جنابت به دو روش اصلی حاصل میشود:
طبق نظر اکثر فقها، رطوبتی که از زنها خارج میشود، اگر همراه با شهوت (در حد ارگاسم و اوج لذت جنسی) باشد، در حکم منی است و فرد باید غسل جنابت انجام دهد. بنابراین، پس از هر مقاربت جنسی و حتی بدون خروج منی، غسل جنابت ضروری است.
آیت الله خامنهای: اگر زن بر اثر تحریک جنسی به اوج لذت (ارگاسم) برسد و در این حال مایعی از او خارج شود، جنب میشود و غسل جنابت بر او واجب است. اگر به اوج لذت نرسد یا شک کند که مایعی خارج شده یا نه، غسل جنابت لازم نیست.
آیت الله سیستانی: رطوبتی که از مرد یا زن با شهوت و در نتیجه آن بدن سست میشود، حکم منی را دارد و باید غسل جنابت انجام شود. اگر این نشانهها وجود نداشته باشد، غسل واجب نیست. در زنان، رطوبتی که در اثر تحریک شهوانی خارج میشود اگر به اندازهای نباشد که لباس را آلوده کند، غسل جنابت لازم نیست.
آیت الله مکارم شیرازی: در صورتی که زن به اوج لذت جنسی برسد و مایعی از او خارج شود، جنب میشود و باید غسل جنابت کند. همچنین اگر مرد یا زن در اثر آمیزش جنسی حتی بدون خروج منی دچار جنابت شوند، غسل واجب است.
اوج لذت جنسی به حالتی گفته میشود که فرد در آن احساس تخلیه جنسی میکند، بهطور کامل از حالت تحریک جنسی خارج میشود و بدن سست میشود. در این حالت، معمولاً منی از فرد خارج میشود و غسل جنابت لازم میشود.
در نهایت، اگر فردی یقین کند که مایعی که از او خارج شده، منی است، غسل جنابت بر او واجب است و این مایع نجس است. اما اگر شک داشته باشد که مایعی خارج شده یا نه، غسل جنابت لازم نیست و اجتناب از این رطوبت نیز ضرورتی ندارد. بنابراین، آگاهی از این احکام و رعایت آنها برای حفظ طهارت و وضو در زندگی روزمره ضروری است.