چهارشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۳
به گزارش صد آنلاین ، پس از وقفه ای یک ساله، امسال با تماس هایی که با سرکیس نعوم، روزنامه نگار مشهور لبنانی داشتیم مجددا توانستیم یادداشت های او را دریافت کنیم. به دلیل پاندمی کرونا، وی سال گذشته به ایالات متحده سفر نکرد و برای همین سلسله یادداشت هایش در دیدار از امریکا را نیز منتشر نکرد.
او گفت بعد از بیست سال سفر مداوم به امریکا برای نخستین بار وقفه ای در این سفر ایجاد شد که مسببش کرونا بود. وی در پیامی که سال گذشته به سردبیر دیپلماسی ایرانی داد گفت که کرونا به قدری دست و پا گیر بود که حتی امکان سفرهای بین ایالتی نیز وجود نداشت برای همین هیچ کدام از برنامه هایش برای این سفر تحقق نیافت و برای همین از اساس سفر را لغو کرد. اما امسال با فروکش کردن کرونا، او به ایالات متحده رفت و توانست با مقامات سابق و فعلی امریکایی گفت وگو کند. قبل و بعد از سفر با او در تماس بودیم و با توافقی که با هم داشتیم سلسله یادداشت های مربوط به ایالات متحده اش را در اختیار ما قرار داد.
به این ترتیب این یازدهمین سال است که دیپلماسی ایرانی سلسله یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند. در ادامه بخش پنجاه و هشتم آن را می خوانید:
به سراغ یکی از ژنرال های عالی رتبه که بازنشسته شده و بسیاری از تحولات نظامی و امنیتی و سیاسی را بنا به موقعیتی که داشت همراه بوده است، رفتم. در ابتدای دیدار از او پرسیدم: «به نظرت جنگ اوکراین چگونه پیش خواهد رفت؟ آیا ایالات متحده نیروهای نظامی خود را برای کمک به دولت قانونی حاکم بر این کشور برای رویارویی با نیروی نظامی روسیه ارسال خواهد کرد؟»
جواب داد: «اولا "لجستیک" روسیه در جنگ اوکراین بسیار ضربه زننده و ترسناک است. اما طرح تاکتیکی اش چندان خوب نبوده. اداوات نظامی که به کار برد بد بوده. نیروهای نظامی روسیه که در حال مبارزه هستند از جوانانی تشکیل شده اند که تجربه نظامی و رزمی ندارند. علاوه بر آن شبکه ارتباطاتی که روسیه در جنگش علیه اوکراین استفاده می کند همچنان ضعیف و قدیمی است. روسیه برای طرح هجومی نظامی ای که در این جنگ به کار گرفته از ادوات امنیتی روسی در زمان اتحاد جماهیر شوروی استفاده کرده است. بر همان راه ها و وسایل تکیه کرده است. من هم مثل خیلی ها معتقدم که طرح حمله را ارتش روسیه و فرماندهان متخصص و حرفه ای طرح ریزی نکرده اند. خود پوتین طرح را ریخت و اجرا کرد. اما در اشغال اوکراین ناکام ماند. در منطقه دونباس با مشکلاتی مواجه شد و نتوانست پیشروی کند، همچنین در اشغال ادیسه و سقوط حکومت در آن نیز ناکام ماند. می بایست این عملیات را ارتش حرفه ای روسیه انجام می داد.»
این ژنرال عالی رتبه بازنشسته در ادامه گفت: «به هر حال امریکا به همراه غرب و پیمان آتلانتیک شمالی هر کاری برای کمک به اوکراین لازم باشد را انجام می دهند. اما این که نیروی نظامی امریکایی به اوکراین برود هنوز نمی توان تایید کرد، کما این که نمی توان آن را رد هم کرد. همه چیز به تحولات پیش رو بستگی دارد. تو خودت در پرسشت پرسیدی که آیا پوتین می تواند به سراغ استفاده از سلاح هسته ای تاکتیکی برود تا کشورهایی که در اوکراین با آن می جنگند حتی کشورهای بزرگ جامعه جهانی را وادار کند که به پشت میز مذاکره بیایند و با آن گفت وگو کنند، پاسخم این است که اگر ببیند که جنگ طول می کشد و متحول می شود و دیگر کاری از دستش بر نمی آید و ممکن است پیروز نشود، بعید نیست. در هر حال من معتقد نیستم که استفاده از "سلاح هسته ای بزرگ و سنگین" و حتی شاید کوچک هم ممکن باشد. البته باید به این اشاره کنم که حاکمان نظام بین الملل در قدیم نزد دو طرف، چه امریکا چه اتحاد جماهیر شوروی، بهتر از حاکمان امروز بودند. رهبران عاقلتر و حکیمتر بودند. همین بحران موشکی روسیه که اتحاد جماهیر شوروی در کوبا پیش می گرفت را سنگ محک بگیر، بحرانی که در سال 1961 می رفت تا به یک بحران بزرگ بین رئیس جمهوری ما جان کندی با خروشچف تبدیل شود. دو کشور می رفتند یک جنگ هسته ای راه بیندازند. اما دو رئیس جمهوری یعنی کندی و خروشچف عاقل بودند و به راه حلی رسیدند که هیچ کدامشان متحمل هزینه و خسارت نشود. شوروی موشک هایش را از کوبا بیرون کشید و امریکا نیز موشک هایش را در ترکیه که به سمت اتحاد جماهیر شوروی نشانه رفته بود برچید. ترکیه در آن موقع در یک جبهه اساسی نظامی در رویارویی با اتحاد جماهیر شوروی واقع شده بود و به نیابت از ایالات متحده و پیمان آتلانتیک شمالی ایستاده بود. به هر حال، من چندان باور ندارم که پوتین عاقل بماند.»
4461/ی