جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
بازدید:۳۲۴۵
صد آنلاین | شوشتر به دلیل آب و هوای مطلوب و طبیعت زیبای خود، به ویژه در فصل بهار، یکی از مقاصد گردشگری محبوب جنوب غرب کشور محسوب می‌شود. شوشتر به نظر برخی از مورخان بعد از ویرانی شهر شوش، در دوران ۶ فرسنگی، بنا شده و به این دلیل به نام "شوشتر" شناخته می‌شود که به معنای بهتر از شوش است.به گزارش صد آنلاین ، شوشتر به دلیل آب و هوای مطلوب و طبیعت زیبای خود، به ویژه در فصل بهار، یکی از مقاصد گردشگری محبوب جنوب غرب کشور محسوب می‌شود. شوشتر به نظر برخی از مورخان بعد از ویرانی شهر شوش، در دوران ۶ فرسنگی، بنا شده و به این دلیل به نام "شوشتر" شناخته می‌شود که به معنای بهتر از شوش است.
نام‌های ماپاریان، دسبول، آدینه، لشکر، مقام علی و گرگر، به شش دروازهٔ این شهر باستانی اشاره دارد که برخی مورخان معتقدند متعلق به شوشتر بوده و این نام‌ها به شهرت این شهر کمک کرده‌اند. عناوین دیگری همچون "شه شاتر" به معنای "شهر شاه"، "شوشا" و "سوسا" که به معنای دلپذیر و دلپسند هستند، و "تیشتر" که الههٔ باران و آب‌آفرین بود، نیز در گذشته به این شهر اطلاق می‌شدند.
گروهی دیگر اعتقاد دارند که "شوشین دخت"، همسر "یزدگرد سوم"، شهر شوشتر را احداث کرده است، اما این باور به دلیل تاریخچهٔ قدیمی‌تر شوشتر نسبت به زمان یزدگرد سوم، به نظر چندان درست نمی‌رسد.
سازه‌های آبی شوشتر
یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های صنعتی در دوران پیش از انقلاب صنعتی بودند و قدمت آن‌ها به دوران هخامنشیان بازمی‌گردد. این مجموعه ارزشمند، در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفته است و امروزه نیز به عنوان "شاهکار نبوغ و خلاقیت" توسط سازمان جهانی یونسکو شناخته شده است.
سازه‌های آبی شوشتر با پیشینه‌ای حکومت هخامنشیان، به عنوان "شاهکار نبوغ و خلاقیت" توسط سازمان جهانی یونسکو شناخته شده‌اند. این سازه‌ها نمایی از علم و هنرمندی ایرانیان در دوران‌های مختلف تاریخ است و در قرن سوم میلادی، همزمان با حکومت ساسانیان، توسعه و نوسازی یافته‌اند.
سازه‌های آبی شوشتر، با صخره‌های دیدنی که آب از آن‌ها به آبگیر پایین‌دست می‌چکید، از جاذبه‌های بارز این مجموعه‌های آبی به‌شمار می‌روند. این سازه‌ها به دشت‌های جنوبی شوشتر زیبایی می‌بخشیده و در طول هزاران سال، آب مورد نیاز این منطقه از کشور را تامین نموده‌اند.
منطقه حفاظت شده کرایی
در ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان شوشتر واقع شده و یکی از جاذبه‌های گردشگری تاریخی و طبیعی استان خوزستان محسوب می‌شود. این منطقه که به نام «منطقه حفاظت‌شده‌ی کرایی» شناخته می‌شود، به وسعت حدود ۴۰ هزار هکتار، شامل رشته‌کوه سیاه یا کوه شه، و گیاهان مختلفی از جمله بادام کوهی، انجیر کوهی، کلخنگ و سایر گیاهان مرتعی است. این منطقه زندگی‌وحشی با جانورانی از قبیل قوچ، میش، گرگ، کبک و دیگر حیوانات دارد.
