شنبه ۲۲ دی ۱۴۰۳
بازدید:۷۶۶
صد آنلاین | احمد علوی عضو شورای اسلامی شهر تهران در یادداشتی نوشت : ایده انتخاب مکران به‌عنوان پایتخت آینده ایران، در نگاه اول نویدبخش تغییری بزرگ در سیاست‌گذاری جغرافیایی و توسعه متوازن کشور به نظر می‌رسد. اما آیا این پیشنهاد بلندپروازانه با واقعیت‌های جغرافیایی، اجتماعی و اقتصادی ایران همخوانی دارد؟به گزارش صد آنلاین ، احمد علوی عضو شورای اسلامی شهر تهران در یادداشتی نوشت : ایده انتخاب مکران به‌عنوان پایتخت آینده ایران، در نگاه اول نویدبخش تغییری بزرگ در سیاست‌گذاری جغرافیایی و توسعه متوازن کشور به نظر می‌رسد. اما آیا این پیشنهاد بلندپروازانه با واقعیت‌های جغرافیایی، اجتماعی و اقتصادی ایران همخوانی دارد؟
مکران، با موقعیت بی‌نظیر خود در حاشیه دریای عمان و دسترسی به آب‌های آزاد، می‌تواند به یکی از کانون‌های کلیدی توسعه اقتصادی کشور تبدیل شود.
این منطقه، با ظرفیت‌های فراوان در حوزه انرژی، تجارت دریایی و شیلات، شایسته توجه و سرمایه‌گذاری کلان است. از این منظر، مکران می‌تواند به دروازه توسعه ایران تبدیل شود و به‌عنوان پلی میان شرق و غرب در کریدورهای بین‌المللی عمل کند.
اما هنگامی که از مکران به‌عنوان پایتخت سیاسی ایران سخن می‌گوییم، پرسش‌های جدی مطرح می‌شود! تاریخ و جغرافیای ایران نشان داده‌اند که مرکزیت پایتخت در ناحیه‌ای با دسترسی به قلب کشور، برخوردار از زیرساخت‌های گسترده و قابلیت ارتباط سریع با دیگر مناطق، برای انسجام ملی حیاتی است.
انتقال پایتخت به نقطه‌ای در حاشیه جغرافیایی، همچون مکران، نه‌تنها با الگوهای جغرافیای سیاسی ایران همخوانی ندارد، بلکه می‌تواند به شکاف‌های ارتباطی و مدیریتی منجر شود.
علاوه بر این، مکران همچنان با چالش‌های بزرگی در زیرساخت‌ها، خدمات اساسی و منابع انسانی مواجه است. توسعه این منطقه، به‌عنوان قطب اقتصادی، نیازمند سرمایه‌گذاری‌های عظیم و برنامه‌ریزی بلندمدت است. در چنین شرایطی، مطرح‌کردن ایده‌ای مانند انتقال پایتخت، بیش از آنکه عملیاتی باشد، بلندپروازی‌ای است که ریشه در واقعیت‌های کنونی ندارد.
مکران بی‌شک می‌تواند به‌عنوان دروازه‌ای برای توسعه اقتصادی، جایگاهی استراتژیک در چشم‌انداز ایران داشته باشد.
اما پایتخت‌خواندن این منطقه، بدون توجه به مقتضیات جغرافیایی و سیاسی، تنها می‌تواند در حد شعاری جذاب و حتی دردساز برای مردم آن منطقه باشد.
آنچه امروز مکران به آن نیاز دارد، نه تغییر نام و عنوان، بلکه توسعه زیرساخت‌ها، ارتقای کیفیت زندگی مردم و تبدیل‌شدن به موتور محرک اقتصادی کشور است.
در نهایت، مکران می‌تواند نقطه عطفی در مسیر توسعه ایران باشد، اما این مسیر باید با نگاه واقع‌بینانه و رویکردی عملیاتی همراه شود، نه با ایده‌هایی که بیش از حد از واقعیت فاصله دارند.
