با این اوضاع چطور از جمهوری اسلامی دفاع کنیم/ دیگه کم آوردیم / پاسخ کوتاه

با این اوضاع اقتصادی، چطور از جمهوری اسلامی دفاع کنیم؟ دیگه کم آوردیم. لطفاً کمک کنید. 

پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات :

بسیار مشهود است که این پرسش، با این جمله‌بندی، پیش و بیش از آن که یک پرسش باشد، القای یک پیام ناامید کننده است؛ اگر چه قصد کاربر محترم این نیست و خالصانه راهنمایی خواسته است!

چرا «کم آوردید؟!» اگر با تقوا، علم، آگاهی، بصیرت و هدفمند بنگرید، «زیاد هم می‌آورید».

همه ساله، پس از پایان جشن باشکوه 22 بهمن، یک هجمۀ گستردۀ ضدتبلیغی به راه می‌افتد تا حضور چند ده میلیونی مردم در خیابان‌ها و حمایت عمومی اکثریت قریب به اتفاق مردم از انقلاب و جمهوری اسلامی ایران را پوشش دهند و القا کنند که دیگر اکثریت مردم، نسبت به حمایت از جمهوری اسلامی ایران، کم آورده‌اند!

از این‌رو، پاسخ «چگونه دفاع کنیم؟» بسیار مشخص و روشن است: «همانگونه که تمامی مردم، از انقلاب و جمهوری اسلامی ایران حمایت و دفاع کرده و می‌کنند».

حضور همه سالۀ مردم چنان گسترده است که دیگر کسی نمی‌تواند بگوید: «اینها نیروهای نظامی، انتظامی، پاسدار و دولتی خودشان هستند» و یا بگوید: «برای کیک و آب میوه آمده بودند»!

*- این مردم، نه از آسمان آمده بودند و نه گروه اندک و مرفهی بودند؛ بلکه همین مردمی بوده و هستند که از همان ابتدای انقلاب اسلامی ایران و استقلال مملکت با استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران، با مشکلات فراوانی مواجه بوده و می‌باشند که یکی از اهمّ آنها، مشکلات اقتصادی می‌باشد که همیشه بوده، هست و خواهد بود و اختصاصی هم به ایران ندارد.

• -بحران اقتصادی در امریکا و کشورهای اروپایی، حتی دولت‌های غنی و قدرتمندی چون: انگلیس، فرانسه، آلمان، ایتالیا و ...، کمتر از ایران نیست چنان که تظاهرات گستردۀ معترضان گوناگون در طول سال [که البته همه سرکوب پلیسی می‌شوند] گواه بر آن است و حتی کسانی که اهل مطالعات اقتصادی، آمارها و یا حتی شنیدن اخبار روز نمی‌باشند نیز از بحرانی که سابقه داشت و پس از فراگیری کوید 19 و جنگ اوکراین تشدید شد، آگاهند. لذا نباید گمان نمود که جمهوری اسلامی ایران، کشور و نظامی مجزاست که از آسمان فرود آمده و هیچ بحرانی که در جهان ایجاد می‌شود، اثری بر این کشور و ملّت ندارد!

*- حال به نابسامانی اقتصاد جهانی، اضافه کنید دشمنی‌های خارجی، تحریم روز افزون اقتصادی - تحمیل جنگ‌های تجزیه طلبانۀ داخلی توسط گروهک‌های تروریستی - تحمیل هشت سال جنگ نظامیِ تمام عیار با کمک بیش از 60 کشور جهان به جبهۀ صدام - فتنه‌های داخلی توسط وابستگان به نظام سلطه - ترور بیش نزدیک به 20 هزار نفر که جمع کثیری از آنان شخصیت‌های بزرگ دینی، علمی، سیاسی و از مدیران، متخصصان و نخبگان این کشور بودند - نفوذ وابستگان به بیگانگان در بدنۀ نظام - و بالاخره سوء مدیریت‌های عمدی و سهوی در مجلس، دولت و دستگاه‌ها در ادوار متفاوت - و بدتر و شدیدتر از همه، به راه انداختن جنگ ترکیبی که جنگ روانی، تبلیغاتی، فرهنگی و خبری، به ویژه در فضای مجازی، در صدر آن قرار دارد.

• -پس، اگر از یک سو تمامی این شرایط و اوضاع را در نظر بگیریم و از سویی دیگر به رشد علمی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی که پس از انقلاب اسلامی حاصل شده بنگریم، گواهی خواهیم داد که نظام، ملّت، دولت و کشوری بسیار قوی داریم و بیش از گذشته به آینده امیدوار می‌شویم.

