به گزارش صد آنلاین ، قبرستان سفید چاه که به قبرستان سپید هم معروف است، از جاهای دیدنی بهشهر محسوب میشود و نخستین قبرستان مسلمانان در ایران است. با گذشتهای که به دوره تیموریان برمیگردد، مردم محلی اعتقاد دارند که جسد مردگان بعد از دفن در این گورستان، نمیپوسند؛ اعتقادی که مطابق تحقیقات قدری صحیح بوده است.
گورستان تاریخی سفید چاه کجاست؟
قبرستان سفید چاه در روستای سفید چاه قرار دارد. این روستا در استان مازندران، شهر بهشهر، بخش یانه سر قرار گرفته است. همه اهالی بهشهر این قبرستان را به خوبی میشناسند.
علت اسرار آمیز بودن قبرستان سفید چاه چیست؟
در منطقه گلوگاه بهشهر، تقریبا فردی نیست که چیزی از داستانهای شگفت انگیز گورستان تاریخی این روستا نشنیده باشد. مردم گلوگاه از ۵۰ پارچه آبادی دور و اطراف، مرده هایشان را به دوش میگیرند و به سفیدچاه میآورند تا جایی در جایی در این گورستان به خاک بسپارند. همان طور که گفته شد آنها اعتقاد دارند که خاک سفید این روستا نمیگذارد اجساد مردگانشان بپوسد.
گورستان پرطرفدار سفیدچاه روز به روز گستردهتر میشود و به تدریج خانهها و زمینها را کنار میزنند تا برای مردگان جا باز کنند. این گورستان به جز خاک سفیدرنگش، یک فرق دیگر هم با دیگر گورستانهای ایران دارد؛ در قسمت تاریخی گورستان، تقریبا همه سنگ قبرها بالای سر مزار متوفیان سر پا ایستاده اند. سنگ قبرهایی که هر کدام تابلوی اعلاناتی هستند برای شناساندن شخصیت فرد متوفی.
خصوصیات محرابهای گورستان سفید چاه
طرح محراب مرتبط با دوران میترایسم است. در آن دوران هنر حکاکی روی سنگ شهرت گرفته بود و به همین علت، چنین شکلی از سنگ قبر هم رواج پیدا کرد. این سنگ قبرها جزء نمادهای تاریخی ایران به حساب میآیند و میتوان آنها را علامتی از باور مردم به رستاخیر، مرگ و زندگی دانست. از طرف دیگر همان گونه که میدانید از محراب در مساجد بهعنوان نمادی برای عروج و نزدیکی به خداوند استفاده میشود و استفاده از این شکل در ساخت قبرستان بی علت نیست. روی این سنگ قبرها، از نقشهای خیلی زیبای اسلیمی استفاده شده که طرحهای کاملاً نمادین دارند.
این محرابها در دوران گوناگون اشکال مختلفی داشتند. چنانچه به سنگ قبرهایی که در قرن نهم هجری قمری نصب شدهاند نگاهی بیندازید، خواهید دید که دارای ۲ تا ۳ طاق نمای تودرتو با قوسهایی خاص هستند. در این سنگ قبرها اغلب از تزئینات گل برگ اسلیمی به شیوه اژده استفاده شده است. در حاشیه دوم هم ذکر صلوات کبیر به چشم میخورد و قبرهایی که دارای حاشیه سوم هستند، متبرک به ادعیه و احادیث شدهاند یا نام متوفی و تاریخ وفات او روی آنها نوشته شده است.