پنجشنبه ۲۹ شهريور ۱۴۰۳
بازدید:۲۱۲
صد آنلاین| ریزش مو مسئله‌ای است که می‌تواند مخصوصاً برای زنان دشوار باشد و اعتماد به نفس آن‌ها را کاهش دهد.با این حال، راه‌های قابل اعتماد زیادی برای مبارزه با ریزش مو وجود دارد، اما اولین مرحله این است که علت ریزش مو در زنان پیدا شود. از این رو به خواندن ادامه دهید تا با علت ریزش مو دختران و زنان جوان آشنا شوید.
علائم ریزش مو در زنان
ریزش مو بسته به علت آن ممکن است به اشکال مختلفی ظاهر شود. علائم و نشانه‌های اصلی ریزش مو عبارتند از:
- نازک شدن مو: نازک شدن تدریجی موها در ناحیه بالای سر شایع‌ترین نوع ریزش مو است که هم مردان و هم زنان به آن دچار می‌شوند.
- لکه‌های طاسی: لکه‌های طاسی ممکن است نواحی خاصی روی پوست سر باشند که بدون مو یا دارای موهای نازک هستند. علاوه بر این، پوست شما ممکن است بلافاصله قبل از ریزش مو احساس خارش یا درد داشته باشد.
- تعداد موهای انگشت شمار: احتمال ریزش موی بسیار ناگهانی، به ویژه پس از ضربه روحی یا جسمی وجود دارد. هم‌چنین، ممکن است موهای شما در حین شستن یا برس زدن به سرعت به صورت توده‌ای بیرون بیایند که باعث نازک شدن کلی آن می‌شود.
- ریزش کامل: درمان‌های پزشکی مانند شیمی درمانی می‌توانند باعث ریزش ناگهانی و چشمگیر موها شوند.
علت ریزش مو در زنان
علت اصلی ریزش مو در زنان، آلوپسی آندروژنتیک است.
علت اصلی ریزش مو در زنان، طاسی با الگوی زنانه یا آلوپسی آندروژنتیک است. ریزش موی زنان بیشتر به صورت نازک شدن کلی موها یا پهن شدن قسمت بالای سر ظاهر می‌شود. این نوع ریزش مو به آرامی و در طی ماه‌ها یا سال‌ها اتفاق می‌افتد.
انواع آلوپسی
آلوپسی آندروژنتیک می تواند در هر سنی پس از بلوغ رخ دهد، اما در زنان یائسه شایع‌تر است. افزایش سن و سابقه خانوادگی این بیماری، دو عامل خطر اصلی هستند. سایر انواع آلوپسی که آن‌ها نیز باعث ریزش موی زنان می‌شوند، عبارتند از:
- آلوپسی آره آتا: نوعی ریزش موی تکه‌ای است که به طور ناگهانی در سر یا بدن اتفاق می‌افتد. این عارضه معمولاً با یک یا چند محل طاسی روی سر شروع می‌شود که ممکن است با هم همپوشانی داشته باشند.
- آلوپسی سیکاتریشیال: شامل گروهی از عوامل است که باعث ریزش مو در اثر زخم غیرقابل برگشت می‌شود. در این مورد، موها می‌ریزند و فولیکول‌ها توسط بافت اسکار مسدود می‌شوند.
- آلوپسی‌های ضربه‌ای: این آلوپسی‌ها باعث ریزش مو در اثر شیوه‌های تهاجمی یا آسیب رسان مو می‌شوند. به عنوان مثال، ساقه مو ممکن است پس از استفاده از شانه‌های داغ، سشوار، صاف کننده‌ها یا برخی مواد شیمیایی برای رنگ کردن یا صاف کردن مو بشکند.
- آناژن افلوویوم: این مورد اغلب با شیمی درمانی همراه است و گاهی اوقات آلوپسی ناشی از شیمی درمانی نیز نامیده می‌شود. در این حالت، آسیب سمی یا التهابی حاصل از شیمی درمانی ممکن است ساقه‌های مو را بشکند.
علل شایع آلوپسی عبارتند از:
- ژنتیک
- روش‌ها یا درمان‌های مراقبت از مو (رنگ کردن، دکلره کردن، خشک کردن)
- خودایمنی و سایر بیماری‌ها
- درمان‌های پزشکی
- آسیب به فولیکول‌های مو
تلوژن افلوویوم
تلوژن افلوویوم (TE) با ریزش بیش از حد مو همراه است.
