به گزارش مجله سلامت صد آنلاین، دکتر بهرام اشراقی، فلوشیپ پلاستیک و ترمیمی چشم نوشت: کاهش بینایی در کودکان از مشکلاتی است که نیاز به توجه ویژه دارد. گاهی عامل کاهش بینایی در کودکان نیاز به کنترل دارند تا از آسیب بیشتر بینایی جلوگیری شود. از همین رو لازم است تا در صورت کاهش بینایی در کودکان با پزشک متخصص مشورت کرد. در این مطلب قصد داریم تا اطلاعاتی کلی در مورد دلایل و راهکارهای درمان کاهش بینایی در کودکان ارائه دهیم.
بینایی تضعیف شده در کودکان منجر به کاهش فعالیت آنها شده و امکان تشخیص اجسام و اشخاص را از جمله در مکانهای شلوغ برای آنها دشوار میکند. در برخی کودکان شاهد تنبلی هستیم که علت آن کاهش بینایی است و تشخیص این مشکل میتواند به بهبود زندگی کودکان کمک کند. اگرچه دلایل کاهش بینایی کودکان متفاوت هستند اما راهکارهای مختلفی نیز برای درمان هر کدام از این مشکلات پیش روی افراد است که با تشخیص به موقع میتوان روش درمانی مناسب را انتخاب کرد.
در بیشتر موارد، بالارفتن نمره چشم در کودکان و کاهش بینایی آنان به دلیل افزایش طول محوری چشم یا نزدیک بینی ایجاد میگردد. به طور کلی از علل کاهش بینایی مرتبط با نزدیک بینی در کودکان میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
علاوه بر نزدیک بینی، ممکن است کاهش بینایی در کودکان به دلایل دیگری ایجاد شود. از جمله:
تنبلی چشم یک وضعیت ژنتیکی است که در طی آن یک چشم افراد دید طبیعی ندارد اما ضعف یک چشم میتواند بینایی چشم دیگر را نیز تحت تاثیر قرار دهد. تنبلی چشم که معمولا کودکان را درگیر میکند در صورتی که به موقع تشخیص داده شود به راحتی قابل درمان است. تنبلی چشم به علت نقص در فرایند تکامل بینایی در هنگام جنینی تا ده سالگی ایجاد میشود. انحراف چشم، عیوب انکساری و برخی بیماری ها مانند آب مروارید کودکان میتوانند تنبلی چشم را ایجاد کنند و منجر به کاهش بینایی کودکان شوند.
برخی از مشکلاتی که منجر به ضعف چشم کودکان میشوند دارای علائمی هستند که منجر به تشخیص آن توسط کودک یا والدین میشوند اما برخی اوقات به علت اینکه نوزاد توان حرف زدن ندارد و ضعف چشم دارای علامتی بیرونی نیست ممکن است والدین به تنهایی نتوانند وجود مشکلات بینایی در نوزاد خود را تشخیص دهند و نیاز به بررسی پزشک متخصص باشد. از همین رو توصیه میشود تا حداقل در 6 ماهگی، 2 سالگی و 5 سالگی کودک، برای بررسی وضعیت بینایی به چشم پزشک مراجعه گردد تا در صورت وجود هر گونه ضعف در چشم کودکان، فرایند درمانی مناسب پی گرفته شود.
در کودکانی که دچار ضعف چشم هستند شاهد علائم زیر هستیم:
علاوه بر موارد ذکر شده، علائم زیر نیز میتوانند در تشخیص مشکلات چشم کودکان موثر باشند:
به طور کلی نمره چشم تا سن 18 سالگی تغییر میکند و از سن 18 سالگی تا 25 سالگی تثبیت میشود. با این حال ممکن است استثنائاتی نیز وجود داشته باشد.
بسیاری از مشکلاتی که منجر به ضعیفی چشم کودکان میشوند قابل درمان یا کنترل هستند. برای انتخاب روش درمانی مناسب لازم است تا ابتدا دلایل کاهش بینایی در کودک بررسی و تشخیص دقیقی صورت بگیرد. پس از این مرحله با توجه به علت ایجاد ضعف بینایی در کودک میتوان روند درمانی مناسب را انتخاب نمود.
پلک زدن زیاد در کودکان معمولا به علت ایجاد مشکلاتی در پلک یا بخش های جلویی چشم بروز میکند. تیک های عصبی، مشکلات انکساری چشم مانند دوربینی ، نزدیک بینی یا آستیگماتیسم ، بیرون زدگی چشم ، دمای محیط، میزان روشنایی محیط، درد در بخش های مختلف چشم و استرس از جمله دلایل دیگر پلک زدن زیادی در کودکان به شمار میروند. در برخی کودکان نیز پلک زدن زیادی به علت وجود بیماری هایی است که عامل آن اختلال در تکامل مسیر عصبی مرتبط با چشم می باشد.