سهشنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳
بازدید:۶۲۸
در دین اسلام، نگهداری سگ تنها برای اهداف خاصی مانند شکار، گله‌داری یا نگهبانی مجاز است و از آنجایی که سگ «عین نجس» محسوب می‌شود، اجزای آن نیز نجس تلقی می‌گردند.موی سگ نیز از این قاعده مستثنی نیست و در صورت تماس با رطوبت، نجاست را منتقل می‌کند. در این مطلب، به فتاوای علما درباره نجاست موی سگ پرداخته و راهکارهایی برای رفع نجاست ارائه می‌دهیم.
نجاست سگ در روایات
پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند:
«کسی که سگی را نگه دارد، مگر برای گله‌داری، شکار یا زراعت، هر روز یک قیراط از اجرش کاسته می‌شود.»
همچنین در مورد ظرفی که سگ آن را لیسیده است، توصیه شده آن را هفت بار، و بار اول با خاک بشویید.
اختلاف نظر درباره موی سگ
برخلاف نظر رایج که موی سگ را نجس می‌داند، برخی علما از جمله سید مرتضی و مالک بن انس معتقدند که موی سگ به دلیل بی‌روح بودن، نجس نیست. اما اکثر فقها بر نجاست موی سگ تأکید دارند و تماس آن با رطوبت را موجب انتقال نجاست می‌دانند.
فتاوای علما درباره نجاست موی سگ
-
آیت‌الله خامنه‌ای:
موی سگ، چه خشک و چه مرطوب، نجس است. اگر سگ با رطوبت به لباس یا بدن برخورد کند، آن قسمت نجس می‌شود. اما اگر سگ خشک باشد و به چیزی برخورد کند، حکم به نجاست نمی‌شود.
-
آیت‌الله مکارم شیرازی:
تمام اجزای سگ، از جمله مو و ناخن، نجس هستند. اگر موی سگ بر لباس نمازگزار باشد، نماز باطل است. اما اگر فرد پس از نماز متوجه وجود موی سگ شود، اعاده نماز لازم نیست.
-
آیت‌الله هادوی تهرانی:
موی سگ نجس است و تماس آن با رطوبت موجب نجاست می‌شود. در صورت شک، اصل بر پاک بودن است.
راهکار برای رفع نجاست
- اگر موی سگ مرطوب با لباس تماس داشته باشد، باید آن قسمت لباس را شستشو داد.
- در صورت وجود موی خشک، کافی است آن را جدا کرده و لباس شسته شود.