حکم شرعی نزدیکی با محارم در اسلام

محارم به افرادی گفته می‌شود که به علت خویشاوندی، ازدواج یا رابطه جنسی با آن‌ها حرام است. این افراد به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند، از جمله:

• محارم نسبی: شامل مادر، خواهر، دختر، عمه، خاله، مادر بزرگ، و سایر بستگان نزدیک از طریق نسب.
• محارم رضاعی: کسانی که به دلیل شیر دادن مادر به کودک، در حکم محارم قرار می‌گیرند.
• محارم سببی: افرادی که از طریق ازدواج (مانند مادر همسر، خواهر همسر) در دسته محارم قرار می‌گیرند.

حکم نزدیکی با محارم در قرآن و روایات

قرآن کریم در سوره نساء، آیه ۲۳، صراحتاً رابطه جنسی با محارم را حرام اعلام می‌کند:
«حرام شد برای شما ازدواج با مادر و دختر و خواهر و عمه و خاله و دختر برادر و دختر خواهر و مادران رضاعی و خواهران رضاعی، و مادر زن و دختران زن که در دامن شما تربیت شده‌اند اگر با زن مباشرت کرده باشید...»

این آیه بیان می‌کند که علاوه بر محارم نسبی، محارم رضاعی نیز در دسته محارم حرام قرار دارند.

مجازات نزدیکی با محارم

مجازات نزدیکی با محارم در اسلام بسیار سنگین است و از نظر فقهای شیعه، این عمل به عنوان یک جرم حدی محسوب می‌شود. در صورتی که کسی مرتکب چنین عمل شنیعی شود، طبق فتواهای مراجع تقلید، مجازات آن اعدام است. این حکم برای همه محارم، اعم از محارم نسبی و رضاعی، صادق است.

نظر آیت‌الله مکارم شیرازی

آیت‌الله مکارم شیرازی در پاسخ به سؤالاتی درباره این موضوع تأکید کرده‌اند که زنا با محارم حرام است و مجازات بسیار سنگینی دارد. در صورتی که فردی چهار بار اقرار کند که با محارمش (مثل مادر یا خواهر) زنا کرده، حکم آن اعدام است.

همچنین اگر پدر با دختر خود رابطه جنسی داشته باشد و این عمل ثابت شود، مجازات آن سه بار اعدام خواهد بود. در صورتی که دختر تحت فشار و اجبار تن به این عمل داده باشد، او هیچ مجازاتی نخواهد داشت.

آیت‌الله مکارم همچنین بیان کرده‌اند که زنا با محارم رضاعی حرام است، اما مجازات آن نسبت به زنا با محارم نسبی کمتر است.

نتیجه‌گیری

در اسلام، نزدیکی با محارم به شدت ممنوع است و مجازات آن بسیار سنگین است. این حکم برای همه انواع محارم، اعم از محارم نسبی، رضاعی، و سببی، معتبر است. قرآن و اهل بیت در روایات متعددی به شدت از این عمل نهی کرده‌اند و مجازات آن اعدام یا حد شرعی است.