یک روش ساده برای درمان بی اختیاری ادراری در زنان

رییس انجمن اورولوژی ایران، عفونت‌ها و بی اختیاری‌های ادراری را از جمله بیماری‌های شایع اورولوژی زنان عنوان کرد و با بیان این که معمولا پس از چند روز علایم عفونت‌های ادراری خود به خود کاهش می‌یابد، در عین حال بر انجام ورزش‌های منظم روزانه به منظور تقویت عضلات شکم و لگن و جلوگیری از بی‌اختیاری‌های ادراری تاکید کرد. 

دکتر سید جلیل حسینی گفت:عفونت‌های ادراری به ویژه عفونت مثانه را از شایع‌ترین بیماری‌های اورولوژی زنان عنوان کرد و گفت:به دلیل وضعیت آناتومی بدن زنان، امکان انتقال میکروارگانیسم‌ها در مجاری ادراری زنان بیشتر از مردان است. 

وی با بیان اینکه عفونت‌های ادراری در زنان معمولا به صورت ناگهانی بروز می‌کند، درد ناحیه بالا و زیر شکم، تکرر ادرار شدید، سوزش هنگام دفع و احتمال وجود خون در ادرار را از جمله علایم این بیماری عنوان کرد. 

دکتر حسینی ادامه داد:عفونت‌های ادراری زنان معمولا پس از چند روز خود به خود کنترل شده و علایم به تدریج کاهش می‌یابد. این در حالی است که به منظور کاهش علایم و بهبود این بیماری، درمان‌های دارویی نیز به کار گرفته می‌شود. 

رییس انجمن اورولوژی ایران بروز سالانه یک یا دو بار عفونت ادراری در زنان را طبیعی عنوان کرد و گفت: این در حالی است که عفونت‌های ادراری در مردان باید با بررسی‌های بیشتری همراه باشد؛ چرا که ممکن است علت آن سنگ دستگاه ادراری باشد و در صورتی که کنترل نشود می‌تواند به عفونت کلیه تبدیل شود. 

به گفته دکتر حسینی، احتمال ابتلا به عفونت‌های ادراری در دوران بارداری بیشتر است؛ بنابراین مراقبت‌های ادراری در دوران بارداری به صورت روتین انجام می‌شود. 

وی سنگ‌های ادراری را از دیگر بیماری‌های شایع اورولوژی زنان عنوان کرد و گفت:‌این در حالی است که بروز سنگ‌های ادراری در مردان شایع‌تر از زنان است. 

رییس انجمن اورولوژی با اشاره به بی‌اختیاری ادارار در زنان، گفت: بارداری و وضعیت آناتومی بدن به ویژه وضعیت لگن زنان، از جمله عوامل بروز این بیماری است. به این صورت که به دنبال ضعیف شدن عضلات شکم و لگن، فشار به شکم سبب افزایش فشار به مثابه و خروج ناخواسته ادرار می‌شود. 

دکتر حسینی با تاکید بر تقویت عضلات لگن و شکم در زنان به منظور جلوگیری از بی اختیاری‌های ادراری گفت:به دنبال تغییر عضلات بر اثر افزایش سن و بارداری، لازم است برای تقویت عضلات ورزش‌های منظم روزانه به ویژه از سنین پایین انجام شود. همچنین به منظور بهبودی کامل بی‌اختیاری‌های ادراری، بسته به شدت بیماری، درمان‌های دارویی و جراحی به کار گرفته می‌شود.