این گیاه ضد باروری، ضد ویروس تبخال، ضد تومور، ضد التهاب، ضد اکسیدان و ضد تب

به گزارش صدآنلاین ،پنیر باد گیاهی پایا، علفی و بوته ای است که ارتفاع آن حداکثر 50 سانتی متر می باشد. این گیاه از کرک های پنبه ای پوشیده شده است. برگ های آن که به صورت متناوب بر روی ساقه قرار می گیرند, بیضی شکل و نوک تیز می باشند. گل ها سفید رنگ هستند که در کنار برگ ها و در قسمت های بالایی گیاه می رویند.

میوه ها کروی، قهوه ای رنگ و به قطر حداکثر 1 سانتی متر می باشند. این گیاه در شمال آفریقا، مناطقی از مدیترانه و بعضی نقاط آسیا از جمله ایران (در نواحی جنوبی مانند فارس، هرمزگان(بوشهر)، جزیره ی خارک، کرمان، سیستان و بلوچستان ) می روید. میوه ی این گیاه دارای اثر انعقاد شیر است و در بعضی نواحی آفریقا مانند سودان برای تهیه ی پنیر از آن استفاده می کنند.

مهم ترین ترکیبات این گیاه ویتانوزیدها هستند که شامل موادی محتوی 28 کربن با تعداد زیادی اکسیژن می باشند. این مواد خصوصیات استروئیدها را دارند. تاکنون بیش از چهل ویتانوزید در این گیاه تشخیص داده و از آن جدا شده است. در تحقیقات جداگانه ای اثر ضد سرطان پنیرباد در حیوانات آزمایشگاهی مشخص شده است

عصاره ی پنیر باد همچنین آثار مختلفی بر روی CNS از جمله اثر ضدتشنج در موش ها داشته و آزمایش یادگیری و حافظه در موش با استفاده از این عصاره مثبت بوده است. در آزمایش های دیگری پنیرباد در کاهش فشارخون سگ و جلوگیری از عوارض تتراکلرید کربن در کبد موش به عنوان محافظ کبد تاثیر زیادی داشته است.

مهم ترین اثرات گزارش شده این گیاه عبارتند از سقط کننده ، آمیب کش، ضددرد، ضدباکتری، ضد ادم(ضدخیز)، ضدآندوتوکسین، ضد پیری، ضد آنمی، ضد آرتریت، ضد اپی لپسی، ضد باروری، ضد ویروس تبخال، ضد تومور، ضد التهاب، ضد اکسیدان، ضد تب، ضد سارکوما، ضد استرس ، التیام بخش زخم معده،‌ ضداسپاسم، ضد ویروس، مقوی قوای جنسی و.... سمیت و عوارض جانبی ممکن است اثر خواب آورها را تشدید کند. دانه ها ی گیاه ممکن است باعث دردهای شدید روده و معده شوند, به همین دلیل بهتر است خورده نشوند.

با توجه به اینکه تعداد کمی ماده ی سمی در گیاه وجود دارد، لذا در کتب معتبر دارویی، مصرف فرآورده های این گیاه زیاد توصیه نمی شود.

تاثیر عصاره ی پنیر باد در کند کردن ضربان قلب، کاهش فشارخون و تحریک تنفسی، نصف تاثیر مجموع آلکالوئیدهای آن است.

ریشه این گیاه برای تهیه داروی مسکن و مدر آیورودایی به نام آش واگاندا استفاده می شود که البته آداپیتوژن (باعث عادت کردن به محیط و عوامل زندگی) هم می باشد.

قسمت های دیگر گیاه (مانند دانه و برگ) تسکین دهنده و از بین برنده شپش است و در ساخت صابون نیز به کار می رود. دانه های تازه گیاه به عنوان داروی استفراغ آور کاربرد داشته است.