شنبه ۰۳ آذر ۱۴۰۳
بیماران دیابتی معمولا قابلیت‌های طبیعی خود را در ترمیم زخم از دست می‌دهند و اغلب دچار زخم‌های مزمنی می‌شوند که دیر التیام می‌یابند. چنین زخم‌های التیام نیافته می‌توانند باعی عفونت‌های جدی و در نهایت قطع عضو شوند. برای مقابله با این چالش مراقب بهداشتی جهانی، تیمی از محققان دانشگاه ملی سنگاپور، یک ژل مغناطیسی ابتکاری مهندسی کردند که نوید بهبود سریع زخم‌های دیابتی را می‌دهد.
محققان سنگاپوری در درمان زخم‌های دیابتی از بانداژی استفاده کردند که از قبل با یک هیدروژل حاوی سلول‌های پوستی برای التیام زخم و ذرات مغناطیسی بارگذاری شده است. آنها از یک دستگاه مغاطیسی خارجی بی‌سیم برای فعال کردن سلول‌های پوست و تسریع روند بهبود زخم و در واقع، برای به حداکثر رساندن نتایج درمانی استفاده کردند. مدت زمان ایده‌آل تحریک مغناطیسی حدود یک تا ۲ ساعت است.
آزمایش‌های آزمایشگاهی نشان داد که درمان همراه با تحریک مغناطیسی، زخم‌های دیابتی را سه برابر سریع‌تر از روش‌های مرسوم فعلی بهبود می‌بخشد. در حالی که این تحقیق بر بهبود زخم پای دیابتی متمرکز شده است، این فناوری پتانسیل درمان طیف گسترده‌ای از زخم‌های پیچیده مانند سوختگی را نیز دارد.
به گفته «اندی تای»، استادیار دانشگاه ملی سنگاپور و سرپرست تیم تحقیقاتی متشکل از محققان بخش مهندسی زیست‌پزشکی و مهندسی و موسسه نوآوری و فناوری سلامت، پانسمان‌های معمولی نقش فعالی در بهبود زخم‌ها ندارند. آنها فقط از بدتر شدن زخم جلوگیری می‌کنند و بیماران باید هر ۲ یا سه روز یک بار پانسمان را تعویض کنند. در مقابل، ابداع جدید یک رویکرد جامع «همه در یک» را برای بهبود زخم اتخاذ می‌کند و این روند را در چندین جبهه تسریع می‌کند.
تای توضیح می‌دهد که این فناوری جدید چندین عامل مهم مرتبط با زخم‌های دیابتی را بررسی می‌کند، به طور همزمان سطح گلوکز بالا در ناحیه زخم را مدیریت می‌کند، سلول‌های پوستی خفته در نزدیکی زخم را فعال می‌کند، رگ‌های خونی آسیب‌دیده را بازیابی می‌کند و شبکه عروقی مختل شده در زخم را ترمیم می‌کند.
در حال حاضر بیش از نیم میلیارد نفر در سراسر جهان با دیابت زندگی می‌کنند و انتظار می‌رود این تعداد به طور قابل توجهی افزایش یابد. زخم‌های دیابتی مزمن مانند زخم پا (یکی از شایع‌ترین و سخت‌ترین زخم‌ها برای درمان) به یک چالش بزرگ مراقبت‌های بهداشتی جهانی تبدیل شده است. درمان‌های سنتی برای این زخم‌ها اغلب رضایت‌بخش نیستند و منجر به مشکلات سلامتی مکرر و مداوم و در تعداد زیادی از موارد قطع عضو می‌شوند.
هر ساله حدود ۹/۱ تا ۲۶/۱ میلیون مورد زخم پای دیابتی در سراسر جهان گزارش می‌شود و حدود ۱۵ تا ۲۵ درصد از بیماران دیابتی در طول زندگی خود به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند. سنگاپور یکی از بالاترین نرخ‌های قطع اندام تحتانی به دلیل دیابت را در سطح جهان دارد که به طور متوسط حدود چهار نفر در روز است.
انتهای پیام/21111we