شاید خیلی ها منتظر بودند در کوران بازی استقلال و هوادار، ذشاهد حرکات و برخوردهای جنجالی ساکت الهامی باشند؛ مردی که اغلب در بازی های بزرگ یه حرکت حاشیه ای انجام می دهد و البته بعدش هم پشیمان می شود.
هر چه هست اینکه الهامی در این بازی آرامش لازم را داشت و پس از شکست سنگین تیمش مقابل استقلال هم با خبرنگاران صحبت کرد. نظر او این بود که کار استقلالی ها در دقایق پایانی بازی مقابل بازیکنانی که ۵ گلب دریافت کرده بودند،؛ یک تحقیر بود.
حالا سوال این است؛ آیا واقعا حرکت ژانگولری حسین حسینی، هنگام نواختن ضربه پنالتی که استقلال نیازی هم به گل بیشتر نداشت، تحقیر تیم هوادار بود؟
واقعیت این است که در هیچ کجای قوانین فوتبال نیامده که چنین کاری، حقارت آمیز است؛ اما بازیکن ملی مملکت می تواند در این گونه مواقع، از شخصیت و کاریزمای خودش برای درس دادن به بازیکنان جوان و کم تجربه، استفاده کند. حسینی هم می توانست بازیکن دیگری در آن لحظه باشد اما تصمیمش این نبود و کار دیگری انجام داد که به خودش مربوط است...
در این باره مرتض کرمانی مقدم بازیکن سابق پرسپولیس و تیم ملی خاطره ای نقل کرده که مرور آن بی ربط به حال و هوای بازی استقلال و هوادار نیست: «با نپال بازی داشتیم و ۳ - صفر جلو بودیم. با مجید نامجو مطلق در گوشه زمین، آنها را اذیت میکردیم. دهداری تمام تعویضهایش را هم انجام داده بود ولی من را از بازی بیرون کشید و کنار خودش روی نیمکت نشاند. ۱۰ دقیقه به پایان بازی مانده بود که از داور اجازه گرفت و این کار را انجام داد. پرسیدم: چرا؟ آقا چه اتفاقی افتاده؟ گفت: خجالت نمیکشی؟ شاید خانواده آن بازیکنان اینجا نشسته باشند. شما دارید، آنها را دست میاندازید؟»