علائم کم خونی/ این افراد دچار کم خونی می شوند

کم خونی وضعیتی است که در آن بدن شما گلبول های قرمز (RBC) کافی برای حمل اکسیژن به تمام سلول های شما ندارد. کم خونی پس از عمل به کاهش گلبول های قرمز خون اشاره دارد که در نتیجه از دست دادن خون در حین جراحی رخ می دهد. این یک خطر رایج جراحی است که می تواند منجر به بهبودی طولانی تر شود و خطر عوارض را افزایش دهد.

اگر کم خونی دارید، ممکن است احساس ضعف، تنگی نفس یا سبکی سر کنید. برخی از افراد مبتلا به کم خونی دارای سردرد، رنگ پریدگی پوست یا سردی دست و پا هستند. در بیشتر موارد، کم خونی بعد از عمل موقتی است و موارد شدیدتر کم خونی پس از عمل ممکن است نیاز به درمان با تزریق خون داشته باشند که در آن خون اهدایی از طریق IV تجویز می شود.

علائم کم خونی بعد از عمل

علائم و نشانه های کم خونی می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. کم خونی پس از عمل شایع است و حدود 90 درصد از افراد پس از جراحی را تحت تاثیر قرار می دهد. خوشبختانه، کوتاه مدت است و معمولاً نیازی به تزریق خون ندارد.

علائم کم خونی بعد از عمل ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• ضعف
• افزایش ضربان قلب
• تنگی نفس
• سردرد
• سرگیجه
• درد قفسه سینه
• رنگ پریدگی پوست

در صورت وجود کم خونی قبل از جراحی (کم خونی قبل از عمل)، تعیین علت و اصلاح مشکل ضروری است، به خصوص اگر کم خونی شدید باشد.

اگر بعد از جراحی هموگلوبین شما پایین باشد چه اتفاقی می افتد؟

کم خونی بعد از عمل خطر عوارض در دوره نقاهت را افزایش می دهد. افراد مبتلا به کم خونی بعد از عمل بیشتر احتمال دارد موارد زیر را تجربه کنند:

• جریان خون ناکافی در بدن (بی ثباتی همودینامیک)
• بهبودی طولانی تر از طریق جراحی
• نیاز طولانی تر به دستگاه برای تنفس
• افزایش نیاز به انتقال خون
• عمل جراحی یا بستری مجدد در بیمارستان
• حمله قلبی (سکته قلبی)
• آسیب کلیه
• هذیان، که با تفکر آشفته، سرگردانی و عدم آگاهی از محیط اطراف مشخص می شود.

علاوه بر این، افرادی که به دلیل کم خونی بعد از عمل نیاز به تزریق خون دارند، در معرض خطر موارد زیر هستند:

• عفونت ها
• واکنش های ایمنی به خون اهدایی

علاوه بر این، داشتن کم خونی بعد از عمل یا تزریق خون، خطر مرگ را در 30 روز اول پس از جراحی افزایش می دهد.

علل و عوامل خطر کم خونی بعد از عمل

کم خونی زمانی ایجاد می شود که یک فرد گلبول های قرمز بسیار کمی تولید کند یا تعداد زیادی از گلبول های قرمز خون را به طور غیر طبیعی در اثر خونریزی از دست بدهد. خونریزی حین و بعد از جراحی شایع است و می تواند از خفیف تا تهدید کننده زندگی متغیر باشد.

ریسک بالاتر

برخی از شرایط سلامتی، صدمات و انواع جراحی خطر خونریزی و در نتیجه کم خونی بعد از عمل را افزایش می دهند، از جمله:

• جراحی باز
• جراحی تروما
• شکستگی مرکب یک استخوان اصلی
• افراد مبتلا به اختلالات خونریزی مانند هموفیلی (بیماری که از لخته شدن خون به طور موثر جلوگیری می کند)

کاهش ریسک

جراحی کم تهاجمی که شامل برش های کوچکتر است باعث از دست دادن خون کمتری نسبت به جراحی باز می شود. بنابراین، جراحان معمولاً به افراد مبتلا به اختلالات خونریزی توصیه می کنند که تحت لاپاراسکوپی قرار گیرند.

در طی روش‌های لاپاراسکوپی، جراحان دوربین‌ها را از طریق برش‌های کوچکی عبور می‌دهند که به آنها اجازه می‌دهد ببینند روی چه چیزی کار می‌کنند. به دلیل اندازه برش کوچکتر، این روش اغلب منجر به از دست دادن خون کمتر می شود.

امروزه جراحان می توانند تعداد فزاینده ای از جراحی ها را به روش لاپاراسکوپی انجام دهند. برش های جراحی کمتر تهاجمی خطر عوارض را کاهش می دهد و زمان بهبودی را کوتاه می کند.

