۵ پهپاد نظامی که ورق جنگ را بر می‌گردانند!

به گزارش صد آنلاین، براساس گزارش روزیاتو، در اینجا پنج پهپاد رزمی قابل توجه جنرال اتمیکس که در حال خدمت یا توسعه هستند را معرفی خواهیم کرد.

۱- MQ-۹B SkyGuardian

بیش از ۳۰۰ فروند از پهپادهای خانواده MQ-۹ Reaper ساخته شده اند

جنرال داینامیکس پهپاد MQ-۹B SkyGuardian را “نسل بعدی سیستم های هواپیمای کنترل از راه دور” می نامد. این پهپاد برای ارائه قابلیت‌های پایدار شناسایی و جمع آوری اطلاعات در سراسر جهان توسعه یافته و برای پرواز مداوم تا ۴۰ ساعت بر فراز افق از طریق ماهواره طراحی شده است. این پهپاد یکی از چندین گونه مدرن پهپاد MQ-۹ Reaper است که برای اولین بار در سال ۲۰۰۱ به پرواز درآمد. این پهپاد دارای ۹ نقطه اتصال و حداکثر ظرفیت حمل بار خارجی آن ۲,۱۵۵ کیلوگرم است.

جنرال اتمیکس می‌گوید که علاوه بر نقش اصلی شناسایی، پایش و جمع آوری اطلاعات، این هواپیمای بدون سرنشین می‌تواند برای کمک‌های بشردوستانه، جستجو و نجات، اجرای قانون، مدیریت مرزها، هشدار زودهنگام هوابرد، جنگ الکترونیک، عملیات های تهاجمی در ارتفاع بالا و سایر مأموریت‌ها مورد استفاده قرار گیرد. هنگامی که به کیت ماموریت SeaGuardian مجهز شود، این پهپاد علاوه بر عملیات ضد مین هوایی، قادر به انجام جنگ های ضد سطحی و ضد زیردریایی نیز می باشد.

۲- Gray Eagle

بیش از ۲۰۰ فروند پهپاد MQ-۱C Gray Eagle ساخته شده است

MC-۱C Grey Eagle اصلی ترین پهپاد رزمی ارتش آمریکا و نسخه پیشرفته پهپاد Predator است. این هواپیمای بدون سرنشین، امکان عملیات شناسایی، نظارت و اکتساب هدف و انجام عملیات های تهاجمی را در اختیار ارتش ایالات متحده قرار می دهد. Grey Eagle تا ۲۵ ساعت استقامت پروازی داشته و حدود ۴۸۸ کیلوگرم محموله را به صورت داخلی و بیرونی حمل می کند.

در خدمت ارتش ایالات متحده، مجموعه ماموریت های عقاب خاکستری شامل پایش، شناسایی و جمع آوری اطلاعات، حفاظت کاروان های نظامی، شناسایی و از بین بردن تله های انفجاری کنار جاده ای، پشتیبانی نزدیک هوایی، رله ارتباطی و ماموریت های تهاجمی می شود. انواع این هواپیمای بدون سرنشین عبارتند از Grey Eagle ۲۵M و Grey Eagle Extended Range.

۳- Gambit ۱/۲ / XQ-۶۷A

دستکم یک فروند نسخه اولیه پهپاد XQ-۶۷A ساخته شده است

پروژه پهپادهای گامبیت جنرال اتمیکس بر روی فراهم کردن تعداد زیادی پهپاد بال جانبی همکار، متمرکز بر ماموریت، پیشرفته و وفادار متمرکز شده است. اینها قرار است با F-۳۵ Lightning II یا نسل ششم جنگنده موسوم به NGAD جفت شوند. نیروی هوایی ایالات متحده گمبیت ۱ جنرال اتمیکس را برای پیش بردن آن به مرحله بعدی پروژه هواپیمای رزمی مشترک NGAD XQ-۶۷A (همراه با پهپاد Fury ساخت کمپانی Anduril) انتخاب کرده است.

Gambit ۱ یک پلتفرم سنسوری بسیار چابک و حساس است که برای استقامت طولانی به عنوان یک هواپیمای بدون سرنشین وفادار بال جانبی بهینه شده است. این پهپاد به عنوان چشم و گوش اولیه یک گروه رزمی عمل خواهد کرد. Gambit ۲ نیز تقریباً مشابه نسخه شماره ۱ است، اما به سلاح های هوا به هوا نیز مجهز شده است (این امر استقامت پروازی آن را نسبت به Gambit ۱ کاهش می دهد).

۴- Gambit ۴

تعداد نامشخصی از نسخه اولیه این پهپاد ساخته شده است

هواپیمای بدون سرنشین Gambit ۴ یک پهپاد پنهانکار با تمرکز بر شناسایی رزمی است. این پهپاد بدون دم و بال های شیب دار است و برای ماموریت های با استقامت بالای با “ماهیت تخصصی” بهینه سازی شده است. Gambit ۴ با ظاهر صیقلی خود برای جلوگیری از شناسایی شدن توسط دشمن طراحی شده است و در عین حال از قابلیت پنهانکاری خود استفاده می کند.

Gambit ۴ کمی شبیه به برخی از پهپادهای پنهانکار دیگر نیروی هوایی ایالات متحده است. طراحی آن شبیه XQR-۷۳، احتمالاً RQ-۱۷۰ و RQ-۱۸۰، و حتی بمب افکن B-۲ Spirit است (به نظر می رسد طراحی بال پرنده برای پنهانکاری مورد استفاده قرار گیرد). پهپاد دیگر در سری پهپادهای گمبیت جنرال اتمیکس،نسخه گامبیت ۳ است – یک نسخه آموزشی.

۵- Sparrowhawk

تعداد نامشخصی از نسخه اولیه این پهپاد ساخته شده است

Sparrowhawk ساخت شرکت جنرال اتمیکس یک پهپاد کوچک قابل بازیابی (با نام مستعار پهپاد انگل) است. در حال حاضر این پهپاد در حال توسعه بوده، ساخت آن برای اولین بار در سال ۲۰۱۹ فاش شد و سپس در سپتامبر ۲۰۲۰ در معرض دید عموم قرار گرفت. Sparrowhawk در حال توسعه برای ماموریت های جاسوسی سیگنالی، پایش و شناسایی، تصویربرداری راداری، جمینگ و دیگر نقش های آینده در نیروی هوایی ایالات متحده است. Sparrowhawk را می توان با هواپیماهای بدون سرنشین دیگری مانند MQ-۹ Reaper بسیار بزرگتر به آسمان برده و به کار گرفت.

ریپرها می توانند Sparrowhawk را به همان روشی حمل کنند که محموله دیگری مانند غلاف حسگر یا مخازن سوخت را حمل می کنند. جنرال اتمیکس در این باره می‌گوید: «در یک محیط عملیاتی، وقتی MQ-۹ در یک مأموریت به منطقه مورد نظر می‌رسد، می‌تواند کاری را انجام دهد که تعداد کمی از هواپیماهای کنترل از راه دور انجام داده‌اند – پهپاد کوچک‌تر را پرتاب کرده و سپس آن را در میانه پرواز بازیابی می‌کند.» این اولین باری نیست که ایالات متحده ناوهای هواپیمابر پرنده دارد – این کشور زمانی ناوهای هواپیمابر کلاس Akron را در اختیار داشت که می توانست تا پنج جنگنده F۹C-۲ Sparrowhawk را حمل کند.

مهر