نویسنده: ژان مشل بوزه
ژان میشل بوزه، روزنامهنگار لوموند در مقاله اخیر خود میگوید، با وجود جنگ تجاری بین دو قدرت اقتصادی جهان در عوارض گمرکی و کمک ها برای جابه جایی صنعتی، چین همچنان شریک اصلی است.
این بخش جدید از جنگ اعلام شده توسط دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق ایالات متحده امریکا در سال 2018 و ادامه آن توسط جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده نگرانی بسیاری از اقتصاددانان از جمله جنت یلن، وزیر خزانه داری امریکا که این سناریو را «فاجعه بار» می داند، در مورد تأثیر جدایی دو اقتصاد بزرگ جهان که برای امنیت و رشد فاجعه بار است، افزایش می دهد.
حمله ترامپ – بایدن با عوارض گمرکی، تقویت کنترل سرمایه گذاری و کمک به جابه جایی صنعتی موثر به نظر می رسد. هوآوی که از بازار گوشی های هوشمند خارج شده و از زیرساخت های مخابراتی خاص در غرب حذف شده، فقط یک نمونه است. شرکت ها و گروه های چینی وال استریت را ترک کرده اند. شرکت های چینی ده برابر کمتر از سال 2016 در امریکا سرمایه گذاری می کنند و این کشور دیگر مقصد اول سرمایه گذاران امریکایی نیست، زیرا نگران بدتر شدن مداوم فضای کسب و کار هستند. سهم محصولات وارداتی مشمول تعرفه گمرکی هنگام ورود به امریکا از 22 درصد به 16 درصد در شش سال گذشته کاهش یافته است.
با بررسی دقیق تر اما، موفقیت دولت بایدن فریبنده است. در درجه اول پیکربندی مجدد جغرافیای زنجیرههای تأمین هزینه اضافی را برای شرکتها و مصرفکنندگانی که از کشورهای گرانتر خرید میکنند، به همراه خواهد داشت، هزینهای که برای حفظ امنیت امریکا باید پرداخت شود. مهمتر از همه، سیاست جابه جایی به کشورهای دوست یا نزدیک به دور از منزوی کردن صنعت قدرتمند چین است که 29 درصد از پایگاه مستقر در جهان یعنی یک سوم بیشتر از ده سال قبل را تشکیل می دهد.
منبع:لوموند