به گزارش سرویس فرهنگی صدآنلاین، مسجد شیخ لطفالله که به دستور شاه عباس اول ساخته شد، از زیباییها و ویژگیهای معماری اصفهانی برخوردار است که معماران داخلی و خارجی را به ستایش واداشته است. این مسجد با ۱۸ سال ساخت، به نام شیخ لطفالله، فقیه بزرگ لبنانی و پدر زن شاه عباس اول، احداث شد. هدف از ساخت این مسجد، تعلیم دین و تدریس مباحث مذهبی به مردم بود.
تاریخچه ساخت مسجد شیخ لطفالله
ساخت مسجد شیخ لطفالله در سال ۱۰۱۱ هجری قمری (۱۶۰۲ میلادی) به دستور شاه عباس اول آغاز شد و در سال ۱۰۲۸ هجری قمری (۱۶۱۹ میلادی) به پایان رسید. این مسجد در دوران اوج شکوفایی معماری صفویه ساخته شد و به یکی از نمونههای بارز معماری ایرانی تبدیل گردید.
معمار این شاهکار: استاد محمدرضا اصفهانی
طرح و طراحی مسجد شیخ لطفالله به دست استاد محمدرضا اصفهانی، پسر استاد حسین بنا اصفهانی، انجام شد. این مسجد بر خرابههای یک مسجد قدیمی ساخته شد و به نام شیخ لطفالله، فقیه و علمای بزرگ دوره صفویه نامگذاری شد. او از لبنان به ایران مهاجرت کرده بود و در اصفهان اقامت داشت.
ویژگیهای منحصر به فرد معماری مسجد
مسجد شیخ لطفالله به دلیل عدم داشتن مناره و حیاط، به سبک خاصی طراحی شده است که با دیگر مساجد متفاوت است. معماری آن به سبک اصفهانی انجام شده و با کاشیکاریهای معرق، تزئینات رنگارنگ و خط ثلث زیبای علیرضا تبریزی عباسی مزین است. این مسجد فاقد صحن ورودی و شبستان است و از نظر ساختاری، بهطور خاص به نیازهای میدان نقش جهان و معماری پیرامون آن پاسخ داده است.
مسجدی بینظیر با تزئینات خاص
از دیگر ویژگیهای این مسجد، میتوان به تزئینات منحصر به فرد گنبد آن اشاره کرد که با کاشیهای معرق و نقوش اسلیمی، آن را از سایر گنبدهای تاریخی متمایز میکند. داخل گنبد با نور طبیعی که از پنجرههای مشبک وارد میشود، فضایی روحانی و معنوی ایجاد کرده است.
شاهکاری جهانی که همه را انگشت به دهان گذاشت
معماران و باستانشناسان خارجی همچون لوئی کان و پروفسور پوپ در مورد عظمت و زیبایی این مسجد به تحسین پرداختهاند. طبق گفته این کارشناسان، هیچ نقطه ضعفی در طراحی و ساخت مسجد شیخ لطفالله دیده نمیشود و این بنا نمونهای عالی از هنر و معماری اسلامی است.