در کرایی می‌توان آثار باستانی مانند خرابه‌های قلعه گره و مقابر چند امامزاده را مشاهده نمود. همچنین چشمه‌های طبیعی این منطقه از جمله راهدار، خرسی، چاه کرا، کرایی قدیم و آبگرمک، جاذبه‌های دیدنی برای گردشگران علاقه‌مند به طبیعت‌گردی هستند.
پل بند لشکر
نیز یکی از جاذبه‌های تاریخی شهرستان شوشتر است که در دوران حکومت ساسانیان ساخته شده است. این پل تاریخی از مصالحی مانند ماسه سنگ و ملاط ساروج ساخته شده و طول آن بیش از ۱۲۴ متر است. در دوران صفویان نیز این پل تعمیر و بازسازی شده و ارتفاع متغیری دارد. این پل روی نهر داریون واقع شده و دارای ۱۳ دهانه است.
در نزدیکی پل بند لشکر نیز آثار تاریخی از جمله بخش‌هایی از آسیاب‌های سنگی قدیمی و بقعه‌ی امامزاده عبدالله (ع) قابل مشاهده است که منطقه‌ی اطراف آن را به یکی از جاذبه‌های دیدنی شهرستان شوشتر تبدیل کرده است.
منطقه حفاظت‌شده کرایی، در فاصله ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان شوشتر، از جاذبه‌های گردشگری تاریخی و طبیعی استان خوزستان به شمار می‌رود. این منطقه با وسعت حدود ۴۰ هزار هکتار، شامل رشته‌کوه سیاه یا کوه شه و پوشش گیاهی مرتعی متنوعی از جمله بادام کوهی، انجیر کوهی، کلخنگ، رملیک، سریم، گز، کاسنی، لگومینوز، بارهنگ، بومادران، پونه و درخت کنار است. در این منطقه، جانورانی چون قوچ، میش، گرگ، تشی، تیهو، کبک، پلنگ و هو نیز زندگی می‌کنند.
علاوه بر این، در منطقه کرایی می‌توان آثار باستانی از جمله خرابه‌های قلعه گره و مقابر چند امامزاده را مشاهده کرد. از دیگر جاذبه‌های طبیعی این منطقه، چشمه‌هایی همچون راهدار، خرسی، چاه کرا، کرایی قدیم و آبگرمک است که برای علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی بسیار جذاب می‌باشد.
در محدوده این منطقه، پل بند لشکر نیز به عنوان یکی از آثار تاریخی و جاذبه‌های گردشگری شهرستان شوشتر واقع شده است. این پل که به دوران حکومت ساسانیان بازمی‌گردد، از مصالحی چون ماسه سنگ و ملاط ساروج ساخته شده و طول آن بیش از ۱۲۴ متر است. ارتفاع این سازه در قسمت‌های مختلف متغیر است، اما به‌طور میانگین دارای بلندایی حدود ۸ متر و ۳۵ سانتی‌متر است.
پل بند لشکر در دوران حکومت صفویان مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفته است و روی نهر داریون ساخته شده است با ۱۳ دهانه. این سازه تاریخی ایران کهن در گذشته شوشتر را به عنوان یکی از شهرهای مهم به نام "عسکر مکرم" متصل می‌کرد و به عنوان یکی از دروازه‌های شوشتر شناخته می‌شد.
وجود آثار تاریخی همچون بخش‌هایی از چند آسیاب سنگی قدیمی و بقعه‌ی امامزاده عبدالله (ع) در نزدیکی این پل باستانی، منطقه‌ی شوشتر را به یکی از مقاصد دیدنی این شهرستان تبدیل کرده است.
نهر داریون
نهر داریون در شوشتر، یکی از نمادهای باستانی این شهر با تاریخچه‌ای به دوران حکومت داریوش هخامنشی است. این نهر که از رود شطیط جدا شده و سپس دوباره به آن متصل می‌شود، در زیر قلعه‌ی سلاسل قرار دارد و در گذشته از داخل قلعه کنترل می‌شد. قدمت آن به قرن پنجم پیش از میلاد و دوران پادشاهی داریوش اول باز می‌گردد. نهر داریون، همچنین به نام‌های دیگری مانند "دارا" و "داریوش" نیز شناخته می‌شود و در سال ۲۰۰۹ به ثبت میراث جهانی یونسکو رسیده است.
