بالا رفتن سن، فاکتور های ژنتیکی، قرار گرفتن در معرض نور خورشید، لکه های پوستی ناشی از مشکلات کبدی، لکه های ناشی از بارداری ، تغییرات هورمونی، از دست رفتن حجم اولیه صورت و مواردی مانند خشم، عصبانیت، استرس، ناراحتی، گریه، خندیدن بیش از حد، اخم کردن به هنگام صحبت کردن همگی می تواند باعث آسیب دیدن چهره و ایجاد چین و چروک و پیر شدن پوست بعد از سی سالگی شود.
با افزایش سن، پوست دچار تغییراتی می شود که این تغییرات عبارتند از:
نازک تر شدن
خشک تر شدن
خاصیت الاستین ه کمتر
احتمال چروک شدن و افتادگی
کاهش کلاژن
عوامل پیر شدن پوست
کاهش و از دست دادن کلاژن
از دست دادن کلاژن عامل اصلی روند پیری پوست است. با پیر شدن پوست ، لایه میانی (درم) به دلیل از دست دادن کلاژن نازک می شود. این امر توانایی پوست در حفظ خاصیت ارتجاعی (الاستین) و رطوبت (اسید هیالورونیک) را کاهش می دهد . با از دست دادن الاستین و اسید هیالورونیک ، تغییرات زیر برای پوست رخ خواهد داد :
خشک تر شدن
لطافت کمتر
الاستینه کمتر
نازک تر شدن
افتادگی پوست
هنگامی که جوان هستید ، چربی موجود در پوست به طور مساوی توزیع می شود اما با افزایش سن ، حجم این چربی کاهش میابد (آتروفی چربی) و در نیمه پایینی صورت مجددا پخش می شود و در نتیجه:
بعضی قسمت ها از جمله پیشانی و گونه ها چربی از دست می دهند.
بعضی قسمت ها از جمله فک چربی جذب می کنند (بروز غبغب)
گردی صورت از بین می رود و به مرور افتاده می شود.
علاوه بر این ، ممکن است که چین های صورت عمیق تر شوند زیرا مقدار چربی اطراف کاهش یافته و به اصطلاح جابه جا می شود.
در دهه سوم زندگی، تغییرات هورمونی در بدن زنان ایجاد می شود که به شدت در آسیب دیدن سلول های پوستی موثر اس و سبب پیر شدن پوست می شود.
با افزایش سن ، صورت حالت کشیده تر و لاغر تری به خود می گیرد . پیری اسکلت جمجمه و تحلیل رفتن استخوان صورت به دلیل افزایش سن منجر به حجم بیومتریک آن می شود و بدون حمایت ساختاری از استخوان، تغییرات محسوسی در سایر لایه های بافت نرم و پوششی پوست وجود دارد. برخی از علائم پیری صورت عبارتند از:
ظاهر استخوانی صورت به همراه خطوط چین و چروک
ایجاد خطوطی بر روی پیشانی
خطوط ریز و چین های میان بینی
شل شدن پوست و گود شدن گونه ها
ایجاد خط خنده و نازک شدن لب ها
برنامه ریزی و طرح انجام کار فیشیال
با افزایش سن ؛تعادل، تناسب و تقارن صورت تغییر می کند . به عنوان مثال:
با تشکیل غبغب، نیمه پایینی صورت پهن می شود.
با تغییر شکل استخوان در فک زیرین و فوقانی ، نیمه پایینی صورت کوتاه می شود
در جوانی؛ فاصله وسط لب ها تا چانه را به دو قسمت یک سوم بالایی و دو سوم پایینی تقسیم می کنند که با افزایش سن این میزان به یک قسمت تبدیل می شود
هر یک از بخش های صورت با توجه به سن تغییرات مختلفی می کند که مختص هر فرد است . هدف این است:
تقارن در دو طرف صورت
رنگ و بافت همگن پوست
قسمت های آناتومیکی صورت باید ظریف و هماهنگ باشد .
تقارن صورت
انتهای پیام/211111zaqww