جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
این نماینده مجلس در تشریح ماجرای قاچاق سوخت از سیستان و بلوچستان گفت: برای جلوگیری از قاچاق بنزین کدینگ جایگاههای سوخت انجام شد و بر این اساس فقط مردم سیستان و بلوچستان می‌توانند از بنزین سهمیه‌ای استفاده کنند.
وی ادامه داد: کدینگ پمپ‌های بنزین در حالی است که به اعتقاد متولیان، گازوئیل از این استان به پاکستان و افغانستان قاچاق می‌شود نه بنزین! حال آنکه مسئولان استان با فرض قبول قاچاق گازوئیل درخواست کدینگ جایگاههای گازوئیل را دادند اما متولیان مبارزه با قاچاق این موضوع را نپذیرفتند. اگر ماجرا جلوگیری از قاچاق است باید کدیینگ جایگاههای گازوئیل صورت پذیرد نه اینکه جایگاههای بنزین کدینگ شود و به واسطه آن مشکلات زیادی برای مردم و مسافران ایجاد کند.
سرگزی تصریح کرد: کل سهمیه گازوئیلی که روزانه به استان سیستان و بلوچستان تعلق می‌گیرد حدود چهار میلیون لیتر است در حالی که متولیان سوخت قاچاق را 11 میلیون لیتر اعلام کردند. حال با فرض اینکه کل ماشین‌های سیستان بلوچستان از گازوئیل استفاده نکنند تنها چهار میلیون لیتر برای قاچاق وجود دارد.
وی ادامه داد: مابه‌التفاوت این میزان که هفت میلیون لیتر است از استان‌ها دیگر نشات می‌گیرد و تنها از مسیر سیستان و بلوچستان گذر می‌کند اما در نهایت برچسب قاچاق را به استان ما می‌زنند. اگر توانایی جلوگیری از قاچاق سوخت در استان‌های دیگر وجود ندارد، مردم مظلوم سیستان نباید تاوان آن را بدهند.
بر اساس این گزارش به نظر می‌رسد استان سیستان و بلوچستان به مسیری آسان برای قاچاق سوخت تبدیل شده است. گازوئیل یکی از محصولاتی است که بیشترین میزان قاچاق را در این استان دارد. با این حال جایگاههای سوخت آن کدینگ نشده است و متولیان مبارزه با قاچاق سوخت در برابر درخواست کدینگ جایگاه‌ها اقدامی نمی‌کنند.