فوتبال یک ورزش گروهی است و از لحظات تشکیل شده و هر کدام از بازیکنان در هر لحظه اگر مرتکب اشتباهی شده یا به وظیفه خود عمل نکنند، آن تیم نمیتواند موفق باشد. با یک آنالیز ساده میتوان فهمید که چرا تیم ملی در مقابل ازبکستان اینقدر ناتوان بود و با خوش شانسی از شکست خانگی فرار کرد. فقط کافی است به مرکز ثقل ایران و یکی از جناحها به صورت ویژه نگاه کنید.
فرانس بکن باور اسطوره و قیصر فوتبال آلمان نقشی بسیار مهم در شکوفایی استعداد لوتار ماتیوس کبیر داشت. خود ماتئوس زمانی که به بازوبند کاپیتانی آلمان رسید و با این تیم قهرمان جام جهانی شد، گفت که چطور یک جمله از بکن بائر فوتبال او را متحول کرده است. وقتی قیصر هدایت ژرمنها را بر عهده گرفت ماتئوس تجربه بازی در یورو و جام جهانی داشت اما بکن بایر به او گفته بود: «هافبک دفاعی یعنی ژنرال و مرکز ثقل تیم، آیا میدانی یک ژنرال باید در کجای زمین باشد؟ باید سعی کنی در طول ۹۰ دقیقه همیشه در تصاویر تلویزیونی باشی!»
همه میدانیم که دوربینهای تلویزیونی در فوتبال، توپ را دنبال میکنند و معنای حرف بکن بایر این بود که هافبک دفاعی باید همیشه در صحنهها جایی باشد که توپ هست. و همین فرمول ساده راز درخششی شد که ماتیوس در ۵ جام جهانی بازی کرد و همه رکوردها را در زمان خود شکست و البته که الگویی شد برای تمام ژنرالهای بعد از خود در زمین فوتبال...
حالا نگاه کنید به نمایش تیم ملی مقابل ازبکستان، امید نورافکن که بدون تردید یکی از بهترین هافبکهای میانی فوتبال ماست در تمام طول نیمه اول در تصاویر تلویزیونی دیده نشد! حتی در این حد که شماره او مشخص شود، حتی با یک تکل! از آن طرف به سمت چپ تیم ملی نگاه کنید، دیگر هر فوتبال دوستی میداند که یک تیم موفق باید دو بال برای پرواز داشته باشد. هیچ پرندهای با یک بال قادر به پرواز نیست. سمت چپ تیم ملی با حضور میلاد محمدی و مهدی ترابی - که هر دو به لحاظ فنی و فردی ستارههای کاملاً قابل قبولی هستند - در تمام نیمه اول حتی یک بار دیده نشد!
نگاه کنید به همین فصل و تیم پرسپولیس که قهرمان شد، در نیم فصل اول پرسپولیس اصلاً چپ نداشت و تمام فشار روی مهدی ترابی و دانیال اسماعیلی فر بود که به راحتی از سوی رقبا مهار میشدند اما دور برگشت که اورونوف و حسن آمدند، چپ پرسپولیس جان گرفت و به موازات آن سمت راست هم راه افتاد.
یک تیم نمیتواند در طول ۹۰ دقیقه مقابل آماج حملات دو جناح حریف مقاومت کند. بالاخره اشتباه میکند یا کم میآورد و وا میدهد، اما اگر بهترین بازیکنان جهان را فقط در یک سمت داشته باشید، از تیم شما مقابل یک تیم معمولی هم کاری ساخته نیست، چون به راحتی آن سمت را میبندند! و یکی از دلایل ناکامی تیم ملی مقابل ازبکستان به همین سادگی بود.