در شهرستان شوشتر، برج کلاه‌فرنگی یکی از جاذبه‌های تاریخی است که در دوران حکومت قاجاریان ساخته شده است. این برج با ارتفاع هفت متر و فاصله بخش زیرین آن از سطح زمین برابر با چهار متر، به ارتفاع ۱۱ متر می‌رسد. محل قرارگیری آن در نزدیکی بند میزان و رود کارون، از زمان‌های دور به‌عنوان مقر دیده‌بانی احتمال می‌رود.
خانه مستوفی
"خانه مستوفی" یکی از عمارات تاریخی شهرستان شوشتر و یکی از میراث‌های ارزشمند ایران کهن است که به دوران حکومت پادشاهان قاجار بازمی‌گردد. این بنا تاریخی، متعلق به تاجر مشهور شوشتر به نام "محمدعلی مستوفی" است و در دوران مظفرالدین شاه، با استفاده از سبک معماری مرسوم در اواخر دوره قاجاریه در بافت قدیمی شهرستان ساخته شده است.
معمار این عمارت طرح نخستین آن را به شکل دو بخش داخلی و بیرونی طراحی کرده است. خانه‌ی تاریخی مستوفی، با چشم‌انداز زیبا و منحصربه‌فردی از رود شطیط و پل‌بند قدیمی شادروان بهره‌مند است و خود نمونه بارزی از هنر و استادی معماران و هنرمندان ایران کهن به شمار می‌رود. امروزه، این مجموعه تاریخی شامل موزه، رستوران، مرکز صنایع دستی و عکاسخانه، به‌عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری شوشتر شناخته می‌شود.
آدرس: شوشتر، میدان باطنی، جنب مسجد مستوفی
قلعه سلاسل
"قلعه سلاسل"، یکی از آثار تاریخی شهرستان شوشتر است که بر صخره‌های بزرگ در شمال این منطقه واقع شده است. این قلعه که به دوران حکومت ساسانیان بازمی‌گردد، به‌عنوان یک دژ مستحکم و تاریخی شناخته می‌شود. برخی کارشناسان اعتقاد دارند که این قلعه ممکن است همزمان با ساخت "پل بند شادروان" در سال‌های پادشاهی ساسانیان احداث شده باشد. قلعه سلاسل در طول زمان بارها تعمیر و بازسازی شده است و در اطراف آن، خندق‌هایی برای جلوگیری از نفوذ دشمن و همچنین تامین آب مورد نیاز قلعه وجود داشته است.
بخش غربی این قلعه توسط رودخانه احاطه شده بود که این امر به استحکام بیشتر آن کمک کرده و همچنین دسترسی آسان به آب نهر داریون را فراهم می‌کرد. نهر داریون از زیر قلعه عبور می‌کرد و آب آن با استفاده از پلکان‌هایی در دسترس، داخل قلعه منتقل می‌شد.
به علاوه، قلعه سلاسل دارای بخش‌های مختلفی از جمله نقارخانه، دروازه، سربازخانه، نانوایی، آشپزخانه، حمام، شودان و باغچه بوده است. برخی معتقدند که نام "سلاسل" از غلامی به نام "سلاسل" برمی‌آید که این بنا را ساخته است. دیگران این کلمه را به‌معنای زنجیر تفسیر می‌کنند که در گذشته، قایق‌هایی به هم متصل شده بودند و در امتداد رودخانه شطیط و نزدیک قلعه قرار داشتند، از این رو قلعه به نام "سلاسل" شناخته شده است.
منزل معین‌التجار
"منزل معین‌التجار" یکی از جاذبه‌های گردشگری شهرستان شوشتر است که در بخش انتهایی خیابان امام در محله درب عباس واقع شده و قدمت ساخت آن به دوران حکومت قاجاریان بازمی‌گردد. این عمارت کهن که از ارزشمندترین بناهای ساخته شده در شوشتر است، به نام "منزل معین‌التجار" شناخته می‌شود و به‌صورت تک ایوانی و در دو طبقه ساخته شده است.