نکته

الف - در عین حال که مشکلات اقتصادی از اهمّ امور جاری می‌باشد که باید توسط مجلس، دولت، دستگاه‌ها و البته تداوم تلاش گستردۀ مردم، تولید با کیفیت، توزیع عادلانه، پرهیز از اسراف و ... مرتفع گردد، باید همیشه در نظر داشته باشیم که این مردم، برای «اقتصاد» قیام و انقلاب نکرده‌اند و 44 سال مجاهدت و مقاومت آنان صرفاً برای اقتصاد نبوده است! میلیون‌ها مجاهد در جبهه‌های گوناگون و صدها هزار شهید و چند میلیون جانباز که اکثریت آنان از جوانان این ملّت بوده و هستند، برای ارزان شدن نرخ ارز خارجی، یا مسکن، خودرو، گوشت و پنیر و ...، جانفشانی نکرده‌اند؛ بلکه هدف اصلی، بازگشت از کفر، شرک و بندگی طاغوت‌ها در نظام سلطۀ مستکبرانه و ظالمانه به توحید بود، لذا انقلاب اسلامی با شعار «الله اکبر - لا إله الّا الله» شروع شد و ادامه دارد.

*- برای تحقق این هدف مقدس، باید اهداف دیگری نیز اتخاذ می‌شد که اصلی‌ترین آنها عبارتند از: کوتاه کردن دست اجانب از استعمار کشور و استثمار ملّت و به دست آوردن استقلال کشور - بازگرداندن هویت اسلامی-ایرانی مردم - قطع سلطۀ پادشاهان نوکر،  وابسته و ظالم - پایان دادن به نظام سلطنتی و جایگزینی نظامی مردمی (جمهوری) در چارچوب اسلام عزیز (جمهوری اسلامی) - محافظت از تمامیت ارضی کشور و ممانعت از بخشش استان‌ها، شهرها به بیگانگان و جلوگیری از تجزیۀ کشور - و هموار ساختن مسیر رشد مادی و معنوی بود که به رغم دشمنی‌های خارجی و داخلی و مشکلات عدیده، حاصل شده است.

ب - حمایت و دفاع از انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران، فقط کلامی نیست، و در بیشتر مواقع، هیچ لزومی ندارد که به فرافکنی‌های بی‌منطق و مغرضانۀ جاهلان یا ستون پنجم، پاسخ داده شود. خداوندی که به معرفی و تبلیغ اسلام عزیز، به امر به معروف و نهی از منکر، به رفع پرسش‌ها و شبهات در اذهان عمومی و اطلاع‌رسانی، آگاهی بخشی، بصیرت افزایی و ... دستور داده است و حتی فرموده که هنگام وقوع جنگ، همگان به جبهه‌ها نروند، بلکه یک عده بمانند و دین و احکامش را فرا بگیرند و به مردم تعلیم دهند، در جایی دیگر فرموده که به برخی از هجمه‌ها توسط جاهلان و مغرضان، اصلاً نباید پاسخ داد:

«وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا» (الفرقان، 63)

- بندگان خاص خداوند رحمن آنها هستند كه با آرامش و بیتكبر بر زمین راه می‏روند و هنگامی كه جاهلان آنها را مخاطب سازند به آنها سلام می‏گویند (و با بیاعتنائی و بزرگواری می‏گذرند).

خداوند سبحان، حتی به پیامبرش صلوات الله علیه و آله، که برای تعلیم، تربیت، هدایت مردم و ابلاغ دین، روشنگری و ارتقای سطح دانش و بینش (بصیرت) مردم فرستاده شده است، می‌فرماید:

«فَذَرْنِی وَمَنْ یكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِیثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لَا یعْلَمُونَ» (القلم، 44)

- اكنون مرا با آنها كه این سخن را تكذیب می‏كنند رها كن (آنها را به من واگذار کن) و ما آنها را از آنجا كه نمی‏دانند تدریجاً به سوی عذاب پیش می‏بریم.

*- بنابر این، تبلیغ، حمایت و دفاع، باید مبتنی بر دانش و بینشی روزافزون باشد که منجر به خودسازی و تبلیغ در عمل گردد.

چگونه کسی که به توحید و معاد، علم و اعتقاد راسخی ندارد - نمی‌داند اسلام عزیز چگونه دینی است - از آن چه خداوند متعال در قرآن مجید تعلیم داده، غافل است - اصل ولایت را نمی‌شناسد که بر مبنای آن دوست و دشمن را بشناسد - معروف را نمی‌شناسد که به آن امر کند و از منکر نیز چیزی نمی‌داند که از آن نهی کند - به رغم ادعای مسلمانی، جهان‌بینی مادی دارد و اول و آخر همه چیز را اقتصاد و رفاه مادی و مالی می‌بیند، می‌تواند از انقلاب و جمهوری اسلامی دفاع کند؟!

*- از این‌رو، گرایش، حمایت و دفاع از جمهوری اسلامی، که همان گرایش، حمایت و دفاع از اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه و آله می‌باشد، مستلزم کسب علم، تقویت ایمان، رعایت تقوا، عمق بخشیدن به بصیرت، تلاش در فهم، تزکیه (خودسازی) و انجام عمل صالح در هر موقعیت و هر کاری و نیز مجاهدات در راه خدا، در جبهه‌های گوناگون زندگی شخصی و اجتماعی می‌باشد و شرایط را برای هدایت و نصرت الهی و تحقق وعده‌هایش مساعد می‌سازد.

 «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ» (العنکبوت، 69)

- و آنها كه در راه ما (با خلوص نيت) جهاد كنند قطعا هدايتشان خواهيم كرد و خدا با نيكوكاران است.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.