خواندن صیغه به عربی، استفاده از زبان فارسی یا هر زبان دیگری که معنای دقیق صیغه را منتقل کند، صحیح است.

آیت‌الله بهجت:

صیغه عقد می‌تواند به هر زبانی، از جمله فارسی، خوانده شود؛ حتی اگر زوجین توانایی خواندن آن به عربی را داشته باشند. وکالت دادن نیز الزامی نیست.

آیت‌الله تبریزی و فاضل لنکرانی:

اگر زوجین نمی‌توانند صیغه را به عربی بخوانند، در صورت امکان باید وکیل بگیرند. اما اگر این کار مقدور نباشد، خودشان می‌توانند صیغه را به زبان فارسی اجرا کنند؛ به شرطی که معنای دقیق «زوجت» و «قبلت» را منتقل کند.

نکات مهم درباره خواندن صیغه عقد به زبان فارسی

1. اگر زوجین توانایی خواندن صیغه به عربی را ندارند، نیازی به وکالت نیست و می‌توانند خودشان به زبان فارسی آن را بخوانند.
2. الفاظ استفاده‌شده باید معنای دقیق و درست صیغه عربی را منتقل کنند.
3. ازدواج، چه دائم و چه موقت، صرفاً با رضایت قلبی یا نوشتن محقق نمی‌شود؛ بلکه باید صیغه لفظی به درستی جاری گردد.