پیشرفته ترین جنگنده روسیه در راه ایران

به گزارش صد انلاین ، به نقل از اقتصاد ایران، هر از چندگاهی خبری به گوش می رسد که ایران سری جدید جنگنده های سوخو-۳۰ یا سوخو ۳۵ را از روسیه تحویل گرفته است اما هنوز خبری از جوان تر شدن ناوگان هوایی ایران نیست و باید با پیرمردهای خشمگین نیروی هوایی مدارا کرد.

ایران نیازمند یک جوانگرایی در صنعت هوانوردی خود است با خبر بازنشسته شدن فانتوم های کره جنوبی طی چند روز اخیر زنگ خطر به شدت بیشتر حس شد و ببر های ایرانی هم با وجود رادار ضعیف خیلی نمی توانند حراست آسمان ایران را تضمین کنند.

سوال اینجا مطرح می شود که آیا خبری از سوخوهای روسی به ایران خواهد شد یا تمام اینها بازی های رسانه ای است؟ تحلیل های متعددی در خصوص ورود پرنده های روسی به ایران مطرح می شود که تمام آنها حائز اهمیت است. اولین نکته وابسته بودن سیستم هوایی ایران به هوا است که است که این امر در روس ها به شدت برعکس است و مانند زمان صدام تمام سیستم راداری عراق که روسی بود با بمب های الکترونیکی فلج شد و هواپیماها در آسمان کور شدند و بسیاری از ترس نیروهای ائتلاف زیر خاک مدفون شدند و تعدادی هم به کشورهای همسایه مانند ایران پناهنده شدند.

سوخو-۳۰ در شرایط حضور در ایران می تواند در رده اف-۱۴ کهنه ایرانی عمل کند تازه اگر بتواند قد و قواره اش را به این سطح برساند به این دلیل که هندی ها از این محصول خیلی رضایت ندارند و در داگفایت های پاکستانی روسی معمولا در مقابل اف-۱۶ های پاکستان مغلوب می شوند که البته این امر معطوف به این است که هندی ها خیلی خلبانان زبده ای ندارند اما برای کشور ما با پهناوری گسترده و همسایگانی تماما امریکایی سوخو خیلی نمی تواند در تعداد پایین کفاف بدهد.

محصول دیگر سوخو-۳۵ است که حقیقتا یک هیولا در آسمان است البته با قابلیت های چندمنظوره قابل قبول نکات منفی اینجاست که آشیانه های ایران اصلا فضایی به اندازه این جنگنده بزرگ ندارند وباید ساخت آشیانه ها صورت بگیرد و این هیولاها در تونل های زیرزمینی هم جایی ندارند و دردناک ترین قسمت اینجاست که ساخت آشیانه ها مدت زیادی ار طلب می کند و هزینه های هنگفتی را به سیستم نظامی کشور تحمیل می کند.

اما سوال اینجاست که چه جنگنده ای پس قرار است به ایران ورود کند و این داستان عجیب و چه زمانی قرار است که پایان یابد و آسمان ایران روی امنیت را ببیند.

تمام این گزینه ها شاید گریز و فریبی باشد تا بهترین جنگنده روس ها به ایران بیاد گزینه ای که بهترین انتخاب برای سیستم هوایی ایران و دفاعی کشور ماست.

پاکفا جنگنده ای برتر و قدرتمند در جهان محسوب می شود یک شاهکار هنری که شاید روس ها دیر از آن رونمایی کردند.این جنگنده در قالب طرحی بود به نام سوخو/هال اف‌جی‌اف‌ای یک طرح مشترک بین روسیه و هند برای توسعه جنگنده نسل پنجم سوخو-۵۷ به‌صورت مشترک بین کارخانه‌های هندوستان آیروناتیکس و سوخو بود. 

این پروژه با بدبینی و ترس هندی ها به فراموشی سپرده شد و این اتفاق زمانی افتاد که در نمایشگاه هوایی ماکس در سال ۲۰۱۱ یک فروند سوخو-۵۷ به دلیل واماندگی کمپرسور در برخاستن ناکام بود و نتوانست از باند فرودگاه بلند شود. در سال ۲۰۱۴ نیروی هوایی هند به‌شدت از بابت اعتمادپذیری پایین و عملکرد موتور ۱۱۷ ابزار نگرانی کرد.

هند اعلام کرد از دیرکرد روسیه در زمینهٔ آماده‌سازی سوخو-۵۷ بسیار نااُمید شده و همچنین از میزان پنهان‌کاری سوخو-۵۷ راضی نیست و این ابراز هندی ها روس های به شدت ناراحت کرد و پرونده آنها را بست.

