در اینجا به بررسی برخی از تفاوتهای تربیتی پسران و دختران و نکات مهم برای تربیت هرکدام پرداخته شده است.
دختران به طور کلی احساسات خود را بهتر و سریعتر احساس میکنند و به اشتراک میگذارند. آنها از طریق گفتوگو و تبادل نظر، ارتباط عاطفی و همدلی برقرار میکنند. در مقابل، پسران کمتر احساسات خود را بیان میکنند و بیشتر به فعالیتهای بیرونی و اجتماعی علاقه دارند.
دختران بیشتر به مسائل زیباییشناسی، اجتماعی و دینی علاقهمندند و تمایل بیشتری به زیورآلات و تجملات دارند. در حالی که پسران بیشتر به مسائل سیاسی، نظری و فعالیتهای جسمانی گرایش دارند و علاقه کمتری به زیباییها دارند.
پسرها معمولا بازیهای پرجنبوجوشتری را ترجیح میدهند و به اسباب بازیهای پرسر و صدا و پرزرق و برق مانند اتومبیلها علاقهمندند. در مقابل، دخترها به بازیهای آرامتری مانند بازی با عروسکها یا حیوانات خانگی تمایل دارند.
دختران به طور معمول زودتر از پسرها زبان باز میکنند و تمایل دارند بیشتر صحبت کنند و جزئیات بیشتری را به اشتراک بگذارند. پسران کمتر به جزئیات اهمیت میدهند و پاسخهای کوتاهتری میدهند.
دختران معمولا زودتر از پسرها با مشکلات اعتماد به نفس روبهرو میشوند. این مسائل اغلب از سنین پایین شروع میشود. در حالی که پسران معمولا در سنین پایینتر مشکلاتی از این دست ندارند.
دختران معمولا از نظر کلامی زودتر رشد میکنند و حافظه بهتری دارند، در حالی که پسران تمایل دارند در فعالیتهای جسمانی و فضایی بهتر عمل کنند. بنابراین، برای تربیت دختران از شیوههای کلامی و برای پسران از شیوههای تصویری و فعالیتهای فیزیکی استفاده میشود.
مقایسه کردن پسران و دختران با یکدیگر و اعمال تربیتی یکسان برای هر دو میتواند آسیبهای جدی به آنها وارد کند. والدین باید به ویژگیهای هر جنسیت توجه داشته باشند و شیوههای تربیتی خود را بر اساس نیازها و خصوصیات آنها تنظیم کنند. تربیت پسران و دختران به شیوهای متفاوت میتواند به ایجاد روابط سالم، اعتماد به نفس بالا و موفقیتهای فردی در آینده کمک کند.