به گزارش صد آنلاین، محققان با بررسی دادههای بیش از ۶۲۰۰۰ نفر در فرانسه (میانگین سنی ۵۷ سال) که بین ژانویه ۲۰۱۲ تا دسامبر ۲۰۲۰ تحت نظر بودند، نتایج قابل توجهی را به دست آوردند.
شرکتکنندگان، که ۴۵ ساله و بالاتر بودند، ابتدا تحت آزمونهای شناختی قرار گرفتند.
وضعیت شنوایی شرکتکنندگان:
۴۹ درصد شنوایی طبیعی داشتند.
۳۸ درصد کم شنوایی خفیف داشتند.
۱۰ درصد کم شنوایی ناتوانکننده داشتند و از سمعک استفاده نمیکردند.
۳ درصد از سمعک استفاده میکردند.
شرکتکنندگان در هر دو آزمون شنوایی و شناختی شرکت کردند. نتایج نشان داد:
۲۷ درصد از افراد با کم شنوایی خفیف و ۳۷ درصد از افراد با کم شنوایی ناتوانکننده، نمرات شناختی نشاندهنده اختلال داشتند.
جالب اینجاست که محققان هیچ تفاوت معناداری در خطر ابتلاء به اختلالات شناختی بین افراد مبتلا به کم شنوایی ناتوان که از سمعک استفاده میکردند و افرادی که سمعک استفاده نمیکردند، پیدا نکردند.
محققان تأکید کردند که سمعک برای بیماران مبتلا به کم شنوایی ناتوان باید بر اساس مزایای بالقوه برای کیفیت زندگی تجویز شود و نه تنها بر اساس کاهش زوال شناختی. تجزیه و تحلیلهای مرتبط نشان داد که سمعک ممکن است خطر ابتلاء به اختلالات شناختی را در افرادی که هم کم شنوایی ناتوانکننده و هم افسردگی دارند، کاهش دهد.