کشتی گیر ۳۱ ساله داغستانی که برای بلغارستان کشتی گرفت، در دیدار قهرمانی وزن ۸۶ کیلوگرم کشتی آزاد مقابل حسن یزدانی قهرمان سه دوره جهان که در سومین فینال پیاپی المپیک حضور پیدا کرده بود و طلای ریو ۲۰۱۶ را در کارنامه دارد، با نتیجه ۷ بر ۱ به پیروزی رسید.
یزدانی در همان ثانیههای ابتدایی کشتی از ناحیه کتف راست دچار آسیب دیدگی شد و ۵ بار پزشک وارد تشک شد و مبارزه را متوقف کرد، اما این اسطوره ایرانی تسلیم نشد و ملی پوش بلغارستانی حدود یک دقیقه مانده با فنونی که اجرا کرد پیش افتاد.
رمضانوف پس از کسب این مدال طلا گفت: «یک تشکر بزرگ از همه. بسیار خوشحالم. او مشکلاتی داشت و به همین دلیل است که این پیروزی برای من چندان شیرین نیست. از آنجایی که من میدانم او مصدوم شده بود و با تمام قدرت نمیجنگید.»
او ادامه میدهد: «خدا را شکر میکنم که به من قدرت، صبر، اراده، آرامش داد. من از این مدال طلا خیلی خوشحالم. هنوز باورم نمیشود. این مدال برای من همه چیز است. پدرم آن را میخواست. من هستم. خیلی خوشحالم که برنده شدم.»
رمضانوف درباره تغییر تابعیت و کشتی گرفتن زیر پرچم کشور بلغارستان اینطور توضیح میدهد: «مربی میروسلاو کولف که برادرم نیز با او تمرین میکند به من در تایید مدارک تابعیت بلغارستان کمک کرد. در ژانویه پاسپورت گرفتم، در پنج یا شش مسابقه برای بلغارستان شرکت کردم و به المپیک رسیدم.»
رمضانوف حالا با این طلا در المپیک لسآنجلس هم به دنبال دومین طلایی خود است و با سرمایهای که از این عنوان به دست میآورد، قصد دارد به خانوادهاش سر و سامان بدهد که آنها را مهمتر و بالاتر از هر چیز دیگری در زندگی میداند.
رمضانوف درباره مسیر خود طی سالهای آینده هم اینطور صحبت میکند: «بعد از المپیک، استراحت خواهم کرد. ریکاوری خواهم کرد. با مربی شخصیام و خانوادهام ملاقات خواهم کرد و وقتم را با آنها سپری میکنم. نمیتوانم تصور کنم که آنها اکنون چقدر خوشحال هستند. مادرم، برادران و خواهرانم، که کار سختی را انجام میدهند. من امیدوارم که بتوانم در زندگی به آنها آرامش بدهم.»
قهرمان جدید وزن ۸۶ کیلوگرم که به سلطه نزدیک به یک دههای حسن یزدانی و دیوید تیلور خاتمه داد و در نیمه نهایی هم موفق به شکست بروکس آمریکایی شد در پایان با تاکید دوباره بر اهمیت خانواده حرفهایش را پایان میدهد: «به تمرینات خود ادامه خواهم داد. میخواهم در مسابقات قهرمانی جهان و قهرمانی اروپا هم برنده بشوم. من به بزرگترین هدفم در اینجا رسیدم. امیدوارم به المپیک بعدی لس آنجلس راه پیدا کنم و دوباره طلا را کسب کنم. البته که خانواده از این طلا هم مهمتر است.»