یکی دیگر از دلایل ریزش مو تلوژن افلوویوم (TE) نام دارد که معمولاً موقتی و با ریزش بیش از حد مو همراه است. استرس باعث می‌شود که تعداد زیادی از موها در فاز رشد فعال مو (آناژن) به طور ناگهانی وارد فاز استراحت (تلوژن) شوند. هنگامی که موها دوباره وارد فاز رشد می‌شوند، موهایی که در مرحله استراحت معلق مانده بودند ناگهان رها می‌شوند و ریزش می‌کنند.
محرک‌های احتمالی ریزش مو به دلیل تلوژن افلوویوم عبارتند از:
- تب شدید
- عفونت جدی
- کاهش استروژن بعد از زایمان
- کاهش استروژن پس از قطع هورمون درمانی
- بیماری مزمن
- استرس عاطفی
- رژیم‌های سخت
- کمبود پروتئین
- اختلالات اشتها
- برخی داروها مانند رتینوئیدها و مسدود کننده‌های بتا
- TE معمولاً برگشت‌پذیر است و اغلب ۶ تا ۸ ماه پس از تنظیم مجدد بدن یا از بین رفتن محرک برطرف می‌شود.
یائسگی و عدم تعادل هورمونی
زنان ممکن است در دوران یائسگی به دلیل کاهش تولید هورمون‌های استروژن و پروژسترون دچار ریزش مو شوند. یائسگی معمولاً زنان ۴۵ تا ۵۵ ساله را تحت تأثیر قرار می‌دهد. برای همین علت ریزش مو در دختران و زنان جوان محسوب نمی‌شود.
با این حال، عدم تعادل هورمونی بر اثر مصرف قرص‌های ضد بارداری می‌تواند در هر سنی اتفاق بیفتد. تغییرات هورمونی از هر نوعی، به ویژه کاهش سطح استروژن، می‌تواند به طور موقت چرخه زندگی مو را مختل کند.
بیماری‌های موثر در ریزش موی زنان
برخی از بیماری‌ها می‌توانند منجر به ریزش مو شوند. این بیماری‌ها عبارتند از:
- پسوریازیس
- ویتیلیگو
- بیماری تیروئید
- لنفوم هوچکین
- هیپوفیز
- لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE)
- بیماری آدیسون
- بیماری سلیاک
- آلرژی
- لیکن پلان (بثورات پوستی خودایمنی)
- کرم حلقوی پوست سر
- اسکلرودرمی
- تریکورهکسیس اینواژیناتا (که به آن موهای بامبو نیز گفته می‌شود.)
درمان ریزش موی زنان
ریزش مو ناشی از استرس یا تغییرات هورمونی، مانند بارداری یا یائسگی، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد، اما درمان‌های احتمالی برای ریزش موی ناشی از طاسی با الگوی زنانه و سایر آلوپسی‌ها عبارتند از:
- ماینوکسیدیل: ماینوکسیدیل یک داروی بدون نسخه است که به صورت مایع و فوم برای استفاده موضعی به بازار عرضه می‌شود. افراد با مصرف این دارو می‌توانند رشد موهای خود را در عرض ۴ تا ۸ ماه بازیابی کنند.
- اسپیرونولاکتون: اسپیرونولاکتون که با نام آلداکتون نیز شناخته می‌شود، با تاثیرگذاری روی هورمون‌ها به درمان ریزش مو کمک می‌کند. با این حال، قبل از این‌که بتوانیم در مورد اثربخشی آن ادعای قطعی کنیم، به تحقیقات بیشتری نیاز داریم.
- کورتیکواستروئیدها: کورتیکواستروئیدها به کاهش التهاب در افراد مبتلا به آلوپسی آره آتا کمک می‌کنند. این افراد ممکن است از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند متوترکسات نیز بهره‌مند شوند.
کلام آخر
ریزش مو ممکن است مخصوصاً برای زنان جوان بسیار سخت باشد و به شدت بر اعتماد به نفس آن‌ها تأثیر بگذارد. شایع‌ترین علت ریزش مو در زنان آلوپسی آندروژنتیک است، اما دلایل بالقوه دیگری نیز وجود دارد. انواع گزینه‌های درمانی نیز بسته به علت ریزش مو دختران و زنان جوان تعیین می‌شوند و به همین دلیل متفاوت هستند.
برچسب ها :