کم خونی بعد از عمل چگونه تشخیص داده می شود؟

CBC، که شامل آزمایش هموگلوبین است، آزمایش اولیه ای است که برای ارزیابی کم خونی قبل و بعد از جراحی استفاده می شود. هر آزمایش در CBC دارای یک محدوده مرجع از مقادیر (از جمله یک مقدار بالا و پایین) است که بین آن تعداد "نرمال" در نظر گرفته می شود.

مقادیر RBC و هموگلوبین زیر محدوده مرجع، نشان دهنده کم خونی است.

علائم کم خونی شدید می تواند شامل موارد زیر باشد:

• رنگ آبی در سفیدی چشم
• ناخن های شکننده
• سندرم پیکا که با تمایل به خوردن یخ یا سایر مواد غیر غذایی مشخص می شود
• سبکی سر هنگام ایستادن
• پوست رنگ پریده
• تنگی نفس با فعالیت خفیف یا حتی در حالت استراحت
• زبان زخم یا ملتهب شدن زبان
• زخم های دهان
• خونریزی غیر طبیعی یا افزایش قاعدگی در زنان
• از دست دادن میل جنسی در مردان

از آنجایی که کم خونی بعد از عمل در افراد سالم کوتاه مدت است، تزریق خون تا زمانی که هموگلوبین کمتر از 7 گرم در دسی لیتر یا 8 گرم در دسی لیتر در افراد مبتلا به بیماری قلبی نباشد، توصیه نمی شود.

چه میزان هموگلوبین برای جراحی خیلی کم است؟

در بزرگسالان، سطح هموگلوبین کمتر از 13 گرم در دسی لیتر، کم خونی قبل از عمل در نظر گرفته می شود. ابتلا به کم خونی قبل از عمل، خطر عوارض جراحی و همچنین نیاز به انتقال خون پس از جراحی را افزایش می دهد. تشخیص کم خونی در آزمایشات معمول خون قبل از عمل، درمان را برای اصلاح سطح هموگلوبین خیلی قبل از جراحی ضروری می کند.

کم خونی بعد از عمل چگونه درمان می شود؟

درمان کم خونی بسته به علت زمینه ای متفاوت است. به عنوان مثال، اگر فردی مبتلا به کم خونی فقر آهن باشد، مکمل آهن معمولا بهترین گزینه است. با این حال، اگر کم خونی به دلیل از دست دادن خون ناشی از جراحی رخ دهد، درمان ممکن است نیاز به رویکرد متفاوتی داشته باشد.

انتقال خون

انتقال خون فوری ترین و مؤثرترین درمان برای افرادی است که از دست دادن خون قابل توجهی در اثر جراحی یا تروما دارند.

خطرات مرتبط با انتقال خون کم است. در موارد نادر، یک واکنش آلرژیک ممکن است رخ دهد. با توجه به غربالگری معمول خون در ایالات متحده، خطر عفونت (مانند هپاتیت ویروسی و HIV ) بسیار کم است.

بر اساس گزارش صلیب سرخ آمریکا، خطر ابتلا به HIV، هپاتیت C و هپاتیت B ناشی از انتقال خون به ترتیب یک در هر 2.3 میلیون، 2.6 میلیون و 1.5 میلیون اهدایی است.

انتظار

درمان معمولاً برای کسانی که بعد از جراحی کم خونی خفیف را تجربه می کنند، مراقبانه است. در طول هفته‌های بعد از عمل، بدن شما منبع خون شما را بازسازی خواهد کرد.

خستگی و سطح انرژی پایین معمولاً با گذشت زمان بهبود می یابد. بسته به عمل جراحی و مراقبت های بعد از عمل، احتمالاً ظرف یک یا دو هفته به سطح طبیعی خود باز خواهید گشت.

مکمل های آهن

مکمل های آهن معمولا برای افراد مبتلا به کم خونی تجویز می شود. بدن از آهن برای ساخت هموگلوبین و میوگلوبین، دو پروتئینی که برای گردش اکسیژن در بدن ضروری هستند، استفاده می کند.

به خاطر داشته باشید که دوزهای بالای آهن مکمل می تواند عوارض جانبی دستگاه گوارش مانند حالت تهوع یا یبوست ایجاد کند. بنابراین مهم است که فقط مقدار توصیه شده توسط پزشک خود را مصرف کنید.

خلاصه

کم خونی بعد از عمل گاهی اوقات پس از جراحی در نتیجه از دست دادن خون رخ می دهد. جراحی باز و داشتن یک اختلال خونریزی، خطر کم خونی بعد از عمل را افزایش می دهد. تکنیک های کمتر تهاجمی، مانند جراحی لاپاراسکوپی، خطر را کاهش می دهد. درمان کم خونی بعد از عمل گاهی اوقات نیاز به تزریق خون دارد، اما اغلب منتظر بودن می تواند مشکل را حل کند.