جمعه ۰۷ دی ۱۴۰۳
بازدید:۶۸۰
محققان فکر می‌کردند کم‌شدن صدف‌ها بیشتر به دلیل سیل گردشگران به این منطقه بوده، زیرا فراوانی صدف‌ها در فصل زمستان که افراد کمتری به ساحل می‌آیند، بیشتر گزارش شده بود.
به گزارش مجله سلامت صد آنلاین ،محققان فکر می‌کردند کم‌شدن صدف‌ها بیشتر به دلیل سیل گردشگران به این منطقه بوده، زیرا فراوانی صدف‌ها در فصل زمستان که افراد کمتری به ساحل می‌آیند، بیشتر گزارش شده بود.
صدف‌ها ساختارهای سخت و محافظی هستند که معمولاً توسط موجودات دریایی مانند نرم‌تنان ایجاد میشوند و برای زیستگاه‌ها و اکوسیستم‌های ساحلی حیاتی هستند.
براساس گزارش زومیت، وقتی به کنار دریا می‌رویم، گشتن به دنبال صدف‌های زیبا و جمع‌کردن آن‌ها سرگمی جالبی است. صدف‌ها یادگاری‌های بی‌آزاری از سفرهای مناطق ساحلی به‌نظر می‌رسند، اما چند دلیل خوب وجود دارد که چرا نباید به آن‌ها دست زد یا آن‌ها را جمع کرد.
ساحل‌روبی (جمع‌آوری صدف و اشیا ارزشمند از ساحل) اگر با بی‌دقتی انجام شود، می‌تواند برای اکوسیستم‌های ساحلی مضر باشد. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۴ حذف صدف‌های دریایی از سواحل را بررسی کرد و به این نتیجه رسید که این کار باعث «آسیب قابل‌توجه» به بسیاری از موجودات زنده‌ای می‌شود که به صدف‌ها متکی هستند.
صدف‌ها به طرز شگفت‌انگیزی عضو مهمی در اکوسیستم‌های ساحلی هستند. همراه با پایدارسازی ساحل، آن‌ها مصالح ساختمانی برای لانه‌ی پرندگان و خانه یا سطح اتصال را برای موجودات دریایی مختلف از جمله جلبک‌ها، علف‌های دریایی، اسفنج‌ها و سخت‌پوستان فراهم می‌کنند. آن‌ها همچنین منبع کربنات کلسیم هستند که می‌توانند در آب دریا حل شوند و دوباره به چرخه‌ی اقیانوس بازگردند.
میچل کوالوسکی، نویسنده اصلی مقاله و دیرینه‌شناس موزه‌ی فلوریدا، در بیانیه‌ای گفت: «صدف‌ها از این جهت قابل‌توجه هستند که عملکردهای متعددی در اکوسیستم‌های طبیعی دارند.»
گیرات ورمیج، متخصص صدف نرم‌تنان و استاد زمین‌شناسی در دانشگاه کالیفرنیا دیویس، که در مطالعه شرکت نداشت، می‌گوید: «صدف نرم‌تنان برای خرچنگ‌های گوشه‌گیر (Hermit crab) از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. اگرچه سواحل ماسه‌ای مکان مناسبی برای این گونه خرچنگ‌ها نیست، صدف حلزون‌های مرده در زمین‌های گلی و سواحل سنگی منبع اصلی و فراوانی برای خرچنگ‌های گوشه‌گیر هستند. ازبین‌بردن این صدف‌ها، زیستگاه این جانوران را از بین می‌برد.»
خرچنگ‌های گوشه‌گیر (Hermit crab) از زباله‌های موجود در سواحل به جای صدف برای محافظت استفاده می‌کنند.
در تحقیقی که سال ۲۰۱۴ منتشر شد، محققان چندین بررسی ماهانه را از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۱ و از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ در ساحل لارگا، در شهر سالو اسپانیا، انجام دادند. مطالعات نشان تعداد صدف‌ها بین دو دوره‌ی تحقیق تا حد ۶۰ درصد کاهش یافته است.
محققان فکر می‌کردند کم‌شدن صدف‌ها بیشتر به دلیل سیل گردشگران به این منطقه بوده، زیرا فراوانی صدف‌ها در فصل زمستان که افراد کمتری به ساحل می‌آیند، بیشتر گزارش شده بود.
کوالوسکی گفت: «انسان‌ها احتمالا با فعالیت‌هایی که بسیاری آن‌ها را عمدتاً بی‌ضرر می‌دانند، مانند ساحل‌روبی و جمع‌آوری صدف، نقش مهمی در تغییر زیستگاه‌ها دارند. ضروری است که به بررسی دقیق‌تر فعالیت‌های گردشگری و تاثیرات آن بر زیستگاه‌های ساحلی ادامه دهیم.»
یکی‌دیگر از دلایل جمع‌نکردن صدف در سواحل، غیرقانونی‌بودن این کار در بسیاری از نقاط جهان است. در بریتانیا، قانون حفاظت از سواحل ۱۹۴۹، برداشتن هرگونه مواد طبیعی از سواحل عمومی را ممنوع کرده است.
در ایالات متحده جمع‌آوری تفریحی پوسته‌های صدف دریایی خالی در بسیاری از شرایط مجاز است. با این حال، گونه‌های خاصی تحت حفاظت قرار دارند و برداشتن صدف‌های زنده‌ی آن‌ها ممکن است خلاف قانون باشد.
در سال ۲۰۱۸، یک زن پس از جمع‌آوری ۴۰ صدف دریایی از ساحل کی وست فلوریدا به زندان افتاد. این پوسته‌ها حاوی صدف‌های ملکه‌ی زنده بودند که طبق قانون گونه‌های در خطر انقراض هستند. این زن ۳۰ ساله به ۱۵ روز زندان و پرداخت ۵۰۰ دلار جریمه محکوم شد.
21025/ع