زیبایی این خانه تاریخی، با استفاده از درب‌ها و پنجره‌های چوبی و ارسی، آجرکاری‌های مشبک بر سطوح دیوارها، گچبریهای با نقوش گره چینی-آلت در بالای سر درب، و لقط‌بندی‌های مزین با نقوش گره روی درب‌های ارسی صورت گرفته است که به آن جلوه ویژه‌ای می‌بخشد.
اگرچه امروزه تنها بخشی از این عمارت سالم مانده است، با این حال هنگام ورود به منزل معین‌التجار، توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می‌کند. در دهه ۱۳۴۰ هجری شمسی، این منزل به مدرسه تغییر کاربری داده شد. قبل از آن، این عمارت به‌عنوان اداره دارایی شهرستان مورد استفاده قرار می‌گرفت. در حال حاضر، منزل معین‌التجار به سه بخش مجزا تقسیم شده است که بخش اصلی آن به‌عنوان یک مدرسه غیرانتفاعی در حال فعالیت است.
مسجد جامع شوشتر
یکی از نقاط دیدنی و مذهبی شهرستان است که باستان‌شناسان، ساخت آن را به دوران ولایت امام حسن عسگری (ع) می‌نسبت داده‌اند. این ساختمان تاریخی با معماری زیبا و تزیینات شگفت‌انگیز، یکی از جاذبه‌های تاریخی و مذهبی شوشتر محسوب می‌شود. از آنجایی که تا دوره قاجاری به عنوان مسجد و نمازخانه برای آسیابان آن دوران مورد استفاده قرار می‌گرفت، به «مسجد جامع شوشتر» شناخته می‌شود.
بقعه براء بن مالک
یکی از دیگر جاذبه‌های دیدنی و مذهبی شوشتر، آرامگاهی است که به اصحاب پیامبر (ص) تعلق دارد. این بنا در شمال شهرستان واقع شده و در دوران صفویان دارای گنبد و بارگاه بوده است که در دوران قاجاری تبدیل به مسجد و نمازخانه شده است.
در شوشتر، در محوطه‌ی تاریخی آسیاب‌ها و آبشارها، می‌توانید چهارطاقی شوشتر را ببینید. این ساختمان گنبددار، در دوران قاجاری به عنوان مسجد و نمازخانه برای آسیابان ساخته شده است.
آرامگاه امامزاده عبدالله
آرامگاه امامزاده عبدالله، در جنوب شوشتر، بر روی یک تپه با منظره‌ای بسیار زیبا، آباد است. این مکان، آرامگاه فرزندان امام زین‌العابدین (ع) است که به نظر می‌رسد اولین ساختمان آن در دوران سلجوقی در اوایل قرن هفتم ساخته شد. ضریح این بارگاه ملکوتی در دوران قاجاری ساخته شد و با الهام از معماری دوره صفوی طراحی شد. امروزه این بقعه متبرکه میزبان عده‌ای از عاشقان ولایت و گردشگران از سراسر ایران و جهان است.
آدرس: شوشتر، کمیته سوخت، میدان غدیر
خانه امین‌زاده
یکی از ساختمان‌های کهن در شوشتر، با نام خانه امین‌زاده شناخته می‌شود و از جمله معروف‌ترین ساختمان‌های بافت قدیمی شهر است. این عمارت دارای تزیینات بسیار زیبا است که شامل آجر، سنگ، گچبریهای مشبک و کنده‌کاری‌های سنگی در ایوان‌ها و بخش‌های دیگر است. ستون‌های آجری تزیین شده در ورودی‌ها نیز از جمال و زیبایی این مکان مهمانی می‌کنند. داخل این ساختمان نیز با تزئینات قابل‌توجه و جذاب آراسته شده است که بازدید از آن تجربه‌ای جذاب و هیجان‌انگیز خواهد بود.
آدرس: شوشتر، محله کندال، کوچه امین زاده
برچسب ها :