پاکفا به شدت گزینه مناسبی برای ایران است با توجه مراکز هسته ای ایران و لزوم بالای حفظ امنیت آن این محصول روسی قدرتمند به شدت به کار ایران می آید. موتورهای قدرتمند و رفع عیب شده (izdeliye 30) دارای رانش بیشتر، هزینهٔ کمتر، مصرف سوخت کمتر و شمار قطعات کمتری است. این ویژگی‌ها در کنار اعتمادپذیری بالا و هزینهٔ تعمیر و نگهداری پایین موجب می‌شوند که کارایی سوخو-۵۷ نسبت به همتایان قبلی خود بیشتر باشد.

پنهانکاری پاکفا هنوز خیلی مورد بررسی قرار نگرفته است اما ریل‌های بمب‌ها و موشک‌ها درون بدنه جاسازی شده‌اند تا بدنهٔ استوانه‌ای موشک‌ها و بمب‌ها بازتاب راداری را افزایش ندهند. همچنین در صورت عدم استفاده از حسگر جستجو و ردیابی فروسرخ، این حسگر توانایی برگشت به سوی دم هواپیما را دارد و در آن زاویه، از مواد جاذب رادار استفاده شده‌است تا بازتاب راداری کاهش یابد. برای کاهش سطح مقطع راداری از آرایهٔ کانال اس برای ورودی هوا بهره جسته‌اند. همانند سوپر هورنت در دیواره‌های کانال هوا از مواد جاذب رادار بهره گرفته‌شده تا بدین روش، بازتاب راداری از همهٔ زاویه‌ها کاهش پیدا کند؛ بدنهٔ هواپیما نیز از همین جنس است.

به لطف کاربرد گسترده از پلیمر تقویت شده با الیاف کربن در ساخت سوخو-۵۷، تعداد اجزای این جنگنده ۴ برابر کمتر از اجزای سوخو-۲۷ است و به دلیل کاهش وزن، ساخت و تولید آن سریع‌تر و آسان‌تر خواهد بود. کانوپی این جنگنده از کامپوزیت ساخته شده‌است و همچنین لایه‌ای از جنس اکسید فلز به ضخامت ۷۰ تا ۹۰ نانومتر بر روی بدنه کشیده شده‌است تا علاوه بر کاهش بازتاب راداری از سوی محدودهٔ اتاقک خلبان، از جان خلبان در برابر پرتو فرابنفش و تابش گرمایی محافظت کند.

ولی در زمینهٔ همترازی بین بخشهای بدنه همانند اف-۲۲ خوش‌ساخت نیست و فاصلهٔ بین قطعات متحرک و میخ‌پرچهای سوخو-۵۷ بهینگی بسیار کمتری نسبت به اف-۲۲ دارند.

سابقه عملیاتی پاکفا هم به شدت قابل قبول است زیرا باید این محدودیت عملیات را به اندازه عمر یک جنگنده حساب کرد عملیات روسیه و اوکراین به شدت قابل بررسی است.

در ۲۱ فوریه ۲۰۱۸ شمار ۲ فروند سوخو-۵۷ در پایگاه هوایی حمیمیم فرود آمدند. در این گروه، چهار فروند سوخو-۳۵، چهار فروند سوخو-۲۵ و یک فروند آواکس برییف آ-۵۰ نیز حضور داشتند سه روز بعد نیز دو فروند سوخو-۵۷ به پایگاه رسیدند تا در مجموع با چهار فروند آزمایش‌ها انجام شوند برخی از منتقدان این اعزام را ریسکی نامیدند؛ زیرا پایگاه حمیمیم صحنهٔ حملات پهپادی بوده‌است. طبق گفتهٔ «ویکتور بارانِت»، سوخو-۵۷ مأموریت خود را «بسیار عالی» در منازعه ریف دمشق انجام داده‌است. در مارس ۲۰۱۸ وزیر دفاع روسیه سرگئی شویگو گفت که چهار فروند سوخو-۵۷ در سوریه بودند و ارزیابی‌های رزمی بر روی این هواپیما انجام شده‌است. وزارت دفاع روسیه افزود در این مأموریت سوخو-۵۷ یک موشک کروز از نوع Kh-59 نیز پرتاب کرده‌است.  همچنین ۱۰ بار پرواز بر فراز آسمان سوریه انجام شده‌است.

با تمام این تفاسیر پاکفا با رادار قدرتمند خود و برتری هوایی می تواند از مرزهای ایران به شدت محافظت کند و در مراکز مهم کشور استفاده شود. این ترکیب و هزینه نگهداری آسان و ارزان تر نسبت به محصولات مطرح شده قبلی می تواند تنها گزینه استفاده ایران باشد و البته روسیه در جلسات مخفیانه گفته است که تمایلش به ایران نسبت به سایر مشتریان مانند ترکیه بیشتر است.